ಅಕ್ಕನ ವಿದೇಶದ ಪ್ರವಾಸ

ನಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿದ್ದದ್ದು ಹೊರಗೆ ಹಾಕಬಹುದು.. ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಪಾದರಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ  ನಿಂತು ನೆಡೆಯುವುದು ಹಗ್ಗದ ಮೇಲಿನ ನಡಿಗೆಯ ಹಾಗೆ..

ಇಂದೇಕೋ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆದಿಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ನೆನಪು ಬಂತು.. ಅವರ ಪರಕಾಯ ಪ್ರವೇಶದ ಘಟನೆ ಯಾಕೋ ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಕೂತಿತು.. ಆ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಛೆ ಛೆ ಛೆ ಬರೆಸಿದ ಲೇಖನವಿದು..

*****
"ಶ್ರೀಕಾಂತಾ.. ಎರಡು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಸಿಂಗಪೂರ್, ಮಲೇಷಿಯಾ, ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್, ಬ್ಯಾಂಗಾಕ್ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ಅರ್ಚನಾಳ ಜೊತೆ"

ನನ್ನ ಹೃದಯ ಬಡಿತದ ಅಂಕೆಗಳು ನಾಲ್ಕೈದು ಹೆಚ್ಚಾದವು.. ನನ್ನ ಹೋಂ ಥಿಯೇಟರಿನಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಾವ್ರ.. 
"ಹಾದಿಯ ಹಳ್ಳವೆ ದಾಟಲಸಾಧ್ಯ ಹೀಗಿರುವಾಗ ಹನುಮ
ಸಾಗರ ದಾಟುವ ಹಂಬಲ ಸಾಧ್ಯವೆ ಅಯ್ಯೋ ರಾಮರಾಮ
ಅಯ್ಯೋ ರಾಮರಾಮ..."

"ನಿಜವೇನೇ ಅಕ್ಕ"

"ಹೂ ಕಣೋ... ಪಾಸ್ ಪೋರ್ಟ್ ಬಂತು.. ಟ್ರಾವೆಲ್ ವೀಸಾ ಸಿಕ್ಕಿದೆ.. ವಿಮಾನದ ಸೀಟು ಬುಕ್ ಆಗಿದೆ"

ಒಂದು ನಿಮಿಷ.. ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಅಕ್ಕನ ಸ್ವಭಾವ ಹಾಗೆ ಟ್ರೈಲರ್ ತರಹ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂತು.. ಎಲ್ಲಾದರೂ ಹೋಗೋಣ.. ಅಂದರೆ.. ಕಡೆ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ೨ X ೨ ಕಲ್ಲು ಹಾಕುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಅಕ್ಕ ಸಾಗರ ದಾಟಿ ಹೋಗುವ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದಾಗ ಖುಷಿಯಾಯಿತು..

ಅರ್ಚನಾ ಅವರಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ.. "ಅರ್ಚನಾ.. ನೀವು ವಿಮಾನದೊಳಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಪೈಲಟ್ ಮೊಬೈಲ್ ನಂಬರ್ ಕೊಡಿ.. ಅವರಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ.. ತಕ್ಷಣ..  ವಿಮಾನದ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕೋಕೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ.. ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಸುಯ್ ಅಂತ ವಾಪಸ್ ಬಂದರೂ ಬಂದಾಳು" ಅಂದಾಗ ಅರ್ಚನಾ ಅರಣ್ಯ ಭವನವೇ ನಡುಗುವ ಹಾಗೆ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕಿದ್ದರು..

*****
"ಮಂಜಣ್ಣ.. ಮಂಜಣ್ಣ.. " ಕೂಗಿದ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದಾಗ.. ತನ್ನ ತಾಯಿ ..

ಮಂಜಣ್ಣ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ "ಏನಮ್ಮ"

"ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ ವಿದೇಶ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಳಂತೆ ಕಣೋ.. ಅದಕ್ಕೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳೋಣ ಅಂತ ಬಂದೆ"

"ಹೌದು ಅಮ್ಮ.. ಗೊತ್ತಾಯಿತು.. ಅಣ್ಣನಿಗೆ (ನನ್ನ ತಾತ) ಹೇಳೋಣ ಅಂತ ಆ ಕಡೆನೇ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದೆ.. "

"ಅವರು ಆಗಲೇ ಅರಳಿ ಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಬಂದು ಹೋದವರಿಗೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ತಮ ಮೊದಲ ಮೊಮ್ಮಗಳ ಸಾಧನೆಯ ಬಗ್ಗೆ.. ಗೋಪಾಲ ಅಂತೂ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.. ಅವನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಅಂದರೆ ಬಲು ಇಷ್ಟ.. ಕೃಷ್ಣವೇಣಿಗೆ ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಹೋದಾಗ.. ಬಲು ಬೇಸರ ಪಟ್ಟಿದ್ದ.. ಇವಳ ಸಾಧನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬ್ಲಾಗ್ ಓದುತ್ತಾಇರ್ತಾನೆ .. ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತೆ ಮಂಜಣ್ಣ.. ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಈ ಸಾಧನೆ.. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದಾರಿ ದೀಪ.. "

"ಮಂಜಣ್ಣ.. ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ ವಾಪಸ್ ಬಂದ್ಲು ಅಂತ ನಮ್ಮ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಗ್ರೂಪಿನಿಂದ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.. ಪ್ರವಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಪುಟ್ಟ ಮಾಹಿತಿ ಕೊಡೋಕೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ.. "

ಅಪ್ಪನ ದನಿಗೆ ಇತ್ತ ತಿರುಗಿ

"ಅಣ್ಣ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಯ್ತಾ ಇರಿ.. ನನ್ನ ಜಿಮೈಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ"

ಇಲ್ಲಿಂದ ಶುರು ಪರಕಾಯ ಪ್ರವೇಶ..

****
ಅಕ್ಕನ ದನಿಯಲ್ಲಿ/ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸದ ಪುಟ್ಟ ವಿವರ

ಬರಿ ಆಗಸದಲ್ಲಿ, ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡಿದ್ದ ವಿಮಾನವನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ.. ಅರೆ ನಾನೇನಾ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ಅನ್ನಿಸಿತು.. ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ರೆಕ್ಕೆಗಳು.. ವಿಮಾನದ ಸಿಬ್ಬಂಧಿಯ ತಪಾಸಣೆಗಳು.. ಬೋರ್ಡಿಂಗ್ ವಿವರ.. ಚೆಕ್-ಇನ್ ವಿಧಾನಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ಹೊಸತು.. ಭವ್ಯವಾದ ಕಟ್ಟಡ.. ವೈಫೈ .. ಹೋಟೆಲುಗಳು, ಬಟ್ಟೆಗಳು ಬೇಕಾದ ಬೇಡವಾದ ಎಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದವು.. ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪುಳಕ.. ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿ.. ಮನದೊಳಗೆ ಕುತೂಹಲ ಮುಂದಿನ ಎರಡು ವಾರಗಳ ಸುಂದರ ಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿಯಂತಿತ್ತು ಕೆಂಪೇಗೌಡ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣ..

ಮೃದುವಾದ ಸೀಟು.. ಸೀಟಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡ ಟಿವಿ ಪರದೆ.. ಸಿನೆಮಾಗಳು, ಹಾಡುಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಅವಕಾಶ.. ಗಗನ ಸಖಿ ಹೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಮೊಬೈಲನ್ನು ಆಫ್ ಅಥವಾ ಏರೋಪ್ಲೇನ್ ಮೋಡ್ ತಲುಪಿಸಿ, ಬೆಲ್ಟ್ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡು.. ಉಸಿರು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ವಿಮಾನದ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಮನಸ್ಸು ಹಾರಲು ಶುರು ಮಾಡಿತು.. ವಿಮಾನದ ಟೇಕ್ ಆಫ್ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಎದೆ ಝಲ್ ಎನಿಸಿದರೂ.. ವಿಭಿನ್ನ ಅನುಭವ ಕೊಟ್ಟಿತು..

ಮೋಡಗಳ ಮೇಲೆ ನಾನು.. ಅರ್ಚನಾಳ ಜೊತೆ ಮಾತು ಕತೆ.. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನು ನಗುತ್ತ ಅನುಭವಿಸುವ ಅರ್ಚನಾಳ ಜೊತೆ ಪ್ರವಾಸ ಅವಳ ನಗುವಿನಷ್ಟೇ ಸುಂದರವಾಗಿತ್ತು..

ಗಗನ ಸಖಿ ಇಲ್ಲವೇ ಗಗನ ಸಖ ಕೊಡುವ ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸುಗಳು.. ಸೊಗಸು..

ವಿದೇಶದ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ.. ಸಿಂಗಪೂರ್ ನಲ್ಲಿ ರಾಜಾಕುಳ್ಳ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಸಿಂಗಪೂರ್.. ಇಂದು ನೋಡುವ ಸಿಂಗಪೂರ್  ಬದಲಾಗಿದ್ದರೂ ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಸೊಗಸಾದ ಅನುಭವ ಕೊಡುತಿತ್ತು.. ಗಗನಚುಂಬಿ ಕಟ್ಟಡಗಳು.. ಸ್ವಚ್ಛವಾದ ಅಗಲವಾದ ರಸ್ತೆಗಳು.. ಉದ್ಯಾನವನಗಳು, ಕಾರಂಜಿಗಳು.. ಯಾವುದು ನೋಡಬೇಕು ಯಾವುದನ್ನು ಬಿಡಬೇಕು ಎಲ್ಲವೂ ಸುಂದರಮಯ.. ಬಬ್ರುವಾಹನ ಚಿತ್ರದ "ಈ ಸಮಯ ಆನಂದಮಯ" ಎನ್ನುವ ಹಾಡು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡೆನು..

ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಹತ್ತು ದಿನಗಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಡುವ ಮುಂಚೆ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತೇನೋ ಅನ್ನುವ ಅನುಭವ.. ಆದರೆ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳು ಅವರ್ಣನೀಯ..

ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಸ್ಕೂಬಾ ಡೈವಿಂಗ್, ಪ್ಯಾರಾ ಗ್ಲೈಡಿಂಗ್ ಅದ್ಭುತ ಎನಿಸಿತು.. ಸಾಹಸ ಮಾಡಲು ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಮನಸ್ಸು.. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ.. ನಿರಾಳವಾಗಿ ಇದ್ದ ಬದ್ದ ಸಾಹಸ ಕ್ರೀಡೆಗಳಲ್ಲಿ ನುಗ್ಗಿ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಿದೆ.. ಟೋರಾ ಟೋರಾ, ಜಾಯಿಂಟ್ ವೀಲ್ ಮುಂದಾದ ಅಮ್ಯೂಸ್ಮೆಂಟ್ ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪಡೆದ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪದಗಳಿಲ್ಲ.

ಅದು ಏನಾಗಿತ್ತು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಾಕದೆ ಇದ್ದ ರೀತಿಯ ಬಟ್ಟೆಗಳೆಲ್ಲ ತಗೊಂಡಿದ್ದೆ... ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್, ಟ್ರೀ ಫೋರ್ಥ್, ಟೀ ಶರ್ಟ್, ಗಾಗಲ್ಸ್.. ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳು, ಜಾಕೆಟ್ ಎಲ್ಲವೂ ಹೊಸತನದಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು..

ಇಡೀ ಪ್ರವಾಸದ ಸೂತ್ರಧಾರಿ
ಅರ್ಚನಾ 

ಒಂದು ಅಚ್ಚರಿ ಕಾಯುತಿತ್ತು.. ನಮ್ಮ ಬೊಬ್ಬ ರಾಮಯ್ಯನ ಕುಟುಂಬ ಭರತ್ ಮಲೇಷಿಯಾದಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿಗಷ್ಟೇ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಬಂದದ್ದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು.. ಅವನಿಗೆ ಸಂದೇಶ ಕಳಿಸಿದೆ.. ಅಕ್ಕ ಹೋಟೆಲಿನ ವಿಳಾಸ ಕೊಡಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ಅಂದಿದ್ದ.. ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ.. ಒಂದಷ್ಟು ಮಾತು.. ಒಂದಷ್ಟು ಉಪಹಾರ.. ಒಂದೆರಡು ಫೋಟೋಗಳು.. ಖುಷಿ ಕೊಟ್ಟವು.. ನಮ್ಮ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವುದು ಮಾತಾಡುವುದು ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ.. ವಿದೇಶದಲ್ಲಿಯೂ ಈ ರೀತಿಯ ಒಂದು ಭೇಟಿ ಸಂತಸ ತಂದಿತು..

ನಾ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಫೋಟೋಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಕೋರವಂಗಲ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಪ್ರವಾಸದ ಸುಖಾನುಭವಗಳನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು..

ಇದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಲೇಖನವಾಗುತ್ತದೇ.. ಪರಕಾಯ ಪ್ರವೇಶದ ಕಾಲಾವಧಿ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದರಿಂದ.. ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಈ ಲೇಖನ ಮುಗಿಸುತ್ತೇನೆ.. ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೇ ಹಾಕಿದ್ದೀನಿ.. ವಿದೇಶದ ನೆಲದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುವ ಚಿತ್ರಗಳಿಲ್ಲ ಎನ್ನಬೇಡಿ.. ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಧುಮುಕುತ್ತಿದ್ದ ಖುಷಿಯನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಆಶಯದಿಂದ ಬರಿ ಸೆಲ್ಫಿ ಅಥವಾ ನಾನಿರುವ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದೀನಿ.. ಎಂಜಾಯ್..

ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸಿ.. ನಿಮ್ಮ ಶುಭ ಹಾರೈಕೆಗಳು ಸದಾ ಇರಲಿ..

ಅಸಾಧ್ಯದ ಮಾತನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸಿದ ಅರ್ಚನಳಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.. !!!


****
"ಮಂಜಣ್ಣ ಏನೇ ಆಗಲಿ ಸವಾಲಿಗೆ ಅಂಜದ ಕೃಷ್ಣವೇಣಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದೀಯಾ.. ನಮ್ಮ ಕಂದ ಈ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಾಧಿಸಿರೋದು ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆ ಎನ್ನಿಸುತ್ತೆ.. ಕಷ್ಟಗಳಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರಾಕದೆ.. ಆ ನೀರನ್ನೇ ಆಶಾವಾದದ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದಾಗ ಬೆಳೆಯುವ ಹೆಮ್ಮರವೇ ಈ ಸಾಧನೆ ಆಲ್ವಾ ಮಂಜಣ್ಣ.. "

"ಹೌದು ಅಮ್ಮ.. ಮನೆ ಕಟ್ಟಿದಳು, ಕಾರು ಕೊಂಡಳು, ಈಗ ವಿದೇಶ ಪ್ರವಾಸ.. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಾಧನೆಯೇ ಹೌದು.. ಅನುಗ್ರಹ ಸದನದ ತಾಕತ್ತು ಅದು ಅಮ್ಮ.. ಇದಕ್ಕೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆ ನನ್ನ ವಿಶಾಲೂ.. ಅವಳ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಸದಾ ನೆರಳಾಗಿ ಹರಸುತ್ತೆ... "

"ಹೌದು ಕಣೋ ಮಂಜಣ್ಣ.. ಈ ಬರಹದ ಪ್ರಿಂಟ್ ಕೊಡು.. ನನ್ನ ಅರಳಿ ಕಟ್ಟೆ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಈ ಸಾಹಸದ, ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಕತೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.. "

"ಸರಿ ಅಣ್ಣ.. ನೀವು ಕಟ್ಟೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತೀರಿ.. ಪ್ರಿಂಟ್ ತರ್ತೀನಿ.. "

"ನನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಶುಭವಾಗಲಿ.. ಸದಾ ಸಾಧಿಸುತ್ತೀರಿ.. ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರಿ"

ಅಜ್ಜಯ್ಯ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಅರಳಿಕಟ್ಟೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದರು.."

ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಬರುವ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟ ಕ್ಷಣ.. ಕಾಂಚಿಪುರಂ - ಅತ್ತಿ ವರದರಾಜ ಸ್ವಾಮಿ ದರ್ಶನ

ಇದೊಂತರ ಇಬ್ಬದಿಯಾಗಿತ್ತು.. ಇದು ಪ್ರವಾಸವೋ, ಅನುಭವವೋ.. ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿನ ತಿರುಗಾಟವೋ.. ಯಾವ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲ.. ಕಡೆಗೆ ಇದು ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ನೆಡೆದದ್ದಿರಿಂದ ಶ್ರೀ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿಯೇ ಬರೋದು ಸರಿ ಅನ್ನಿಸಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟೆ..

ಈ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ವಿಸ್ಮಯಗಳು ಒಂದಾದರೆ. .. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ವಿಸ್ಮಯಗಳು ಅನೇಕ.. ವಾಟ್ಸಾಪಿನಲ್ಲಿ ೪೦ ವರ್ಷದ ನಂತರ ವಿಗ್ರಹದ ದರ್ಶನ ಅಂತ ವಿಡಿಯೋ ಬಂದಾಗ ಅಯ್ಯೋ ಈ ರೀತಿಯ ಅನೇಕ ಟಿ ಆರ್ ಪಿ ವಿಡಿಯೋಗಳು ಅಂತ ನೋಡದೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.. ಆದರೆ ಈ ವಿಗ್ರಹದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿಯ ಹಾಗೆ ದೇವರಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟಿರುವ ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯನ ಸಂದೇಶ "BOD's can we make a visit to Kanchipuram this weekend for Athi Varadar darshan.. I am planning alone.. General Darshan, no ticket" ಈ ಸಂದೇಶ ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನಾನೇ ಮೊದಲು ಉತ್ತರಿಸಿದೆ.. ಬರ್ತೀನಿ ಅಂತ.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು ನಮ್ಮ ಪಯಣ.. ಎರಡೇ ದಿನ ಇದ್ದದ್ದು ಸಿದ್ಧವಾಗೋಕೆ..

ನನ್ನ ಕಾರು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿತ್ತು.. ಸರಿ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಮೂರು ಮೂವತ್ತಕ್ಕೆ ವೆಂಕಿ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತಾಗ.. ದೇವರ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ನನಗೆ ಸಹಸ್ರನಾಮ ಮತ್ತು ಮಂಗಳಾರತಿ ಆಗಿತ್ತು ಅವನಿಂದ.. ಸೌಮ್ಯ ಮತ್ತು ವೆಂಕಿ ಜೊತೆಯಾದರು.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಸವಾರಿ ಶಶಿ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಾ ಜೋಡಿಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊಸೂರಿನತ್ತ.. ..

ಕೃಷ್ಣಗಿರಿ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ಹೋಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ತಿಂದೆವು ..ತಿಂಡಿ ಸೊಗಸಾಗಿತ್ತು.. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ತರಲೆ ಮಾತುಗಳು..

ಜೀವದ ಗೆಳೆಯರು 

ಈ ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ ಜೀವ ತುಂಬಿದ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟಿಯರು 

ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಅತ್ತಿ ವರದರಾಜ ದೇವರ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಮೂವತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ಹೊರಟಿದ್ದೆ.. ರೇಗಿಸಿ ರೇಗಿಸಿ.. ಬಯ್ಸಿಕೊಂಡು, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಡೆಸಿಕೊಂಡು  ನಮ್ಮ ಪಯಣ ಸಾಗಿತ್ತು.. ನಮ್ಮ ಗುಂಪೇ ಹಂಗೆ.. ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಜಗ್ಗುವುದಿಲ್ಲ.. ತರಲೆ ಮಾತುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಪಯಣ ಸಾಗೊಲ್ಲ..

ಸೂಪರ್ ಹಾದಿ 

ಕಾಂಚಿಪುರಂ ನಗರಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕಾರು ಪ್ರವೇಶಿಸಿತು.. ಇನ್ನೂ ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಕಿಮೀಗಳಿದ್ದವು.. ಆಗಲೇ ಅಡ್ಡಪಟ್ಟಿಗಳು, ಫಲಕಗಳು ವಾಹನ ನಿಲುಗಡೆಗೆ ದಾರಿ ಅಂತ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.. ಪೊಲೀಸರನ್ನು ಬಯ್ದುಕೊಂಡರು.. ಅಲ್ಲಿಯೇ ವಾಹನ ನಿಲುಗಡೆಗೆ ನಿಗದಿಯಾಗಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದೆವು.. ಆ ಬಸ್ಸು ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂತು.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಪುಟಾಣಿ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಮಾಹಿತಿ ಸಿಕ್ಕಿತು..

ಫಲಕಗಳು ದಾರಿ ತೋರಿಸುವ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವು 

ಸರಿ.. ಆ ಪುಟಾಣಿ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೊರಟು ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ.. ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಅನ್ನುವ ಫಲಕ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಸಾಗಿದೆವು... ಎಡ ಬಲ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸೀರೆಯ ಜಾಹಿರಾತುಗಳು.. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆಗಳು.. ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲು ಜನಸಾಗರ.. ಕಾಲಿಗೆ ಕಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕುವಷ್ಟು ಜನ ದಟ್ಟಣೆ ..ಲಘುಬಗೆಯಿಂದ  ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆವು.. ಬಿಸಿಲು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಏರುತ್ತಿತ್ತು.. ಮೈಬೆವರು ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿ ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು.. ನೀರಿನ ಬಾಟಲ್ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು.. ಮನದಲ್ಲಿ ನಾರಾಯಣನ ಧ್ಯಾನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ತರಲೆ ಮಾತುಗಳು ಸಾಗುತಿದ್ದವು..

ಆಲಯ ...ದೇವಾಲಯ 

ಅಲ್ಲಿನ ಸಿದ್ಧತೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡೆವು.. ಜನದಟ್ಟಣೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು.. ಶ್ರಾವಣ ಮಾಸದ ಮೊದಲ ಶನಿವಾರ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣು ದೇವರು.. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೇನು ಸುಯೋಗ ಬೇಕು.. ಜನಸಾಗರವೇ ಇತ್ತು..  ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಸಿದ್ಧತೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹತ್ತಿರದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ಛಾವಣಿ ಇತ್ತು.. ನೀರಿನ ಸೌಕರ್ಯ, ಅರೋಗ್ಯ ತಪಾಸಣೆ ಕೇಂದ್ರ.. ನಿಶ್ಯಕ್ತಿ ಆದವರಿಗೆ ಜೀವ ಜಲ..ಶೌಚಾಲಯ..  ದೊಡ್ಡ ಪರದೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ.. ಎಲ್ಲವೂ ಇತ್ತು.. ಊಟದ ಸೌಕರ್ಯ ಒಂದು ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಆ ಜನಸಾಗರಕ್ಕೆ ಊಟದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವೇ ಸರಿ.. ಆದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಾಗ ಅನೇಕ ಅಡಿಕೆ ತಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಹಾರ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದು.. ಮುತ್ತುಗದ ಎಲೆಯ ಬಟ್ಟಲಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಾದ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂತು.. ಬಹುಶಃ ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು.. ಶನಿವಾರ ಜನಸಂದಣಿ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಕಾರಣ ಇಂದು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಅನಿಸುತ್ತೆ ಎಂದುಕೊಂಡು ಮುನ್ನೆಡೆದೆವು..

ಸರತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಾಗ 

ದೇಗುಲದ ಪ್ರಾಂಗಣಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ನಾರಾಯಣನ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು.. ಗೋವಿಂದ ಗೋವಿಂದ ನಾಮ ಜೋರಾಗಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿತ್ತು.. ಜನರು, ಭಕ್ತರು ಭಾವೋದ್ವೇಗಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದರು... ಮನದೊಳಗೆ ಫುಳಕ.. ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಜನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದಾದ ಸಂಭ್ರಮವಿದು..

ಭಕ್ತಾದಿಗಳು 

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಘಂಟೆಗೆ ನಿಂತದ್ದಕ್ಕೆ ದರ್ಶನ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆಗೆ.. ಮನಸ್ಸು ಹಗುರಾಗಿತ್ತು.. ಆ ಮಹಾಮಹಿಮ ದರ್ಶನ ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಗಳು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಆದರೂ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿತ್ತು.. ಜೀವ ಸಾರ್ಥಕ ಅನಿಸಿತ್ತು..

ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಗೋಪುರ 

ಮೊದಲ ದೃಶ್ಯ - ಪರದೆಯಲ್ಲಿ 

ಆರಕ್ಷಕ ಸಿಬ್ಬಂಧಿಗೆ ಒಂದು ಸಲಾಂ 

ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ .. 

ಈ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿಯೇ ವಿಗ್ರಹ ಇಟ್ಟಿದ್ದು 

ಕೃಪೆ - ಗೂಗಲೇಶ್ವರ 

ಕೃಪೆ ಗೂಗಲೇಶ್ವರ 

ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಾಗ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅರಸಿದ್ದು ಈ ದೇವಾಲಯದ ಅಥವ ಈ ಮೂರ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿಯ ಪುಸ್ತಕ.. ಆದರೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ದೇವರ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಚಿತ್ರಗಳು, ಫೋಟೋಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವೇ ಹೊರತು ಮಾಹಿತಿ ಭಂಡಾರ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ..

ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ಗೂಗಲೇಶ್ವರನ ಮೊರೆ ಹೋಗೋಣ ಅಂತ.. ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆವು.. ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳಹಾಕುತ್ತಿತ್ತು .. ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದ ಸರವಣ ಭವನಕ್ಕೆ ಹೋದೆವು.. ನಿರಾಶೆಯಾಯಿತು.. ಆರ್ಡರ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವನ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ, ಧಿಮಾಕು.. ಬೇಸರ ತರಿಸಿತು.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ತಿಂಡಿಯೊ ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ.. ಬಯ್ದುಕೊಂಡೆ ಬಿಲ್ ಪಾವತಿ ಮಾಡಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದು.. ಕಾರಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗೋಕೆ ಆಟೋ ಹಿಡಿದೆವು..

ಕಾರಿನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು.. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕಡೆಗೆ ದೌಡಾಯಿಸಿದೆವು.. ಹೊಸೂರಿನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ A2Bಯಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ತಿಂದು.. ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟೆವು ..

ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಬೆಳಕು ಮೂಡುತ್ತದೆ 

ಇಡೀ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕಾಡಿದ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಮಹತ್ವವೇನು.. ಸೀರೆಗಳಿಗೆ ಹೆಸರಾದ ಕಾಂಚಿಪುರಂ ಈ ದೇವಾಲಯ/ಈ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನು ಎಂದು ಹುಡುಕುತ್ತ ಹೋದಾಗ.. ನೆಲವನ್ನು ಬಗೆದಾಗ ಹಲವಾರು ವಿಷಯಗಳು ಸಿಗುವಂತೆ.. ಭರಪೂರ ಮಾಹಿತಿ ದೊರೆಯಿತು.. ಆದರೂ ಇದು ಕಲಿಯುಗ. ಇಲಿ ಹೋಯ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಹುಲಿ ಹೋಯ್ತು ಎನ್ನುವ ತವಕ.. ಆದರಿಂದ ನನಗೆ ಎಟುಕಿದ ಮಾಹಿತಿ.. ಮತ್ತು ನನಗೆ ಸರಿ ಅನಿಸಿದ ಕೆಲವು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನುದಾಖಲಿಸಿದ್ದೇನೆ .. ಇದರ ಕೃಪೆ ಗೂಗಾಲೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಯು ಟ್ಯೂಬ್ ಅಕ್ಕ..

ಕೃತಯುಗದಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ಸರಸ್ವತಿಯ ಮಧ್ಯೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಬಂದು.. ಸರಸ್ವತಿ ಮುನಿದು ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ತೊರೆದು ಭುವಿಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾಳೆ.. ಬ್ರಹ್ಮನು ತನ್ನ ಪಿತ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಕೇಳಿದಾಗ ಸಾವಿರ ಅಶ್ವಮೇಧಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ . ಒಂದು ಅಶ್ವಮೇಧ ಮಾಡುವುದೇ ಸಾಹಸ ಇನ್ನೂ ಸಾವಿರ ಅಂದರೆ ಕಷ್ಟ ಎಂದಾಗ.. ಈಗಿನ ಕಾಂಚಿಪುರಂ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಶ್ವಮೇಧ ಮಾಡು ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ವಿಷ್ಣು..

ಬ್ರಹ್ಮ ಯಾಗ ಶುರುಮಾಡಿದಾಗ ಸರಸ್ವತಿ ವೇದಾವತಿ ನದಿಯಾಗಿ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ  ಅಡ್ಡಿ ಪಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ.. ಆಗ ವಿಷ್ಣು ಯಜ್ಞಕುಂಡದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾಗಿ ಸರಸ್ವತಿಯನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.. ಬ್ರಹ್ಮನು ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಈ ಯಜ್ಞದ ಹವಿಸ್ಸು ನಿನಗೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ.. ನೀನು ಇಲ್ಲಿಯೇ ನೆಲೆ ನಿಂತು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸು ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡಾಗ.. ವಿಶ್ವಕರ್ಮ ಅತ್ತಿ ಮರದಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಕೆತ್ತಿ..  ಅದಕ್ಕೆ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ನೆಡೆದಾಗ ಅದು ಅತಿ(ಅತ್ತಿ) ವರದರಾಜ ದೇವರು ಎಂದು ಪ್ರಚಲಿತ ಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.. ಮಹಾಮಹಿಮರು ಈ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ..

ನಂತರ ಕಲಿಯುಗದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಹದಿನಾರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮೊಘಲರ ದಾಳಿಯಿಂದ ಸುಂದರ ವಿಗ್ರಹಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಸಾಹಸದಲ್ಲಿ ಭರದಲ್ಲಿ ಈ ಅತ್ತಿ ವರದರಾಜ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ದೇವಸ್ಥಾನದ  ಮೂಲ ಅರ್ಚಕರಾಗಿದ್ಧ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಅನಂತ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರೆ.. ಈ ವಿಷಯ ಮೂಲದೇವರ ಅರ್ಚಕರಾಗಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ..ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಇದರ ಸುಳಿವು ಕೊಟ್ಟಿರುವುದಿಲ್ಲ ..  ಕಾಲಾನಂತರ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ ನಿಧನವಾದ ನಂತರ.. ಯಾರಿಗೂ ಈ ವಿಗ್ರಹದ ಎಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗದೆ.. ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ..

ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವಿಗ್ರಹವಿಲ್ಲದೆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ನೆಡೆಯದೆ ಸಾಗಿರುತ್ತದೆ.. ಶಿಲೆಯಲ್ಲಿ ವರದರಾಜರ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಕೆತ್ತಿಸಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶುರುಮಾಡುತ್ತಾರೆ.. ಒಂದು ವರ್ಷ.. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಳಿಯ ಸರೋವರ/ಕಲ್ಯಾಣಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಇಂಗಿ ಹೋದಾಗ ಈ ವಿಗ್ರಹ ಇರುವ ಬಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.. ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದು ಪೂಜೆ ಪುನಸ್ಕಾರ ಸಲ್ಲಿಸಿ.. ಮತ್ತೆ ಈ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಅದೇ ಕಲ್ಯಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಇಡುವ ಪದ್ಧತಿ ಶುರುಮಾಡುತ್ತಾರೆ.. ತದನಂತರ.. ಈ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಅದೇ ಕಲ್ಯಾಣಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದು.. ಒಂದು ಮಂಡಲ ಪೂಜೆ ಅಂದರೆ ೪೮ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಕಲ್ಯಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಜಾಗದಲ್ಲಿಯೇ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಇಡುವ ಪರಿಪಾಠ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ..

ಕಲ್ಯಾಣಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದ ಮೇಲೆ .. ಈ ಮೂರ್ತಿಯು ಮೊದಲ ೨೪ದಿನ ಶಯನ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ನಂತರ  ಮುಂದಿನ ೨೪ದಿನಗಳು ನಿಂತ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಪುನಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ..

ಕಾರಣಗಳು ಏನೇ ಇರಬಹುದು.. ಅಥವಾ ಐತಿಹ್ಯ ಏನೇ ಇರಬಹುದು.. ಆದರೆ ಈ ಅತ್ತಿಯ ಮರದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ವಿಗ್ರಹ ನೋಡಲು ಸುಂದ್ರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮನಮೋಹಕವಾಗಿದೆ.. ಸುಮಾರು ಒಂಭತ್ತು/ಹತ್ತು ಅಡಿಯ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಅತ್ತಿ ಮರದಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತನೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.. ಅತ್ತಿ ಮರವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೆಂದಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.. ಮತ್ತೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವ ಈ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಕೆಲವು ರಾಸಾಯನಿಕವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ನಿಜವೋ ಸುಳ್ಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ದೇವನ ಮಹಿಮೆ ಕಂಡವರಾರು..

• ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬಳಿಯಿರುವ ಶಿವಗಂಗೆಯ ಲಿಂಗದ ಮೇಲೆ ತುಪ್ಪ ಸವರಿದರೆ ಬೆಣ್ಣೆ ಬರುವ ಪವಾಡ ನೋಡಿದ್ದೇವೆ..
• ಶಿವಗಂಗೆ ಬೆಟ್ಟ ಒಂದು ಬದಿಯಿಂದ ಗಣೇಶನ ಹಾಗೆ, ಸರ್ಪದ ಹಾಗೆ, ಲಿಂಗದ ಹಾಗೆ, ಬಸವಣ್ಣನ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವುದು ವಿಶೇಷ..
• ಹಾಸನದ ಹಾಸನಾಂಬಾ ದೇವಿಯ ದರ್ಶನ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಸುಮಾರು ಎಂಟರಿಂದ ಹತ್ತು ದಿನ ದರ್ಶನವಾಗುತ್ತದೆ.. ಗಾಳಿ ಸಹ ಒಳಗೆ ಹೋಗಲಾರದ ದೇವಾಲಯದ ಒಳಗೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕುವ ಮುನ್ನ ಇಟ್ಟಿರುವ ನೈವೇದ್ಯ, ಹಚ್ಚಿದ ದೀಪ, ಕುಂಕುಮ, ಅರಿಶಿನ, ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲುಗಳು, ಹೂವುಗಳು ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರವೂ ಒಣಗದೆ ಆಗ ತಾನೆ ತಂದಿಟ್ಟಂತೆ ಹೊಸದಾಗಿರುತ್ತದೆ..
• ಹಾಸನಾಂಬ ದೇವಾಲಯದ  ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವ ಸಿದ್ದೇಶ್ವರನ ಮೂರ್ತಿಯೂ ಹಾಗೆ.. ಅಮ್ಮನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಾರಿಯ ಒಂದು ಶಿಲೆಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.. ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಕಾರ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು ಅಂತಿದ್ದರು.. ಈಗ ಶಿವ ಕಿರಾತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.. ಸೊಗಸಾದ ಶಿಲೆಯಾಗಿ ಉದ್ಭವವಾಗಿದೆ..
• ಚಿಕಮಗಳೂರಿನ ಕಳಸಾಪುರದ ಬಳಿಯ ಬೆಳವಾಡಿ ಗಣೇಶ.. ನಾ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ ಬರಿಯ ಒಂದು ಬಂಡೆಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.. ಇಂದು ಸುಂದರ ಗಣಪನ ಆಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
• ಬನವಾಸಿಯ ಲಿಂಗ ಜೇನುತುಪ್ಪದ ವರ್ಣದಲ್ಲಿರುವುದು..
• ಹೆಸರು ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ.. ಘಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶದ ಬಳಿಯ ಒಂದು ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಶಿಲೆಯ ಲಿಂಗ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆಯ ತನಕ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದು..
• ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಗವಿಗಂಗಾಧರೇಶ್ವರನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಹಬ್ಬದಂದು ಸಂಜೆ ಅಸ್ತಮಿಸುವ ಮುನ್ನ ಸೂರ್ಯ ದೇವ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ನಮಿಸುವುದು..
• ಶೃಂಗೇರಿಯ ವಿದ್ಯಾಶಂಕರ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿರುವ ರಾಶಿ ಆಧಾರಿತ ಕಂಬದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಆಯಾ ರಾಶಿಯ ಕಂಬದ ಮೇಲೆ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳು ನಿಗದಿತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗುವುದು..
• ಹೊಸದುರ್ಗದ ಬಳಿಯ ಹಾಲ್ ರಾಮೇಶ್ವರದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಾಗ ಅದು ಫಲಿಸುವ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ, ಹೂವು ಮುಂತಾದ ಶುಭಕರ ವಸ್ತುಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬರುವುದು..  

ಹೀಗೆ ಕಂಡಷ್ಟು, ಕೇಳಿದಷ್ಟು ಅನೇಕಾನೇಕ ಸಂಗತಿಗಳು ನಮ್ಮ ಅರಿವಿನ ಎತ್ತರಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲೆ ಇರುತ್ತದೆ.. ಮಾನವನ ಸೃಷ್ಟಿ ಕೆಲವು ಆದರೆ ಕೆಲವು ದೇವನ ಲೀಲೆ.. ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದು ಬಿಡುವುದು ಚರ್ಚೆಗೆ ಬಿಟ್ಟ ವಿಷಯವಾದರೂ.. ಈ ವಿಸ್ಮಯಗಳು ಭಗವಂತನ ಇರುವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ.. !!!

ವೆಂಕಿ - ದಿ ಡ್ರೈವಿಂಗ್ ಬಾಂಡ್ 

ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಸುಮಾರು ಹೊಸೂರು ದಾಟಿ ಸುಮಾರು ದೂರ ನಾ ಓಡಿಸಿದೆ.. ನಂತರ ಶಶಿ ಕಾಂಚಿಪುರಂ ನಗರಕ್ಕೆ ಬರುವ ತನಕ ಓಡಿಸಿ ನಂತರ ವೆಂಕಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ.. ಅಲ್ಲಿಂದ ದಣಿವರಿಯದೆ ಕಾರನ್ನು ಚಲಾಯಿಸಿದ ವೆಂಕಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.. ವಾಪಸ್ ಬರುವಾಗ ವೆಂಕಿಗೆ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಸಾತ್ ಕೊಟ್ಟ ಅವನ ಮಡದಿ ಸೌಮ್ಯಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್.. ಜಟ್ ಫಟ್ ಅಂತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಯೋಜಿಸಿ  ಶಶಿಯ ಮನದನ್ನೆ ಪ್ರತಿಭಾ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಗೂಬೆ ಕೂರಿಸುತ್ತ ಇದ್ದರು.. ಇಡೀ ಕುಟುಂಬ ಹೋಗುವ ಯಾವ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ನಾನು ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಅಂತ.. ಆ ಗೂಬೆ ನನ್ನ ತಲೆಯಿಂದ ಇಳಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಶಶಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.. ಇಡೀ ಪ್ರವಾಸದ ಕೇಂದ್ರ ಬಿಂದು ಅಕ್ಕಯ್ಯ ಅಲಿಯಾಸ್ ಪ್ರತಿಭಾ .. ತಮ್ಮ ಮಧುರವಾದ ಮಾತುಗಳಿಂದ ರೇಗಿಸುತ್ತಲೇ.. ನಮ್ಮನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಅವರಿಗೆ..... ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸೌಮ್ಯ.. ಇತ್ತ ಕಡೆ ತಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಾದ ವೆಂಕಿಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಸಾಗುತ್ತಾ.. ರೇಗಿಸುತ್ತಾ.. ಸಾಗಿದ್ದು ಇಡೀ ಪ್ರವಾಸ ಹಿತಕರವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು..

ದೇವರ ದರ್ಶನ, ಶ್ರಾವಣ ಶನಿವಾರ, ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹರಟೆ, ಪ್ರವಾಸ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ನೆಡೆಯುವ ಈ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದು ಇವೆಲ್ಲವೂ ಆ ಸುಂದರ ಶನಿವಾರವನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಸೊಗಸಾಗಿ ಕಳೆದ ಪುಣ್ಯ ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು.. !!!