ಗೆಳತೀ ಜನುಮದಿನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು ನಿನಗೆ

ಅಪ್ಪ... 

ಹಾ... 

ಅಪ್ಪಅಅಅಅ 

ಹಾ ಪಾಪಾ 

ನನ್ನದೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ.. 

ಒಂದೇನು ಹತ್ತು ಕೇಳು ಸಾವಿರ ಕೇಳು ಪಾಪಾ 

ಸರಿ.. ಮೊದಲನೆಯದು 

೧) ನೀವು ಎಮೋಷನಲ್ ಮನುಷ್ಯ ನಾನು ಪಕ್ಕ ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಹುಡುಗಿ.. ಅದು ಹೇಗೆ ಇಬ್ಬರದೂ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಮನಸ್ಸು?

೨) ಮುಂಚೆ ಯಾರದಾದರೂ ಜನುಮದಿನ ಅಂದರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆದು ಹಾಕ್ತಿದ್ರಿ... ಆ ಅಭ್ಯಾಸ ಯಾಕೆ ಬಿಟ್ರಿ.. ಜನ ಓದ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ.. ನೀವು ಬದಲಾಗಬೇಡಿ ಅಪ್ಪ... !

೩) ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ತಿರುವನ್ನು ಪಾಠ ಅಂತ ತಿಳಿದು ಮುಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟಿರಿ.. ನನಗೂ ಆ ಪಾಠ ಹೇಳದೆ ಕಲಿಸಿ ಕೊಟ್ರಿ.. ನನಗಾಗಿ ಏನಾದರೂ ಒಂದು ಸಂದೇಶ ಕೊಡಿ ಅಪ್ಪ.. ನನಗೆ ನೀವು ಗುರು!

ಇಷ್ಟೇ ಅಪ್ಪ. ಈ ಮೂರು ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಿ.. 

ಪಾಪಾ ಮೊದಲಿಗೆ ತಾರುಣ್ಯದ ಹಂತಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿರುವ ನಿನಗೆ ಜನುಮದಿನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು... ಟೀನೇಜ್ ಅನ್ನುವ ಈ ಹಂತವನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ವರ್ಷ  ಅಷ್ಟೇ ಆಮೇಲೆ ಜೀವನದ ಹೈ ಸ್ಪೀಡಿಗೆ ಬಂದು ಬಿಡ್ತೀಯ.. ಅದಕ್ಕೆ ನಿನಗೆ ಶುಭಾಶಯಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಕೂಡ.. ನೀನು ನನಗೆ ಮಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ನೇಹಿತೆಯಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದು.. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಸಲುಗೆಯಿಂದ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.. 

ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಮೋಷನಲ್ ಆಗಿ ಇರಬೇಕು ಪಾಪಾ.. ಅದು ಗಿಡಕ್ಕೆ ಹಾಕುವ ನೀರು ಗೊಬ್ಬರ ಇದ್ದಂತೆ.. ಎಮೋಷನಲ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಘಾಸಿಗೊಳಗಾಗಬಹುದು ಆದರೆ ಅದನ್ನು ತಡೆದು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಇರುತ್ತದೆ.. ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಆಗಿ ಈ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು ನಿಜ.. ಆದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ತಕ್ಕಡಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗು ಹಾಕುವೆ ಎಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಬಾರದು.. 

ಹಲವಾರು ಬಾರಿ.. ನಾ ಕಮಿಟ್ ಆಗಿಲ್ಲ.. ಕಮಿಟ್ ಆಗೋಲ್ಲ.. ನನಗೆ ಇವರು ಬೇಡ ಅವರು ಬೇಡ ಅನ್ನೋಕ್ಕಿಂತ.. ಎಲ್ಲರೂ ಬೇಕು ಎಲ್ಲರೊಳಗೆ ನಾನು ಅಂತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಹೌದು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕೆಲವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಬೇಡ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ.. ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ದೂರ ಇಡುವ ಬದಲು.. ಮನದೊಳಗೆ ಜಾಗ ಕೊಟ್ಟು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡು.. ಆಗ ಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗೆ ಮುತ್ತು ಸೇರಿ ಭದ್ರವಾದಂತೆ ಮನಸ್ಸು ಭದ್ರವಾಗುತ್ತದೆ.. 

ಯೌವ್ವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿರುವ ನಿನಗೆ ಇದೆ ನಾ ಗುರುವಾಗಿ ಹೇಳುವ ಮಾತು.. !

ಇನ್ನೂ ಎರಡನೇ ಪ್ರಶ್ನೆ.. ಇದೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ನಾ ನಿನಗೆ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ.. ಈ ದಿಢೀರ್ ಯಶಸ್ಸು, ದಿಢೀರ್ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕರೂ ಅದು ನೀರಿನ ಗುಳ್ಳೆಯಂತೆ. ವಾಟ್ಸಾಪ್, ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್, ಆ ಗ್ರಾಂ, ಈ ಗ್ರಾಂ ಒಳ್ಳೆಯದೇ. ಆದರೆ ಮನದ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ಹಾರಿ ಬಿಡುವ ಬ್ಲಾಗ್ ಸದಾ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗುವ ನಂದಾ ದೀಪದಂತೆ.. ನಿನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸು.. 

ಹಾ ಹೌದು.. ಕೆಲ ಕಾಲ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೆ.. ನಿನ್ನ ಜನುಮದಿನದಿಂದಲೇ ಶುರು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.. ಮತ್ತೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ ನನ್ನ ಮಿಡ್ ನೈಟ್ ಜನುಮದಿನದ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹಗಳು.... !

ಮೂರನೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ನಿನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದೆ.. ಜೀವನದ ತಿರುವುಗಳು ಭಗವಂತ ಕೊಟ್ಟ ಪಾಠದ ಅಧ್ಯಾಯಗಳು... ಜೀವನವನ್ನು ನಿಂತ ನೀರಾಗಿಸದೆ... ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾ.. ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆಗಳನ್ನು ಸೀಳಿಕೊಂಡು, ಜಲಧಾರೆಯಾಗಿ ಧುಮುಕಿ ಯಶಸ್ಸು ಎಂಬ ಸಾಗರದತ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಾ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ  "ಸೀಮಾ" ರೇಖೆಯನ್ನು ದಾಟಿ "ಸವಿತಾ"ರ್ಥಕತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು.. !

ಅಪ್ಪ ಸೂಪರ್ ಅಪ್ಪ... ಕಡೆಯ ಸಾಲು ಸೂಪರ್.. ಹಾಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮೂರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಉತ್ತರವೂ ಸೂಪರ್.. ಖಂಡಿತ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮನದ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವೆ... ಬ್ಲಾಗ್ ಶುರು ಮಾಡುವೆ.. ಮನದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬರಹದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವೆ.. ಹಾಗೆ ನಿಮ್ಮ ನೂರು ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳನ್ನು ಇಡುವ ಬ್ಲಾಗ್ ತರಹ ನನ್ನ ನೂರು ಆಶಯಗಳನ್ನು ಸಾಧನೆಗಳ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಬರೆಯುವೆ.. ಇದು ನಾ ನಿಮಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ಭರವಸೆ.. !

ಗುಡ್ ಪಾಪಾ... ಜನುಮದಿನ ಸುಂದರವಾಗಿಇರಲಿ .. ಸುಂದರವಾಗಿಯೇ ಸದಾ ನಳ ನಳಿಸಲಿ.. !

ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕವೇ ಕಲ್ಲು ಸಕ್ಕರೆ ಕಾಣಿರೋ ... !

ಕಲ್ಲು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊಳ್ಳಿರೋ ನೀವೆಲ್ಲರೂ 

ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕವೇ ಕಲ್ಲು ಸಕ್ಕರೆ ಕಾಣಿರೋ 

ಒಮ್ಮೆ ನನಗೆ ನಾನೇ ಚುಗುಟಿಕೊಂಡೇ.. ಅರೆ ಇದು ಕನಸೋ.. ನನಸೋ ಅರಿವಾಗಲಿಲ್ಲ.. ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಕನಸನ್ನು ಜೂಮ್ ಮಾಡಿದೆ.. ಆಗ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.. ಅದು ಅಜಾದ್ ಸರ್ ಅವರು ಅಕ್ಷರ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡು.. 

ನಿಜ.. ಟೆಸ್ಟ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಎಂದೂ ಸೊರಗೋದಿಲ್ಲ.. ತಿಳಿಯಾದ ಊಟದ ಮುಂದೆ.. ಪಾನಿ ಪುರಿ ಎಂದಿಗೂ ಸದಾ ನಿಲ್ಲೋಲ್ಲ.. ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮಾಯಾಜಾಲದ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದಿಢೀರ್ ಯಶಸ್ಸು.. ದಿಢೀರ್ ಹೆಸರುಗಳು ಏನೇ ಬಂದರೂ ಬ್ಲಾಗ್ ಎಂಬ ಮಾಯಾ ಅಕ್ಕರೆಯ ಅಕ್ಕರದ ಕಾನನದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಗಜರಾಜ  ಗೀಳಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆಯುವಂತೆ.. ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ ಧೃವತಾರೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಸೇರಿಸುವ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.. 

ಶ್ರೀಮನ್ ಶ್ರೀಮನ್ ಯಾರೋ ಕೂಗಿದ ಹಾಗೆ ಕೇಳಿಸಿತು.. 

ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ... ಅಜಾದ್ ಸರ್.. ಕೂಗಿದರು.. 

ಶ್ರೀಮನ್ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ ಮಾಯಾಲೋಕವನ್ನು ಬಡಿದು ಬಡಿದು ತಟ್ಟಿ ಎಬ್ಬಿಸುತಿದ್ದದ್ದು ಬದರಿ .. ಬ್ಲಾಗ್ ಬ್ಯಾಡರಿ ಅನ್ನೋರನ್ನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕರೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಅವರೇ.. ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಕೂಟಕ್ಕೆ ಅಧಿಕೃತ ಚಾಲನೆಗೆ ಗೇರ್ ಹಾಕಿದ್ದು.. ಹಾಗಾಗಿ ಯಶಸ್ಸಿನ ಕಿರೀಟ ಅವರಿಗೆ ಸಲ್ಲಬೇಕು.. ನಾನೂರು x  ನಾನೂರು ರಿಲೇ ಓಟದಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟನ್ ಕೊಡುವಂತೆ ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟರು ನಾನು ಓಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಷ್ಟೇ ಶ್ರೀಮನ್ ಎಂದರು.. 

ಆಗಲಿ ಸರ್..ಹಾಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಕೂತೆ.. 

ಟನ್ ಟನ್ ಅಂತ ಸದ್ದಾಯಿತು.. !

*****

ಒಂದು ಆಲದ ಮರ.. ಅದರ ಸುತ್ತಾ ಒಂದು ಕಟ್ಟೆ .. ಅಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳಾದ ಸುನಾಥ್ ಕಾಕಾ ಕೂತಿದ್ದರು..ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ ಬರಹಗಾರರು ಎಲ್ಲರೂ ಕೂತಿದ್ದರು... 

ನೋಡ್ರಪ್ಪಾ ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕ ಅನ್ನೋದು ಒಂದು ತಪಸ್ಸಿದ್ದಂತೆ... ಅಕ್ಷರಗಳೇ ಅಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ಮಂತ್ರಗಳು. .. ಶಾರದಾ ದೇವಿಯೇ ಈ ಬರಹಗಾರರನ್ನು ಪೊರೆಯುವ ತಾಯಿ. ಬೇಂದ್ರೆ ಶರೀಫ ಇವರ ಬರಹಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಬೆಳೆದ ನನಗೆ.. ನೀವುಗಳು ಬರೆಯುವ ಕಥಾನಕಗಳು ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತವೆ.. ಆಗಲಿ ನನಗೆ ತಿಳಿದಷ್ಟು... ಅನುಭವ ಪಾಕದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಒಂದೆರಡು ಹನಿಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.. 

ನೋಡ್ರಪ್ಪಾ ಬರಹ ಅನ್ನುವ ಒಂದು ಪ್ರಯತ್ನ ನೀವುಗಳು ಬಾವಿ ತೆಗೆದಂತೆ.. ನೆಲ ಕೊರೆದಷ್ಟು ಶುದ್ಧ ನೀರು ಸಿಗುವಂತೆ... ಬರೆಯುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಮನದೊಳಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುವಿಚಾರಗಳು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ... ಹಾಗಾಗಿ ಬರೆಯೋದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡಿ.. ಜೊತೆಗೆ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್... ಇವೆಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹೊರಜಗತ್ತಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತದೆ.. 

ಜಿಮ್ನಾಸ್ಟಿಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೆತ್ತನೆಯ ಹಾಸು ಅಥವಾ ಸ್ಪ್ರಿಂಗ್ ಇರುವ ಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಚಿಮ್ಮಿ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುವಂತೆ.. ಈ ಜಾಲತಾಣದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸುಕೊಂಡು ಆ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಬರಹವನ್ನು ಮೊನಚುಗೊಳಿಸಲು ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.. 

ಇಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಮಾತುಗಳು!

****

ಅರೆ ಗುರುಗಳೇ ಎಷ್ಟು ಚುಟುಕಾಗಿ.. ಅಗಸ್ತ್ಯರು ಒಂದು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಶರಧಿಯನ್ನೇ ಆಪೋಶನ ಮಾಡಿದಂತೆ.. ಎಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿರಿ.. ಧನ್ಯವಾದ ಗುರುಗಳೇ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದೆ.. 

ಅಲ್ಲಿ ಶಿವ ಪಾರ್ವತಿಯರು ಸುಬ್ರಮಣ್ಯ ಮತ್ತು ಗಣಪನಿಗೆ ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು... ಮೂರು ಲೋಕವನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಸರಸ್ವತಿಯ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿ ಎಂದರು..  

ಸುಬ್ರಮಣ್ಯ ಹಿಂದೆ ಇದೆ ರೀತಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ಮಾಡದೆ.. ಸೀದಾ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಮೂರು ಲೋಕ ಸುತ್ತಿ ಬಂದೆ.. ನೀವೇ ನನಗೆ ಮೂಲೋಕ.. ನೀವೇ ನನಗೆ ಅಕ್ಷರ ಕಳಿಸಿದ ಗುರುಗಳು ಅಂದಾಗ.. ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ ಗಣಪ.. ವಿಶಿಷ್ಟ ರೀತಿಯ ಆಕಾರಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ವಿಶಿಷ್ಟ ಚಿಂತನೆಗೂ ಹೆಸರಾದ ಹಾಗೆ.. ತಕ್ಷಣ ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಗ್ರೂಪ್ ನೋಡಿ.. ಅಜಾದ್ ಸರ್ ಅವರು ಕೊಟ್ಟ ಜೂಮ್ ಕೊಂಡಿ ಒತ್ತಿದ ತಕ್ಷಣ.. ಪ್ರಪಂಚದ ನಾನಾ ಮೂಲೆಯಿಂದ ಅಕ್ಷರಗಳ ನುಡಿಯರ್ಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅನೇಕ ಬರಹಗಳ ಸಮೂಹವೇ ಸಿಕ್ಕಿತು.. ಇವರೇ ಅಲ್ಲವೇ ಅಕ್ಷರ ಪುತ್ರರು ಎಂದು ಗಣಪ ಅದನ್ನೇ ಕಂಡು ನಮಿಸಿದಾಗ.. ಸುಬ್ರಮಣ್ಯಾದಿಯಾಗಿ ಶಿವ ಶಕ್ತಿಯರ ಜೊತೆಯಲಿ ಇಡೀ ದೇವ ಪರಪಂಚವೆ ನಮಿಸಿತು.. !

**

ಹೌದು ಇದು ಉತ್ಪ್ರೆಷೆಯಲ್ಲ.. ಇದೊಂದು ಅದ್ಭುತ ಲೋಕ.. ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ ಕಾನನದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಸುಮಗಳು ಒಂದುಗೂಡಿ ಅಕ್ಷರೋದ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಅರಳುತ್ತಿರುವ ಸುಂದರ ಸಮಯ. 

ಎಲ್ಲರೂ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಕೇಳಿದರು.. 

ಸಂತಸ ಅರಳುವ ಸಮಯ..                                                                                                                        ಮರೆಯೋಣ ಚಿಂತೆಯ                                                                                                                                (ಇದು ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕದ)                                                                                                                                ಇದು ರಮ್ಯಾ ಚೈತ್ರ ಕಾಲ                                                                                                                              ಇದು ಬ್ಲಾಗ್ ಚೈತ್ರ ಕಾಲ 

ಬನ್ನಿ ಮತ್ತೆ ಬ್ಲಾಗಿಸೋಣ.. ಬ್ಲಾಗಿಸೋಣ.. !

****

ಈ ಲೋಕಕ್ಕೆ ದಾಂಗುಡಿಯಿಟ್ಟ 

ಸುನಾಥ್ ಕಾಕಾ 

ಅಜಾದ್ ಸರ್ 

ಮಾಧವ್ 

ಶ್ರೀನಿಧಿ 

ಅಮಿತ ರವಿಕಿರಣ್ 

ದಿನಕರ್ 

ಗುರು ಪ್ರಸಾದ್ 

ರಂಗಸ್ವಾಮಿ ಜೆ ಬಿ 

ಜಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಪಾಟೀಲ್ 

ಮಹಿಮಾ 

ಪ್ರದೀಪ್ 

ರಮಾನಾಥ್ 

ರೂಪ ಸತೀಶ್ 

ಸವಿತಾ 

ಸುಗುಣ 

ಮಹೇಶ್ 

ವನಿತಾ 

ಈ ಸುಮಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ನಲಿದ ಸುಂದರ ಅನುಭವ ನನ್ನದು.. 

ಕಿರುಪರಿಚಯ.. ಅವರುಗಳು ರಚಿಸಿದ ಕವನಗಳು, ಅನುಭವಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ದೊಡ್ಡ ಬಾಳೆಯೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಡಿಸಿದ ಮೃಷ್ಟಾನ್ನ ಭೋಜನದಂತೆ ಸೊಗಸಾಗಿತ್ತು.. ಆನ್ಲೈನ್ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ಚಿತ್ರಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಹೆಸರುಗಳು ಮನದಲ್ಲಿಯೇ ಅಚ್ಚಳಿಯದ ಅನುಭವವನ್ನು ಮೂಡಿಸಿದೆ.. 

ಎಂದರೋ ಮಹಾನುಭಾವುಲು ಅಂದರೀಕಿ ವಂದನಮು... !

ಗುಂಡ ಮಾವ ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಅದ್ಭುತ ವ್ಯಕ್ತಿ..!

 ಏನೋ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಇದು...ಹೀಗಾಗಿ ಬಿಡ್ತು..

ಹೌದು ಕಣಮ್ಮ..ಈ ವರ್ಷದ ಮೇಲೆ ಜುಗುಪ್ಸೆ ಬರೋ ಹಾಗೆ ಆಗೋಯ್ತು...

ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನಿನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತಿರುವ ಪದಗಳು..ನಾ ಹೇಳ್ತೀನಿ...ನೀ ಬರೀ..

ಅದ್ನೇ ಅಲ್ವಾ ನಾ ಯಾವಾಗಲೂ ಮಾಡೋದು..ನೀವುಗಳು ಹೇಳೊದನ್ನ ಬರೆಯೋದೆ ಕೆಲಸ ನನ್ನದು..!

****

ಅಮ್ಮ ನಾನು ಸೀಮಾಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ದೀನಿ..ಶೀತಲ್ ಒಪ್ಪಿದ್ದಾಳೆ..ಮುಂದಿನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಿನಗೆ ಒಪ್ಪಿಸ್ಸಿದ್ದೀನಿ ಅಂದಾಗ..ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿನ ಯೋಚನೆಗಳು ಮೂಡಿದವು..

ಧಾರೆ ಎರೆಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಅತ್ತಿಗೆ ಇದ್ದಾರೆ..ಧಾರೆ ಎರೆದು ಕೊಡೋಕೆ ಸೀಮಾಳ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಈ ಹಾಳಾದ್ದು ಕೊರೊನಾ ಸಲುವಾಗಿ ಬರೋಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ..ಏನು ಮಾಡೋದು..ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದೆ..

ತಕ್ಷಣ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಗುಂಡ..ಅವನನ್ನು ಕೇಳು ಅಂದೆ..ತಕ್ಷಣ ...ಓಕೆ ಓಕೆ..ನೀನೆ ಬರೀ...ನಿನ್ನ ಬರಹ ಓದೋಕೆ ಚೆನ್ನಾ ಅಂತ ಅಮ್ಮ ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು..

ಮುಂದೆ ಡ್ರೈವರ್ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ನಾ ಕುಳಿತೆ..

ಮದುವೆ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿ..ಸ್ಥಳ..ಪುರೋಹಿತರು..ಊಟ ತಿಂಡಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಿದ್ದವಾಗಿತ್ತು..ಮುಖ್ಯ ಧಾರೆ ಎರೆದು ಕೊಡುವ ಎರಡು ಸುಮಧುರ ಮನಸ್ಸುಗಳು ಬೇಕಿತ್ತು..

ಆಗ ಒಂದು ಕರೆ..ಚಟಾಪಟ ಮಾತಾಡುವ ಸುಧಾ ಅತ್ತೆ..ನಾನೂ ನಿನ್ನ ಮಾವ..ಡ್ರೆಸ್ ರೆಡಿ ಮಾಡ್ಕೋತೀವಿ...ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಕಳಿಸಿಕೊಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಿನ್ನದು ಅಂದರು..

ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಮೇಲೆ..ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಸದಸ್ಯರ ಮೇಲೆ ಗುಂಡ ಮಾವನಿಗೆ ಇರುವ ಅಭಿಮಾನ ಆ ಮಟ್ಟದ್ದು..

ಎರಡನೇ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ..ತಮಗೆ ಅಷ್ಟು ಹುಷಾರಿಲ್ಲದೇ ಹೋದರು ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ತಿರುವಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ನಿಂತವರು ಗುಂಡ ಮಾವ..

ಸದಾ ಬಿರುಸು ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಬೈದರೂ ಅದರ ಹಿಂದೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಮಮಕಾರವಿತ್ತು..

ನಿಮಗೆ ಮನೆ ಬರೋಕೆ ಕರೆ ಕಳಿಸಬೇಕಾ..ಸುಮ್ಮನೆ ಬಂರ್ರೋ ಅಂತಾ ಸದಾ ಅಭಿಮಾನ ತುಂಬಿದ ಮಾತುಗಳ ಸರದಾರ ಗುಂಡ ಮಾವ..

ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಆಹ್ವಾನ ಬಂದಾಗ..ಅವರ ನಿಜ ಹೆಸರೇ ಮರೆತು ಹೋಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಅರೇ ಯಾರಿದು ಎಸ್ ಎ ನಾಗೇಶ್ ಅಂತ ಅವರಿಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿ ಕೇಳಿದೆ..

ನನಗೆ ನೀವು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು ಅಂದೆ..

ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು ನನಗೆ ಅಂದರು..

ಯಾವಾಗಿಂದ ಅಂದೆ

ನೀನು ಹುಟ್ಟುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಅಂದ್ರು..

ಆಗ ಪರಸ್ಪರ ಸ್ನೇಹಿತರ ಪಟ್ಟಿ ನೋಡಿದಾಗ ಗೊತ್ತಾಯಿತು..

ಅರೇ ಗುಂಡ ಮಾವ...ಕ್ಷಮಿಸಿ ಅಂತ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಹಲ್ಲು ಬಿಟ್ಟೆ..

ನಂತರ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ..ನನ್ನ ನೋಡಿ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕರು..ನಾನು ಅವರನ್ನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಹಲ್ಲು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ..

ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಲಿ ಗುಂಡಮಾವ ಸದಾ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು..ನಮಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ನನನ ಬದುಕಿನ ತಿರುವಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಗುಂಡ ಮಾವನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಸದಾ ಹಸಿರಾಗಿರುತ್ತದೆ..!

**""

ಚಂದ ಕಣೋ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಹೇಳಬೇಕಾದ್ದು ಸರಿಯಾಗಿದೆ..ಗುಂಡ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಷ್ಡ ಪಟ್ಟು ಮೇಲೆ ಬಂದವನು..ಆದರೆ ಗರ್ವ ಎಂದಿಗೂ ಅವನ ಸುತ್ರಾ ಸುಳಿಯಲಿಲ್ಲ..

ವಿಶಾಲು.. ಭಾವ ..ಅಂತ ಸದಾ ಪ್ರೀತಿ ‌ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗುಂಡನನ್ನು ನನ್ನ ಕಡೆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ..ಆದರೆ ಈಗ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವುದು ನನಗೆ ತಡೆಯಲಾಗದಷ್ಡು ನೋವು ಕೊಡುತ್ತಿದೆ..

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ವಯಸ್ಸಲ್ಲಾ..ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ಏಳಿಗೆಯನ್ನು ಕಂಡು..ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮಡದಿಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ..ಇನ್ಮಷ್ಟು ವರ್ಷ ಇರಬೇಕಾದವನು ಹೀಗೆ ತಟಕ್ ಅಂತ ಹೊರಟಿದ್ದಾನೆ...ಆ ದೇವನ ಇಚ್ಚೆಯೇನೋ ಯಾರು ಬಲ್ಲರು..

****

ಗುಂಡ ಮಾವ..ಎಲ್ಲೇ ಇರಿ ಹೇಗೆ ಇರಿ ..ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸದಾ ಹರಸುತ್ತಿರಿ..!

ಅಮ್ಮ ಎನ್ನುವ ದೈತ್ಯ Server - ಭಾಗ ೫

ಹದಿಮೂರನೇ ದಿನವಾಗಿತ್ತು.. ಮನಸ್ಸು ಕದಡಿದ ಕೆರೆಯ ನೀರಾಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ನದಿ ಕಡಲು ಸೇರಿ ದಿನಗಳು ಉರುಳಿ ಹೋಗಿದ್ದವು.. 

ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಮಾಮೂಲಿ ಅಭ್ಯಾಸದಂತೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ.. ಬಾಲ್ಕನಿ / ಮೆಟ್ಟಿಲ ಹತ್ತಿರ.. ಇಲ್ಲವೇ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಪೋರ್ಟಿಕೋದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತಿದ್ದ ದೃಶ್ಯ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.. 

ಆದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಗಾಬರಿಯಾದೆ.. ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಜುಮ್ ಎಂದಿತು.. ಸಣ್ಣಗೆ ಬೆವರು.. ನೋಡಿದರೆ ಅಮ್ಮ ಉಡುತಿದ್ದ ಸೀರೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆಕೃತಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ ದೃಶ್ಯ.. ಅದು ಇನ್ನೂ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಅಷ್ಟೊಂದು ಬೆಳಕು ಹರಿದಿರಲಿಲ್ಲ.. ಸಣ್ಣಗೆ ಬೆನ್ನು ಹುರಿಯಲ್ಲಿ ನಡುಕ.. ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದೆ.. 

ಅರೆ.. ಅಮ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಡುತಿದ್ದ ಸೀರೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ ಓಡಾಡುತಿದ್ದಳು.. ಭಗವಂತನ ಲೀಲೆಯೇ ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲವೇ.. ಸದಾ ಅಮ್ಮ ಇರೋಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ ಅಂತ ಅಕ್ಕನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ನಿಂತಿರುತ್ತಾಳೆ.. 

ಇದೆಲ್ಲಾ ನೆಡೆದದ್ದು ಹತ್ತು ಸೆಕೆಂಡುಗಳಲ್ಲಿ .. 

ಆಗಸದತ್ತ ನೋಡಿದೆ.. ಅಮ್ಮನ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿರುವ ಅದೇ ನಗು ಮೊಗ ಕಾಣಿಸಿತು.. ಬಾಪ್ಪಾ ಅಂತ ಕರೆದ ಅನುಭವ.. ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬಂದಿತ್ತು.. 

ಹಾಗೆ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡು.. ಮುಂದಿನ ಕಾರ್ಯಗಳ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಕೊಟ್ಟೆ.. 

ಹೌದು ಅಮ್ಮನ ನೆನಪು.. ಅರೆ ನೆನಪೆಲ್ಲ ಅವರ ಛಾಯೆ ಹೋಗೋಲ್ಲ.. ಹೋಗೋಕೆ ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ.. 

ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲವೇ ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿರುವುದು.. ಸಾವಿರ ನದಿಗಳು ಸೇರಿದರೇನೂ ಸಾಗರಕೆ ಸಮನಾಗುವುದೇನು.. ಶತಕೋಟಿ ದೇವರು ಹರಸಿದರೇನು ಅಮ್ಮನ ಹರಕೆಗೆ ಸರಿಸಾಟಿಯೇನು.. 

ನಲವತ್ತೈದು ದಿನಗಳು ಕಳೆದೆ ಹೋದವು.. ಅಮ್ಮನ ಪಯಣ ಸ್ವರ್ಗದತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಲಿದೆ.. ತನ್ನ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು.. ಅಲ್ಲಿರುವ ಅನೇಕ ಬಂಧು ಮಿತ್ರರರನ್ನು.. ತನಗೆ ಕುಂಕುಮ ಭಾಗ್ಯ ಕೊಟ್ಟ ಯಜಮಾನರನ್ನು ಕಾಣಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.. 

ಶ್ರೀಕಾಂತ ಅಂದು ನನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟಾಗ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಘಟನೆ ನೆಡೆಯಿತು.. ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿದೆ.. ಅದನ್ನು ನೀನು ಬರೆಯುತ್ತೀಯ ಅಂತ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. 

ಅಮ್ಮ ಬರೆಯುವೆ.. ಒಂದು ವಿಶೇಷ ದಿನಕ್ಕೆ ಕಾಯುತಿದ್ದೆ.. ಇಂದಿಗೆ ನಲವತ್ತೈದು ದಿನವಾಯಿತು.. ಹಾಗೆ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳ ನಡುವೆ.. ಕೊಂಚ ಬರವಣಿಗೆ ಕೂಡ ಕುಂಟುತ್ತಿತ್ತು.. ಅದಕ್ಕೆ ಇವತ್ತು ಸಮಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. 

ಹಾ ಸರಿ.. ಓದಲು ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ.. 

*******ಆದಿತ್ಯ ಜನಿಸಿದಾಗ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮ.. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ಸರದಾರ ಬಂದ ಎಂಬ ಸಂಭ್ರಮ.. ನಮಗೆ ಪುಟ್ಟ ಮಗು.. ಅದರ ತುಂಟಾಟಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ತವಕ.. ಅಪ್ಪ ಆದಿತ್ಯನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡ ಫೋಟೋ ಇನ್ನೂ ಹಸಿರಾಗಿದೆ.. 

ಸದಾ ತುಂಟತನಕ್ಕೆ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ಆದಿತ್ಯ.. ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ರೇಗಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತಿದ್ದ.. ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷ ಗೌರವ ಇದ್ದರೂ.. ರೇಗಿಸೋದನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ಹಲವಾರು ಬರಿ ಅಜ್ಜಿ ಥೂ ಹೋಗಾಚೆ ಅಂತ ಹುಸಿಮುನಿಸಿನಿಂದ ಬಯ್ದಿದ್ದರು ಮತ್ತೆ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡುವುದು, ಮೊಸರು ಹಾಕುವುದು, ಅನ್ನ ಹಾಕುವುದು, ನೀರು ಕುಡಿ ಅಜ್ಜಿ ಅಂತ ಕುಡಿಸುವುದು, ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯಬೇಡ ಅನ್ನೋದು.. ಬಿಪಿ ಮಾತ್ರೆ ತಗೊಂಡ್ಯಾ.. ಅಂತ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದ.. 

ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಆದಿತ್ಯ ಎಷ್ಟು ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ ಅಂತ ನನ್ನ ಬಳಿ ಹೇಳಿದ್ದರು.... ಬಿಂದಾಸ್ ಸ್ವಭಾವದಲ್ಲೂ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು ಈ ಹುಡುಗನಲ್ಲಿ.. 

ಪುರೋಹಿತರು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದರು.. ಎಲ್ಲವೂ ಕಡೆ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುತಿತ್ತು.. ಬಂದವರೆಲ್ಲ ಅಂತಿಮ ನಮನ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದರು..ಅಕ್ಕ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಲೇ ತನ್ನ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು.. 

"ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ ಇರೋತನಕ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ..ಕಳಿಸುವಾಗ ಅಳಬಾರದು.. ಎಷ್ಟು ದಿನ ಇದ್ದರೂ ಇರಬೇಕು ಅನ್ನುವಂತಹ ಪದಾರ್ಥ "ಅಮ್ಮ" ಅನ್ನೋದು ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡೋದು.. ವಿಧಿ ಬರಹ.. ಧೈರ್ಯ ತಂದುಕೊ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅಮ್ಮನ ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಗ ಸತೀಶ ಅಕ್ಕನನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸಿದ.. 

ಇಲ್ಲಿ ಸತೀಶನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದೆರಡು ಮಾತುಗಳು.. ತನ್ನ ಬಂಧು ಮಿತ್ರರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶುಭ ಅಶುಭ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯವಿದ್ದರೂ ಇವನ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ.. ಕೊರೊನ .. ಅದು ಇದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ.. ಮೊದಲು ಅವರ ಸಂತಸ ದುಃಖದ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾಗಿರಬೇಕು.. ಆಮೇಲೆ ಮುಂದಿನದು.. ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವ ಅವನದು.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ಬೆನ್ನು ನೋವು ಇದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ.. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಹಕಾರ ನೀಡುವುದು.. ನಿಜಕ್ಕೂ ಶ್ಲಾಘನೀಯ.. 

ಅದೇ ರೀತಿ ಅಮ್ಮನ ಸೋದರಮಾವನ ಮಗ.. ಶಾಮಣ್ಣ.. ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಅನ್ನಪೂರ್ಣೇಶ್ವರಿ ಕಣೋ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಸದಾ.. ಅವನು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೂ ತಪ್ಪದೆ ಬರುತ್ತಾನೆ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಧೈರ್ಯ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. 

ಇವರಿಬ್ಬರ ಬದುಕು ಸುಂದರವಾಗಿರಲಿ ಇದು ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಆಶೀರ್ವಾದ.. 

ಬಂಧು ಮಿತ್ರರು ಬಂದು ಅಂತಿಮ ನಮನ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಆಯ್ತು.. ಅಮ್ಮನನ್ನು ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಿದೆವು.. ಮಡಕೆ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ ಅಣ್ಣ .. ಅವನ ಹಿಂದೆ ಬಂದ ನಾನು. ಅಳುತ್ತಲೇ ಗಾಡಿ ಹತ್ತಿದ ತಮ್ಮ ಮುರುಳಿ.. ನಮ್ಮ ಎದುರಲ್ಲಿ ಸಾಹಸಮಯ ಬದುಕು ನಿಭಾಯಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಒಂದು ದಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿ.. ಕಡೆಗೆ ಸಾಕು ಕಣೋ ಅಂತ ಹೊರಟಿದ್ದ ಅಮ್ಮ.. 

ಇನ್ನೇನು ಗಾಡಿ ಹೊರಡಬೇಕು... ಆದಿತ್ಯ ಓಡಿ ಬಂದು ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಹತ್ತಿದ.. ನಮಗೆ ಬೇಡ ಎನ್ನಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಏನು ಹೇಳೋದು ಅಂತ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆವು.. 

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡು.. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅಜ್ಜಿಯ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂಡಿ.. ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ಸವರಿ ಇಳಿದು ಹೋದ.. 

ನಾನು ನಾಲ್ಕೈದು ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆದಿರಬಹುದು.. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಒಂದಷ್ಟು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿ..ಅಗಲಿದ ಆ ಹಿರಿಯ ಜೀವದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಅಭಿಮಾನದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡಿರಬಹುದು.. ಆದರೆ ಆ ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಶದಲ್ಲಿ ಆದಿತ್ಯ ಎಲ್ಲರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತ ಸರದಾರನಾಗಿ ಬಿಟ್ಟ.. 

ಥೋ ಸುಮ್ಮನಿರೋ ಆದಿತ್ಯ.. ಯಾಕೆ ಹಾಗೆ ಗೋಳು ಹುಯ್ಕೋತೀಯೋ ಅಂತ ಅಜ್ಜಿ ಕೂಗಿದ ಹಾಗೆ ಅನಿಸಿತು. 

***

ವಾಹ್ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ ಶ್ರೀಕಾಂತ.. ನೀನು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾಕೆ ಬರೆದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಈಗ ಸಮಾಧಾನ ಆಯ್ತು.. ಸರಿ ನೀವುಗಳೆಲ್ಲ ಗುರುಗಳ ಆಜ್ಞಾನುಸಾರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಾ.. ನನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಸದಾ ಇರುತ್ತೆ.. ಆದಿತ್ಯನಿಗೆ ಈ ಮೂಲಕ ಜನುಮದಿನಕ್ಕೆ ತಡವಾದ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸು.. ಅವತ್ತೇ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು.. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಬರಹ ಬರಲಿ ಅಂತ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಕಣೋ..!

ಆಗಲಿ ಅಮ್ಮ.. ಅವನಿಗೆ ಖಂಡಿತ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತೇನೆ.. ಮೊದಲನೇ ಮೊಮ್ಮಗ.. ಅಲ್ಲವೇ.. ಪ್ರೀತಿ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ.. 

ಮತ್ತೆ ಬರುವೆ.. ಹದಿನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಯಾತ್ರೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮೆಲುಕು ಹಾಕೋಣ.. ಏನಂತೀಯಾ.. !!!

ಅಮ್ಮ ಎನ್ನುವ ದೈತ್ಯ Server - ಭಾಗ ೪

ಮತ್ತೆ ಬರ್ತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದೆ ಆಲ್ವಾ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ.. ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಬಂದೆ.. 

ಗರುಡ ಪುರಾಣ.. ಪಂಚಾಂಗ.. ನಮ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಸಾವಿನಾಚೆಯ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತವೆ.. ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ ೨೭ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮಿನುಗುತ್ತಲೇ ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.. ಅದನ್ನು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಇಳಿಯುವಂತೆ ಸರಳವಾಗಿ ತಮ್ಮತನದ ಬಗ್ಗೆ ಉಪದೇಶ ಮಾಡದೆ ತಿಳಿ ಹೇಳುವವರೇ ಗುರುಗಳು.. 

ಹೀಗೆ ನಾ ಸಾಕು.. ಸಾಕಾಗಿದೆ.. ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ.. ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ದಣಿವರಿಯದೆ ದುಡಿದಿದ್ದ ಈ ನನ್ನ ದೇಹ ಸಾಕು ವಿಶಾಲೂ... ಹೊರಡೋಣ ಅಂದಾಗ.. ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ್ದೆ.. 

ಪಂಚಾಂಗದ ಪ್ರಕಾರ ನಾ ಈ ಭೂಮಿಯಿಂದ ಹೊರಟ ದಿನ ವಿಶಾಖ ನಕ್ಷತ್ರವಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಪಂಚಾಂಗ.. ಪ್ರತಿ ನಕ್ಷತ್ರವನ್ನು ದಾಟಿ ದಾಟಿ.. ದಿನಕ್ಕೊಂದರಂತೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನಕ್ಕೆ ಬಂದ ಛೆ ಎಂಥಹ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ನನ್ನ ದೇಹ ಮಾತ್ರ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.. ನನ್ನ ಆತ್ಮ ಇಂದಿಗೂ, ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಇರೋದು ಅನುಗ್ರಹ ಸದನವೇ.. ಇರಲಿ ಆ ಮಾತು 

ಮತ್ತೆ ನಾ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನಕ್ಕೆ ಬಂದೆ.. ನಿಮಗೆ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಇಪ್ಪತ್ತೇಳು ದಿನದ ಪಯಣವನ್ನು ಹೇಳದೆ, ಇಪ್ಪತೇಳು ನಕ್ಶತ್ರಗಳ ಹೆಸರನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವೆ.. 

ನೋಡಿ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಹೆಸರನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಹೊಳೆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒಂದಷ್ಟು ಪದಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಶ್ರೀಕಾಂತನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೀನಿ, ಅರ್ಥ ಸಿಗದೇ ಇದ್ದಾಗ, ಆ ಪದದ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಹಾಗೆ ನನಗಾಣಿಸಿದ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದೀನಿ.. ಇದಕ್ಕೂ ಜ್ಯೋತಿಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೂ ಏನೂ ನಂಟಿಲ್ಲ.. ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವ ಒಂದು ಪ್ರಯತ್ನ ಅಷ್ಟೇ . !

ವಿಶಾಖ - 19.10.2020

ವಿಶಾಲೂ ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆಯುತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು.. ವಿಶಾಖ ನಕ್ಷತ್ರದಂದೇ ಹೊರಟು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಯಾರೂ ಅರಿತಿರಲಿಲ್ಲ... ವಿಶಾಖ ಶಾಖ ವಿಶಾಲವಾದ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಬಿಸಿ ಮಾಡಿತ್ತು.. ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟಗಳು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬಿಸಿ ಮಾಡಿದ್ದರೂ, ದೇಹ ಮಾತ್ರ ನನಗೆ ಸಾತ್ ನೀಡಿತ್ತು. ಕಷ್ಟಕೋಟಲೆಗಳನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾ ನೆಡೆಯುವ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಖ ನೀಡಿದ್ದು ಈ ವಿಶಾಖ ನಕ್ಷತ್ರವೇ.. 

ಅನುರಾಧ - 20.10.2020

ಅನುದಿನವೂ ರಾಧ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೆ.. ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಂಧು ಬಳಗವನ್ನು, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನಕ್ಕೆ ಶುಭಕೋರುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ.. ಇರುತ್ತೇನೆ.. 

ಜ್ಯೇಷ್ಠ - 21.10.2020

ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಜೇಷ್ಠ ಪುತ್ರರಾಗದಿದ್ದರೂ, ನಮ್ಮ ಭಾವನವರಾದ ಅಪ್ಪು ಅಲಿಯಾಸ್ ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ಕೂಡ ಅಪ್ಪು ಬಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಸುಮ್ಮನಿರಿ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಗೌರವ ಪಡೆದಿದ್ದರು.. ದೊಡ್ಡವರಾಗಬೇಕಾದರೆ, ದೊಡ್ಡವರೇ ಆಗಬೇಕಿಲ್ಲ.. ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರಬೇಕು.. ಜೇಷ್ಠ ನಕ್ಷತ್ರದಂತೆ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ತಮ್ಮ ನೆಡೆ ನುಡಿಯಿಂದ ಜೇಷ್ಠರಾಗೆ ಇದ್ದ ನನ್ನ ಯಜಮಾನರನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾ ಬಂದೆ 

ಮೂಲ 22.10.2020

ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಮೂಲ ಸ್ಥಾನ ಹಾಸನದ ಬಳಿಯ ಕೋರವಂಗಲ.. ನನ್ನ ಮೂಲ ಸ್ಥಾನ ಯಾವುದೇ ಇದ್ದರೂ.. ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಪ್ರಕಾರ ನನ್ನ ಮೂಲ ಸ್ಥಾನ ಕಿತ್ತಾನೆ.. ಕೋರವಂಗಲಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಹೋದಾಗ ವಿಜಯನನ್ನು ನೋಡಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರನ್ನು ನೆನೆಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡವರು.. ಮಂಜಯ್ಯನ ಮಗನಾ... ಅದೇ ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಮಾತು, ಮುಖ ಲಕ್ಷಣ ನೋಡಿ ಮಂಜಯ್ಯನ ಮಗನೆ ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಹೆಸರಾಗಿದ್ದರು ತಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಿಂದ.. 

ಪೂರ್ವಾಷಾಡಾ - 23.10.2020

ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವದ ಜೀವನ ನಮಗೆ ಬದುಕುವ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸಿತು.. ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕೊರಗದೆ, ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ನಲುಗದೆ ಬದುಕುವ ಜೀವನವನ್ನು ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಶ್ರಮ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿತು.. 

ಉತ್ತರಾಷಾಡಾ - 24.10.2020

ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಉತ್ತರ ಭಾಗ ಕೊಂಚ ಹಾಯ್ ಎನಿಸಿತ್ತು.. ಪಟ್ಟ ಬವಣೆ, ಬದುಕಿನ ಸಂಕಷ್ಟಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಮರೆಯಾಗಿ ತಂಗಾಳಿ ಸುಯ್ ಎಂದು ಬರುವಂತೆ ಗಾಳಿ ಬೀಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿತ್ತು.. 

ಶ್ರವಣ - 25.10.2020

ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಆಸೆಯಿತ್ತು.. ಆದರೆ ವಿಧಿ.. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಬೇಡವಾದ ಮಗಳಾದೆ.. ಅಮ್ಮ ಎಂದು ನಾ ಗುರುತಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದ ಅಮ್ಮ ಸಾಕು ಮಗಳೇ ಈ ಪ್ರಪಂಚ ಎಂದು ಹೊರಟೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು.. ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿ, ಸೋದರ ಮಾವ ಅತ್ತೆಯರು.. ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಮ್ಮಂದಿರನ್ನೇ ತಾಯಿ ತಂದೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದೆ.. ಮದುವೆಯ ನಂತರ ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಮಾವನೇ ನನಗೆ ಮಾತಾ ಪಿತೃಗಳಾಗಿದ್ದರು.. 

ಧನಿಷ್ಠ - 26.10.2020

ಜೀವನ ಕನಿಷ್ಟವಾಗೇನೋ ಇರೋಲ್ಲ.. ಸಂಪತ್ತುಗಳು ಧನಿಷ್ಠವಾಗೇನೋ ಇರದೇ ಇದ್ದರೂ.. ಬದುಕನ್ನು ಅತಿ ಕೆಳಮಟ್ಟದಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಸಹಕಾರ ನೀಡಿದ ನನ್ನ ಬಂಧು ಮಿತ್ರರು, ನಮ್ಮ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನ ಧನಿಷ್ಠ ಮಟ್ಟದ ಜೀವನವನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು.. 

ಶತಭಿಷ - 27.10.2020

ಶತಮಾನ ಮುಟ್ಟಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಲಾಷೆ ಅವರಿಗೂ ಇತ್ತು, ನನಗೂ ಇತ್ತು.. ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು, ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇತ್ತು, ಆದರೆ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಚಾರ್ಜ್ ಇಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರದಾಗಿತ್ತು.. ಹಾಗಾಗಿ ಶತಾಯುಷಿ ಆಗಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಲಾಷೆಯನ್ನು ಕಳಚಿ ಹೊರತು ಬಂದೆವು... 

ಪೂರ್ವಭಾದ್ರ - 28.10.2020

ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವ ಜೀವನ ಭದ್ರಪಡಿಸಲು ಅನುಕೂಲವಾಗಿದ್ದು ಬದುಕು ಹಸಿವಿನಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಿದ ಪಾಠ .. ಹಸಿವು, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಬರುವ ಹಪಾಹಪಿ ಎಂಥಹ ಬದುಕನ್ನು ಹಸನು ಮಾಡುತ್ತೆ.. 

ಉತ್ತರಭಾದ್ರ - 29.10.2020

ಉತ್ತರಾರ್ಧ ಬದುಕು ಸುಂದರಕಾಂಡವಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಇತ್ತು.. ಬದುಕು ಹಸನಾಗಲು ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು... ಮಕ್ಕಳು ಏಳಿಗೆಯನ್ನು ಕಾಣಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದರು.. ನಮಗೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರು ಮಕ್ಕಳು.. 

ರೇವತಿ - 30.10.2020

ಕರುಣಾ ರಸ ಸೂಸುವ ರೇವತಿ ರಾಗದಂತೆ ನನ್ನ ಬದುಕು ಸುಮಧುರವಾಗಿ ಏರಿಳಿತದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿತ್ತು.. ಜಗ್ಗದೆ ಕುಗ್ಗದೆ ಸಾಗುವ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮನೋಭಾವವೇ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಹರಡಿತ್ತು.. ಹಾಗಾಗಿ ಬದುಕು ಹಸನಾಗಿತ್ತು... !

ಅಶ್ವಿನಿ ನಕ್ಷತ್ರ - 31.10.2020

ಅಶ್ವಿನಿ ದೇವತೆಗಳು ನೋಡಲು ಸುಂದರ.. ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಸ್ಪುರದ್ರೂಪಿಯಾಗದೆ ಇದ್ದರೂ (ಮಕ್ಕಳ ಬೈಯ್ಯ ಬೇಡ್ರಪ್ಪ) ಬದುಕನ್ನು ಸುಂದರ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.. ಅದೇ ತಾನೇ ನಿಲ್ಲುವುದು.. ಬದುಕನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲಬೇಕು.. ಆಗಲೇ ಬದುಕಿಗೆ ಒಂದು ಸಾರ್ಥಕತೆ.. !

ಭರಣಿ - 01.11.2020

ಬಡತನದ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಲುವಾಗ ಭರಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಟ್ಟ ಅಷ್ಟೋ ಇಷ್ಟೋ ಪುಡಿಗಾಸು ಕೈ ಹಿಡಿದಿತ್ತು.. ಬೆರಣಿಯಲ್ಲಿ ಸೌದೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ಅಡಿಗೆ.. ಭರಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಟ್ಟ ಧನ ಅಂದ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ .. ಎಷ್ಟೋ ವಾರಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿದ್ದು ಇದೆ ಭರಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ.. !

ಕೃತಿಕಾ - 02.11.2020

ಕಾರ್ತಿಕ ಮಾಸ ಬಲು ಸೊಗಸು.. ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಹೊಡೆದೋಡಿಸುವ ಬೆಳಕಿನ ಹಬ್ಬ ಮೂಡುವ ಮಾಸ.. ಅದೇ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಎಲ್ಲರ ಬದುಕು.. ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಲೇ ಬೇಕು.. ಬಂದೆ ಬರುತ್ತದೆ.. ಅದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕೇ ಸಾಕ್ಷಿ.. !

ರೋಹಿಣಿ - 03.11.2020

ಕೃಷ್ಣ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ರೋಹಿಣಿ ನಕ್ಷತ್ರದಲ್ಲಿ. ಹೆತ್ತ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮಮತೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಸಾಕು ತಾಯಿ ತಂದೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಾಮೃತವನ್ನು ಸವಿದು ಬೆಳೆದು ಬಂದ.. ನನಗೂ ಹಾಗೆ ಹೆತ್ತವರ ಪ್ರೀತಿ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ತಾಗಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಆ ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ನನ್ನ ಬದುಕಿಸಿದ್ದು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಿತ್ತಾನೆಯ ಮತ್ತು ಹಾಸನದ ಕುಟುಂಬ.. 

ಮೃಗಶಿರ - 04.11.2020

ಮೃಗಕ್ಕೆ ಶಿರ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ.. ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ನೋಡುತ್ತದೆ.. ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಕೂಡ ಕಷ್ಟಗಳು ಬಂದಾಗ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ಎದುರಿಸಿ, ಯಶಸ್ಸು ಬಂದಾಗ ಶಿರಬಾಗಿ ನೆಡೆದೆವು.. ಅದೇ ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ರೂಪಿಸಿತು.. !

ಆರ್ದ್ರಾ (ಆರಿದ್ರಾ) - 05.11.2020

ಇದನ್ನು ಕೆಂಪು ಮಹಾ ನಕ್ಷತ್ರ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರೆ ಅನ್ನುತ್ತೆ ಜ್ಯೋತಿಶ್ಯಾಸ್ತ್ರ... ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪಾಗಿ ಶುರುವಾಗಿದ್ದ ಜೀವನ ತಂಪು ತಂಪಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದ್ದು ಅಚ್ಚರಿ ಅನಿಸಿದರೂ.. ಅದರ ಹಿಂದೆ ಅನೇಕ ಸಹಾಯಕ ಪೋಷಕರ ಕೈಗಳು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.. ಮರೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತು ನನ್ನ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಂಗತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.. 

ಪುನರ್ವಸು - 06.11.2020

ಈ ಹೆಸರಿನ ಒಂದು ಬಿದಿರಿನ ವರ್ಗವಿದೆ ಅಂತ ತಿಳಿಯಿತು.. ಬಿದಿರು ಒಳಗೆ ಟೊಳ್ಳಾಗಿದ್ದರೂ ಒತ್ತಡ ತಡೆದುಕೊಂಡು ಅನೇಕ ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ.. ಬದುಕು ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲವೇ ಒಳಗೆ ಹೇಗಾದರೂ ಇರಲಿ, ಎಲ್ಲರ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬದುಕಬೇಕು.. ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾದರೂ ಮೈಮುರಿಯುವಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ, ನಮ್ಮ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿ ಹೀಗೆ ಇತ್ತು.. ಪುನಃ ಪುನಃ ವಸು ಅಂದರೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿ ಎನ್ನುವಂತೆ ಸಾಗಿತ್ತು ಬದುಕು.. ! 

ಪುಷ್ಯ - 07.11.2020

ಪುಷ್ಯ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಶಾಖ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಕೊಂಚ ಚಳಿ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.. ಬದುಕು ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲವೇ.. ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ಬವಣೆ ದಾಟುತ್ತಾ ಹೋದ ಹಾಗೆ ಶಾಖ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ತಂಪು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.. ಬದುಕು ಒಂದು ಹೂವಿನ ಹಾಗೆ.. ನಗುವೇ ಆ ಸುಮದ ಪರಿಮಳವು ಅನ್ನುವ ಹಾಡಿನಂತೆ.. ಬದುಕಿಗೆ ತಿರುವು ಸಿಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.. ಬೇಕಾಗಿರೋದು ಕೊಂಚ ತಾಳ್ಮೆ!

ಆಶ್ಲೇಷ - 08.11.2020

ಆಹಾ.. ಬದುಕನ್ನು ಒಂದು ಹಾವಿಗೆ ಹೋಲಿಸುವುದಾದರೆ, ಈ ಅಶ್ಲೇಷದಂತೆ ಬದುಕು ಸಾಗುತ್ತದೆ.. ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ಪೊರೆಯನ್ನು ಕಳಚಿ ಮುಂದೆ ಹೊಸ ಬದುಕು ಎಂಬ ಪೊರೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಸಾಗಬೇಕು.. !

ಮಖ - 09.11.2020

ಪುಷ್ಯ ಮಾಸ ಜಾರಿ ಮಾಘ ಮಾಸ ಬಂದಾಗ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಶಾಖವೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.. ತಂಪು ತಂಪು ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ಕಷ್ಟದ ಅರಿವು ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಏರುತ್ತದೆ.. ಬದುಕಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹಂಬಲ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಜಡತ್ವ ತೊರೆಯಲು ಈ ಮಘಾ ಅಥವ ಮಾಘ ಮಾಸ ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.. ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ಮಾಘ ಮಾಸಗಳು ಬಂದು, ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಮಖವನ್ನು ಬದಲಿಸಿತು.. 

ಪುಬ್ಬ (ಪೂರ್ವ ಫಲ್ಗುಣಿ) - 10.11.2020

ಸಂವತ್ಸರದ ಅಂತ್ಯ ಎನ್ನುವಂತೆ ಬರುವ ಈ ಪೂರ್ವ ಫಾಲ್ಗುಣ ಮಾಸ.. ಫಲ್ಗುಣಿ ತಾರೆಯಂತೆ ಹೊಸ ಋತುವಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತದೆ.. ಬದುಕಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ವಸಂತವಾಗಲು ಇದೆ ನಾಂದಿ.. ಪುಬ್ಬೇ ಎನ್ನುವಂತೆ ಬದುಕು ಹೊಸ ಹಾದಿಗೆ ಹೊರಳುವ ಪರಿ ಸುಂದರ ಅನನ್ಯ.. !

ಉತ್ತರಾ (ಉತ್ತರ ಫಲ್ಗುಣಿ) - 11.11.2020

ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಉತ್ತರಾ ಕೊಡುವೆ ಎನ್ನುವ ಛಲ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಸುಂದರ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಈ ಉತ್ತರಾ ಫಾಲ್ಗುಣದಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುವ ಅವಕಾಶ ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಬಂದಿತು.. !

ಹಸ್ತ - 12.11.2020

ಸಂಕಷ್ಟಗಳು ಬದುಕನ್ನು ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮಾಡಲು ಹಾತೊರೆಯುವಾಗ.. ಹಸ್ತವನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ, ಅದೇ ಹಸ್ತದಲ್ಲಿ ಬದುಕೆಂಬ ಶಿಲೆಯನ್ನು ಕೆತ್ತುವ ಶಿಲ್ಪಿಯಾಗಬೇಕು ನಾವು.. ಅದೇ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದಾಗ ಬದುಕು ಹಸನಾಗಿದ್ದು ಕಂಡು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಾಯ್ ಎಂದಿತು.. !

ಚಿತ್ತಾ - 13.11.2020

ಬದುಕಲೇ ಬೇಕು ಎಂಬ ಆಶಯ, ಛಲ ಚಿತ್ತದೊಳಗೆ ಬಂದರೆ ಸಾಕು, ಅಡೆ ತಡೆಗಳು ಹೂವಿನ ಸರವಾಗುತ್ತದೆ.. ಬದುಕುವ ಛಲವೆಂಬುದು, ಹರಿಯುವ ನೀರಿನಂತೆ, ಒಮ್ಮೆ ಹರಿಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ ನದಿ, ಯಾವುದೇ ಅಡೆ ತಡೆಗಳಿಗೆ ಜಗ್ಗದೆ ಸಾಗುವ ಹಾಗೆ, ಬದುಕಿಗೆ ಹಾದಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಮುನ್ನುಗ್ಗಬೇಕು.. ಇದೆ ನಾ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಯಶಸ್ಸಿನ ಸೂತ್ರ!

ಸ್ವಾತಿ - 14.11.2020

ಈ ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಹನಿಗಳು ಮುತ್ತನ್ನು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.. ದೇಹಕ್ಕೂ ಮನಸ್ಸಿಗೂ ಈ ಸ್ವಾತಿ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ಎಲ್ಲೋ ಕೇಳಿದ್ದ ನೆನಪು.. ಇರಲಿ, ಮುತ್ತಾಗುವ ಈ ಹನಿಗಳು, ಬದುಕನ್ನೇ ಬದಲಿಸುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. 

ವಿಚಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಅಲ್ವೇ ಈ ಲೇಖನ.. ಮನುಕುಲದ ಬದುಕೇ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಪುಸ್ತಕ..ಅದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಕೆಲವು ಪುಟಗಳು ನಿಮಗಾಗಿ.. ಅಷ್ಟೇ.. 

ಮತ್ತೆ ಸಿಗುವೆ.. !

ಅಮ್ಮ ಎನ್ನುವ ದೈತ್ಯ Server - ಭಾಗ ೩

ಜಗದಗಲದ ಹೃದಯದ ವಿಶಾಲುವಿನ ಸ್ವಗತ ಮಾತುಗಳು !!!

ಸಗ್ಗದಿಂದ ಸಗ್ಗಕ್ಕೆ  ನನ್ನ ಪಯಣದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದ  ಹೂವಿನ ಪಥದಷ್ಟೆ ಕಲ್ಲಿನ ಏರು ಪೇರುಗಳ ಹಾದಿಯೂ ಕೂಡಿತ್ತು...!

ಸಗ್ಗ ಅಂದೇ ಅಲ್ವೇ...ಹೌದು ನಾ ಸುಮ್ಮನೇ ಹೇಳಿಲ್ಲ...ಕಿತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ನನಗೆ..ತಾತಾ ಬೊಬ್ಬೆ ರಾಮಯ್ಯ..ಅಜ್ಜಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ದೇವಿ..ದೊಡ್ಡ ಮಾವ..ಸಣ್ ಮಾವ..ಅತ್ತೆಯಂದಿರು..ಎಲ್ಲರೂ  ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಉಣ ಬಡಿಸಿದವರೇ..

ಅವರ ಮುಂದಿನ ಜನಾಂಗ ಕೂಡಾ..ವಿಶಾಲೂ ಎಂದರೆ ಸಾಕು ..ಮೊಗವರಳುತ್ತಿತ್ತು..ಅದೇನು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೆನೋ...ನನ್ನ ಕಂಡರೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗರ ಉಕ್ಕುವ ಹಾಗೆ ಅವರ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು..

ನಾ ಎಷ್ಟೇ ಜನ್ಮವೆತ್ತಿದರೂ ಈ ಋಣವನ್ನು ತೀರಿಸಲಾರೆ..

ಕಿತ್ತಾನೆಯ ಬೊಬ್ಬೆರಾಮಯ್ಯನವರ ವಂಶದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ನನ್ನ ಶಿರಸಾ ನಮಾಮಿ..

ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಕಳಸವಿಟ್ಟಂತೆ ಹೋದ ವರ್ಷ ಕುಟುಂಬ ಮಿಲನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸಿ...ಗೌರವಿಸಿ ಅವರ ಅಭಿಮಾನದ ಕಿರೀಟವನ್ನು ತೊಡಿಸಿದ್ದು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಕ್ಷಣಗಳು...!

ಆ ಸಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ..ಆಲೆಮನೆಯ ಕಬ್ಬಿನ ಹಾಲು..ತೋಟದ ಎಳನೀರು..ಗೆಡ್ಡೆ ಗೆಣಸುಗಳು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿತು!

ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬರುವ ತನಕ..ನನಗೆ ತಾಯಿ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದೇ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ...ನನಗೆ ಎರಡು ವರ್ಷವಿದ್ದಾಗಲೇ ಅಸುನೀಗಿದರು ಎಂಬ ಸತ್ಯ ಗೊತ್ತಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಬಂದಾಗಿತ್ತು...

ಮುಂದಿನ ಬದುಕಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಧಾರೆಯೆರೆದು ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿಸಿದ್ದು ಶಂಖದ ಕುಟುಂಬ..ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ರಾಮಣ್ಣ, ಕಿಟ್ಟಣ್ಣ, ಅನಂತ..ಹಾಗೂ ನನ್ನ ತವರು ಮನೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬದವರು ನನ್ನ ಬದುಕಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊಳಪನ್ನು ನೀಡಿತು..

ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯರಾದ ಕೌಶಿಕದ ಗೌರಮ್ಮ..ಹೊಳಲಕೆರೆಯ ಪುಟ್ಟಿ ಅಂತಾನೇ ಜನಜನಿತವಾಗಿದ್ದರು..ಕಿತ್ತಾನೆಯ ಅನ್ನಪೂರ್ಣೆ..ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ವಯೋಸಹಜವಾಗಿ ಕೆಲವು ಹೆಸರುಗಳು ನನ್ನ ಮಾತಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ..ನನ್ನ ಮನೆ ಮನದೊಳಗೆ ಸದಾ ಹಸಿರಾಗಿದ್ದಾರೆ...

ಕಿತ್ತಾನೆ, ಹಾಸನ, ಪಾಳ್ಯ, ಕೌಶಿಕ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ, ಮೊಸಳೆ, ಕೋರವಂಗಲ..ಬೆಂಗಳೂರು..ಅದರ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಊರುಗಳು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪಸರಿಸಿದ್ದ ನನ್ನ ಬಂಧುಮಿತ್ರರ ಸಹೃದಯತೆಗೆ ಮನಸ್ಸು ಕರಗಿ ನೀರಾಗಿತ್ತು!

ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ಕೂಡಾ ತಮ್ಮ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸ್ಥಾನ ನೀಡಿದರು..

ಕಿತ್ತಾನೆಯ ಗಿರಿಜಾ, ಮಂಗಳ,ಅನುಸೂಯ,ಪದ್ಮ, ಗಾಯಿತ್ರಿ, ಚಂದ್ರ, ಶ್ರೀರಾಮ,ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ..ಮಂಜು..ಉಮೇಶ ದೇವರಸ್ವಾಮಿ,ಗೋಪಾಲ, ವಸಂತ..ಶ್ಯಾಮಲಾ ಕುಮಾರಿ..ಶಾಮಣ್ಣ..ಸೂರಾ..ಶ್ರೀಧರ ..ಮತ್ತುಅವರೆಲ್ಲರ ಕುಟುಂಬ ನನ್ನ ಉಡಿಯನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೆಲೆಕಟ್ಟಲಸಾಧ್ಯ

ಒಂದೇ ತಾಯಿಯ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲದಿದ್ದರೂ..ಒಡಹುಟ್ಟಿದವಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದ ಗೋಪಾಲ..ಶಂಕರ..ರಾಜಾ..ಸರೋಜ ಇವರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ..ಅವರ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಂಡರು... 

ನನ್ನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮಕ್ಕಳಾದ ವಿಶ್ವ, ಅಣ್ಣಯ್ಯ, ರಾಜು..ಸರಸ್ವತಿ.. ಉಮಾ..ಗುಂಡಾ..ಕಮಲ..ಶೈಲಾ..ಮಣಿ... ಗೀತಾ..ಶಾರದ..ವೀಣಾ...ತ್ರಿವೇಣಿ..ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬದವರ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ ಮೂಖನನ್ನಾಗಿಸಿತು...

ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಬದುಕಿಗೆ ಹಾಲು ಜೇನು ಉಣಬಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಯಜಮಾನರನ್ನು ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ..!

ಮಂಜಿನಂತಹ ತಣ್ಣಗಿನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ..ಮೃದು ಮಾತು..ಗುರಿ ಸಾಧಿಸುವ ಛಲ..ಕುಹಕಗಳು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದರೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ತಾನು ನಂಬಿದ್ದ ಹಾದಿಯನ್ನು ಬಿಡದೇ ನನ್ನನ್ನು ಅದೇ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನೆಡೆಸಿದ..ನನ್ನ ಪತಿರಾಯರ ಸಂಗವೇ ಸಗ್ಗವಾಗಿತ್ತು!

ಅವರು ಕೊಟ್ಟ ನಾಲ್ಕು ಮುದ್ದಿನ ಮಣಿಗಳು .. ನಮಗೆ ಯೋಗ್ಯತೆಯಿತ್ತೋ .ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಯೋಗವಿತ್ತೋ ಅರಿಯೆನು.. ಆದರೆ  ನಮಗೆ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ ಪ್ರತಿ ಸಂಸ್ಕಾರವನ್ನೂ ಮಾಡಿದರು ..ಅರವತ್ತನೇ ವರ್ಷದ ಶಾಂತಿ..ಎಪ್ಪತ್ತನೇ ವರ್ಷದ ಶಾಂತಿ ಭರ್ಜರಿಯಾಗಿ ನೆಡೆಸಿದರು..ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದರು.. 

ಎಪ್ಪತ್ತನೇ ವರ್ಷದ ಶಾಂತಿ ಮಾಡಿದಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಶೋಮಿ (ಅರ್ಥಾತ್ ನಾಗರತ್ನ ಮಗ ಸೋಮಶೇಖರ್) ಹೇಳಿದ್ದು.. ಮಂಜಣ್ಣ ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆದ ನೀನೆ ಧನ್ಯ.. ಎಂದಾಗ ನನ್ನ ಯಜಮಾನರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಜಿನುಗಿತ್ತು.. 

ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಕಿತ್ತಾನೆಯ ಸುರೇಶನನ್ನು ಮರೆಯಲಾರೆ.. 

ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಾಗ "ದೊರೆ ನೀನು ನೆಲೆ ನಿಂತು ನಂತರ ನಿನ್ನ ಪರಿವಾರವನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಾ" ಎಂದು ಹುರಿದುಂಬಿಸಿ.. ನೆರಳಾಗಿ ನಿಂತ ನನ್ನ ಯಜಮಾನರ ಸೋದರತ್ತೆ ಮಗ ಗುಂಡನ ಸಹಾಯವನ್ನು ಸದಾ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೆ.. 

ಮಕ್ಕಳು ಸಹಸ್ರ ಚಂದ್ರ ದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿದ್ದರು ..ಸಾಕು ಕಣೇ ಅಂತ ಅವರು ಹೊರಟು ಬಿಟ್ಟರು.. ನನಗೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಮಕ್ಕಳು ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿದರು..ಮಕ್ಕಳೇ ನನಗೆ ಸಾಕು ದಣಿವಾಗಿದೆ ಅಂತ ನಾನೂ ಹೊರಟು ಬಿಟ್ಟೆ...!

ನನ್ನತ್ತೆ ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದರು..ಸುಬ್ಬನರಸಮ್ಮನನ್ನು ನರಸು ಅಂತ ಮದುವೆಗೆ ಮುಂಚೆ ಕರೆಯುವಷ್ಟು ಸಲುಗೆ ಇತ್ತು..ನಾಗರತ್ನ..ಜಯ..ಸುಬ್ಬಲಕ್ಷಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದರು‌...ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರು!

ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಮಾವನ ಜೊತೆ..ನನ್ನ ಭಾವ..ಮೈದುನರಾದ ಅಪ್ಪು..ಕೃಷ್ಣ..ಕುಮಾರ..ನಾಗರಾಜ..ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿಯರಾದ ಸರಸ್ವತಿ..ರಾಧ..ಉಷಾ..ಪದ್ಮ..ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ ಗೌರವಗಳು ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲೂ ಮುಂದುವರೆಯಿತು!  

ನನ್ನ ಯಜಮಾನರ ಜೊತೆ ಬೆರೆತು..ಹಾಸನ ..ಶಿವಮೊಗ್ಗದಲ್ಲಿ..ಬೆಳೆಸಿದ ನನ್ನ ಸಂಸಾರ ಮಾಯನಗರಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದು ನನಗೆ ಬಹಳ ನೆಮ್ಮದಿ ನೀಡಿತು..

ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ ಹೋರಾಟದ ಬದುಕು ಕಂಡು..ಮನೆ ಮಾಡಿದಳು..ವಿಜಯ ಅಪ್ಪ ಹಾಕಿದ ಆಲದ ಮರದಿಂದಲೇ ಸಾಧನೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು ಅಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ...ಶ್ರೀಕಾಂತನ ಬದುಕು ಹಠಾತ್ ತಿರುವು ಕಂಡರೂ ಅದನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ...ಮುರುಳಿಯ ಬದುಕು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿಯೇ ಹಸನಾಗುತ್ತದೆ...

ನನ್ನ ಸೊಸೆಯರಾದ ವಿಜಯನ ಮಡದಿ ವಾಣಿ, ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ರೀಕಾಂತನ ಸವಿತಾ.. ಮತ್ತೆ ಅವನ ಬದುಕನ್ನು ಹಸನು ಮಾಡಿದ ಸೀಮಾ.. ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಆದಿತ್ಯ, ವರ್ಷ, ಶೀತಲ್, ವಿಷ್ಣು, ಐಶ್ವರ್ಯ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ್ದಾರೆ.. 

ನನ್ನ ಅನುಗ್ರಹ ಸದನ ಸದಾ ಸಂತಸದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತೆ.. ಇದು ನನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದ.. 

ವಿಶಾಲವಾದ ಜಗದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೂ ಜಾಗಕೊಟ್ಟ ಈ ಜಗಕ್ಕೆ ವಂದಿಸುತ್ತಾ..ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ ..ನನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಹರಸಿ ..ಬೆಳೆಸಿ..!

ಎಂದರೋ ಮಹಾನುಭಾವುಲು ಅಂದರೀಕಿ ವಂದನಮು!!

ಮತ್ತೆ....... ಹೋಗಿ ಬರಲೇ!

ನಾನು ನನ್ನ ಪರ್ಪಲ್ ರೈನ್ ಕೋಟ್... ಸಿಬಿ ಜನುಮದಿನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು

 ಇದೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ರೀತಿಯ ಹುಚ್ಚು ಸರಿ ಸುಮಾರು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಕವಿತೆಯ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಿಂದ ಬರೆದ ಬರಹವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸೋದು.. 

ಹಲವಾರು ಈ ರೀತಿಯ ಹುಚ್ಚೇ ಮನಸ್ಸಿನ ನಿರ್ವಾತವನ್ನು ತುಂಬುವುದು.. ಮತ್ತು ಬದುಕಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹುಮ್ಮಸ್ಸು ತುಂಬುವುದು.. 

ನಾನು ನನ್ನ ಪರ್ಪಲ್ ರೈನ್ ಕೋಟ್... !

ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ  (ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆ ಹ ಹ ಹ.. ಕಳೆದ ಶತಮಾನದ್ದು ಅನ್ನಿ) ಅರ್ಪಿತಾ ಮತ್ತು ಮನು ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಚಳಿಗಾಳಿಗಳ ನಡುವೆ ಒಂದಷ್ಟು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದು.. ಬೋಂಡ, ಅಂಬೊಡೆಯನ್ನು ಮೆಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದಾಗ.. ಆ ಬೋಂಡಾ ಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಗದದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಕವಿತೆ ಅರ್ಪಿತಾಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಲಕಿತ್ತು.. ಮನು ಕೂಡ ಸುಮ್ಮನೆ ಈ ಕವಿತೆಯೊಳಗೆ ಏನೋ ಇದೆ ಅನ್ನುವ ದೇಶಾವರಿ ಮಾತನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿಯೇ ಅರ್ಪಿತಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು.. ಆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು.. 

​"ಆ ಕಣಿವೆಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾನಂತೆ ಜಾದೂಗಾರ
ನೊಂದ ಹೃದಯಕೆ ಮುಲಾಮು ಹಚ್ಚುವ ಕನಸುಗಾರ
ಕನಸಿನಾ ಮೊಗ್ಗಲು ಮಗಚುವಾಗ ನೆನಪಾದ ಅವನಂದು
ಹೆಜ್ಜೆ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟೆವು ನಾವಿಂದು
ನಾನು ನನ್ನ ಪರ್ಪಲ್ ರೈನ್ ಕೋಟ್"

 ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬರೆದವರ ಹೆಸರು ಹೇಮಂತ್ ಮತ್ತು ದಿನಾಂಕ ೨೪. ೧೦. ೨೦೧೭ ಅಂತ ಇತ್ತು ... 

ಅರ್ಪಿತಾಳ ಪುಟ್ಟ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಓಡುತ್ತಿದ್ದವು.. ಆ ದಿನಾಂಕ ತುಸು ಗೊಂದಲಗೀಡು ಮಾಡಿತ್ತು.. ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದರು.. ತಲೆ ಮಾತ್ರ ವಾಯುವೇಗದಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು.. ಈ ದಿನಾಂಕಕ್ಕೂ ಹೇಮಂತ್ ಕಾಣೆಯಾಗಿದ್ದಕ್ಕೂ ಏನೋ ಲಿಂಕ್ ಇದೆ.. ಮನುಗೆ ಹೇಳಿದರೆ.. ಅವನು ಅಷ್ಟೊಂದು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದದ್ದು ಅರ್ಪಿತಾಳಿಗೆ ಕೊಂಚ ಯೋಚನೆಯಾದರೂ.. ಮನುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣ ಏನೂ ಮಾತಾಡದೆ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದಳು.. 

ಹೇಮಂತ್.. ಅರ್ಪಿತಾ ಮತ್ತು ಮನುವಿನ ಆಪ್ತ ಗೆಳೆಯ.. ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರೂ ಜೊತೆಗಿರಲೇಬೇಕಿತ್ತು.. ಆದರೆ ಆ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ದಿನಾಂಕದ ನಂತರ ಹೇಮಂತ್ ಅಚ್ಚರಿಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ... ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕರೆ.. ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಸಂದೇಶ.. ಎಸ್ ಎಂ ಎಸ್ ಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಇಮೇಲ್ ಕೂಡ ನಿರುತ್ತರ ಕಂಡಿತ್ತು.. ಪೋಲೀಸು ಅದು ಇದು ಬೇಡ ಎಂದು ಅವರ ಮನೆಯವರು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರು.. ಕಾರಣ ಹೇಮಂತ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆಫೀಸ್ ತುಂಬಾ ಗುಪ್ತವಾಗಿತ್ತು.. ಯಾವುದೋ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಮೇಲೆ ಆವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ... ಅದು ಮನೆಯವರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ತನ್ನ ಆಪ್ತ ಗೆಳೆಯರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ... ಆದರೆ ಗೆಳೆತನವನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಜೊತೆಗಿನ ಒಡನಾಟವನ್ನು ಎಂದೂ ದೂರಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ.. 

ಒಂದೆರಡು ದಿನವಾದ ಮೇಲೆ.. ಅರ್ಪಿತಾ ಮನುವಿಗೆ ಒಂದು ಮೆಸೇಜ್ ಕಳಿಸಿ.. "ಮನು ನಾನು ಒಂದೆರಡು ದಿನ ನಮ್ಮ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುವೆ.. ಸರಿಯಾಗಿ ಎರಡು ದಿನವಾದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡು.. ಉತ್ತರ ಬರಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ.. ಸೀದಾ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬಂದು ಬಿಡು.. " 

ಅರ್ಪಿತಾಳ ಸಾಹಸ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಮನುವಿಗೆ ಸರಿ ಅನ್ನದೆ ಬೇರೆ ಉತ್ತರವಿರಲಿಲ್ಲ.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.. ಅವಳು ಒಂದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದರೆ.. ತುಂಬಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಅದರ ಸಾಧಕ ಬಾಧಕಗಳನ್ನು ಯೋಚಿಸಿ.. ತುಂಬಾ ಸುರಕ್ಷತೆಯಿಂದ ಕೆಲಸ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಾಳೆ.. ಮತ್ತೆ ಅಪಾಯ ಅನ್ನುವಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಹಾಯ ಪಡೆಯದೇ ಇರೋಲ್ಲ ಅಂತ.. ಹಾಗಾಗಿ ಸರಿ ಕಣೆ ಹುಷಾರು ಅಂತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ.. 

ಅವಳು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಎರಡು ದಿನ ಆಗಿತ್ತು.. ಇರಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡುವೆ ಎಂದು ಮನು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದ.. 

ಮೂರನೇ ದಿನ.. ಅರ್ಪಿತಾಳ ಸಂದೇಶ.. "ಮನು.. ಮಿಷನ್ ಕಂಪ್ಲೇಟಿಡ್.. ಕಮ್" 

ಮನು ತನ್ನ ಬುಲೆಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟ.. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಅವನ ತಲೆ ಯೋಚಿಸಿ ಭಾರವಾಗಿತ್ತು... ಮೊಬೈಲಿನ ಹಾಡುಗಳು ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿಟ್ಟಿತ್ತು.. ತಣ್ಣಗಿನ ವಾತಾವರಣ.. ತಂಗಾಳಿ.. ಹಸಿರು ಸೀರೆಯುಟ್ಟ ಪ್ರಕೃತಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅವನ ಬ್ಯುಸಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅಲ್ಪವಿರಾಮ ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು.. 

ಊರೊಳೊಗೆ ಹೋದ..... ಸಾಲು ಸಾಲು ಕಂಬದ ಮನೆ..ಸುಮಾರು ನೂರು ವರ್ಷ ದಾಟಿದ ಮನೆ.. ಸುಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು.. ಮನೆ ಮುಂದೆ ಎತ್ತಿನ ಗಾಡಿ.. ಎತ್ತುಗಳು ಹುಲ್ಲನ್ನು ಮೇಯುತಿತ್ತು.. ಹಸುಗಳು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಮಲಗಿದ್ದವು.. ಮನೆ ಹಿಂದಿನ ಹಿತ್ತಲಿನಿಂದ ಹೊಗೆ ಬರುತಿತ್ತು.. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ಕೊಡುವ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಧ್ಯೆ ಅರ್ಪಿತಾಳ ಮನೆ.. 

ಬೇವಿನ ಕಡ್ಡಿಯಿಂದ ಹಲ್ಲನ್ನು ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ಒಂದು ಆಕೃತಿ ಬಂತು.. ಗಡ್ಡ ನೀಳವಾಗಿತ್ತು..ದೇಹ ಕೊಂಚ ಕೃಶವಾಗಿತ್ತು.. ಕಣ್ಣುಗಳ ಹೊಳಪು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.. ಕಡ್ಡಿಯನ್ನು ಅತ್ತ ಬಿಸಾಡಿ.. ಬಾಯಿಗೆ ನೀರು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಗಳಗಳ ಮಾಡಿ.. ಆ ಆಕೃತಿ ಓಡಿ ಬಂದು ಮನುವನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಿತು.. 

ಮನುವಿಗೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಗಾಬರಿ ... ತಬ್ಬಿಕೊಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾರು ಅಂತ ತಿಳಿದಾಗ.. ಗಾಬರಿ ದೂರವಾಗಿತ್ತು.. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿತ್ತು.. "ಹೇಮು .. ಹೇಗಿದ್ದೀಯೋ.. ಎಷ್ಟು ದಿನ ಆಯಿತು ನಿನ್ನ ನೋಡಿ.. ಎಲ್ಲಿದ್ದೆ ಇಲ್ಲಿ ತನಕ.. " ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸರಮಾಲೆಯನ್ನೇ ಪೋಣಿಸಿದ್ದ.. 

ಅರ್ಪಿತಾ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕಾಫಿಯನ್ನು ತಂದು.. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೊಟ್ಟು "ಹೇಮುವಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಬೇಡ ಮನು.. ನಾನು ಹೇಳುವೆ.. " ಎಂದು ಹೇಮಂತನ ಕಡೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದು ಶುರುಮಾಡಿದಳು.. 

​"ಆ ಕಣಿವೆಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾನಂತೆ ಜಾದೂಗಾರ
ನೊಂದ ಹೃದಯಕೆ ಮುಲಾಮು ಹಚ್ಚುವ ಕನಸುಗಾರ
ಕನಸಿನಾ ಮೊಗ್ಗಲು ಮಗಚುವಾಗ ನೆನಪಾದ ಅವನಂದು
ಹೆಜ್ಜೆ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟೆವು ನಾವಿಂದು
ನಾನು ನನ್ನ ಪರ್ಪಲ್ ರೈನ್ ಕೋಟ್"

"ಮನು ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಓದಿ.. ಓದಿ.. ಅದರ ಒಳಾರ್ಥ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದೆ.. ... 

ಕಣಿವೆಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದಾನೆ.. ತನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರಿಂದ ದೂರ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ.. ತನ್ನ ಕನಸ್ಸಿನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಯಾವಾಗಲೂ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಇದ್ದುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಪೂರ್ಣ ಮಾಡದೆ ಆವ ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರಿವಾಯಿತು.. ಅವನು ಸದಾ ಇಷ್ಟ ಪಡುತಿದ್ದ ಪರ್ಪಲ್ ರೈನ್ ಕೋಟು ನನಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿತು.. 

ಕಣಿವೆಯ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ.. ಅಲ್ಲಿ ರೈನ್ ಕೋಟು ಬಿದ್ದಿತ್ತು.. ಆಗ ಅರಿವಾಯಿತು.. ಹೇಮು ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಇದ್ದಾನೆ ಅಂತ.. ಅದೇ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದಾಗ ಕೆಲವು ದೃಢವಾದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗುರುತು.. ನನ್ನನ್ನು ಕಣಿವೆಯ ತುತ್ತ ತುದಿಗೆ ತಂದಿತ್ತು.. ಮೊದಲೇ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದರಿಂದ.. ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಉಡುಪು.. ಆಹಾರ ಸಾಮಗ್ರಿ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಹೊತ್ತು ತಂದಿದ್ದೆ..ಝರಿಗಳು ಹೇರಳವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನೀರಿನ ಬರ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಕಣಿವೆಯ ತುತ್ತ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುಹೆಯಿತ್ತು.. ಆ ಗುಹೆಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆಕೃತಿ ಮಲಗಿದ್ದು ಕಾಣಿಸಿತು.. ದೇಹ ಕೃಶವಾಗಿತ್ತು.. ತಲೆಗೂದಲು, ಗಡ್ಡ ನೀಳವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿತ್ತು.. ಸರಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ವರ್ಷ ಆಗಿತ್ತು.. ಹೇಮು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ದೂರವಾಗಿ.. ಆವ ಬರೆದಿದ್ದ ಕವಿತೆಯ ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆಗಳು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಹೋಗಿ.. ದನಕಾಯುವ ಹುಡುಗರಿಂದ ಬೋಂಡದ ಅಂಗಡಿ ಸೇರಿತ್ತು.. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಕವಿತೆಯ ಹಾಳೆ ಅರ್ಪಿತಾಳ ಕೈ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ.. ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಹೇಮು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ.. 

ಹೇಮುವಿನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ತುಂಬಾ ಗುಪ್ತವಾಗಿದ್ದರಿಂದ.. ಅದರ ವಿವರ ಅವನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ.. ನಾನೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯವಾದ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಕಾಯುತಿದ್ದ.. ಮತ್ತು ಆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತು ತರಬೇಕಾದವ ಇನ್ನೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.. ಅವನು ಬರದೇ.. ಇವ ಆ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬರುವ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.. ಹಾಗಾಗಿ ತನ್ನ ಬಳಿಯಿದ್ದ ಆಹಾರ ಸಾಮಗ್ರಿಯನ್ನು, ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿಂದು ಬದುಕಿದ್ದಾನೆ.. ನಿನ್ನೆ ಊರಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ವರ್ಷದ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ಓದಿದ.. ತಡಕಾಡಿದ.. ನಂತರ ತಿಳಿದದ್ದು.. ಮಾಹಿತಿ ತರಬೇಕಾದವ ಕಾಡಿನ ನಡುವಿನ ಒಂದು ಜಲಪಾತದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಘಾಸಿಗೊಂಡು.. ಪಟ್ಟಣದ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದ.. ಮತ್ತು ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ನೆನಪಿನ ಶಕ್ತಿ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.. ಅವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿತ್ತಂತೆ ಹೇಮು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು.. ಅವನಿಗೆ ನೆನಪಿನ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ.. ಇವನು ಅವನು ಬರೋ ತನಕ ಜಾಗ ಬಿಟ್ಟು ಬರುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ.. ಇದು ಹೇಮುವಿನ ಕತೆ.. "

"ಯಪ್ಪಾ ಛಲಗಾರ್ತಿ ಕಣೆ ಅರ್ಪಿ.. ಒಬ್ಬಳೇ ಈ ರೀತಿಯ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದೆಯಲ್ಲಾ. ಶಭಾಷ್.. ಅಲ್ಲ ಕಣೆ.. ನನಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಬಾರದಿತ್ತೇ.. ನಮ್ಮ ಆತ್ಮೀಯ ಹೇಮುವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದಕ್ಕೆ ನಾನು ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ.. "

"ಹಾಗಲ್ಲ ಕಣೋ ಮನು.. ನಿನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬಿಡೋಲ್ಲ.. ಜೊತೆಗೆ ನನಗೆ ಖಾತ್ರಿ ಇತ್ತು ಇದು ಹೇಮುವಿನ ಕವಿತೆ.. ಮತ್ತು ಅವನ ಕವಿತೆ ಹುಚ್ಚು ಅವನು ಇರೋ ತಾಣವನ್ನು ಗುಟ್ಟಾಗಿ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು.. ಮತ್ತೆ ಅವನ ಕೆಲಸವೇ ಗುಟ್ಟು ಎಂದಾಗ.. ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಕೆಲಸವೂ ಕೂಡ ಗುಟ್ಟಾಗಿರಲೇ ಬೇಕಲ್ವಾ.. " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಇಬ್ಬರ ಕಡೆ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿದಳು.. 

ಹೇಮು ಮತ್ತು ಮನು ಇಬ್ಬರೂ.. ಅರ್ಪಿತಾಳನ್ನು ಆಲಂಗಿಸಿದರು.. ಮೂವರಿಗೂ ಸಮಾಧಾನ ಮತ್ತೆ ಗೆಳೆತನ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು.. !

******

ವಿಚಿತ್ರ ಅಲ್ಲವೇ.. ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಬರಹವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ... ಅದಕ್ಕೊಂದು ತಾರ್ಕಿಕ ಅಂತ್ಯ ಕೊಡಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ... 

ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನನ್ನ ಅದ್ಭುತ ಗೆಳತೀ ನಿವೇದಿತಾ ಚಿರಂತನ್ ಅವರ ಪುಟ್ಟ ಕವಿತೆ.. ಮತ್ತು ಅವರೇ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಪಾತ್ರ ಅರ್ಪಿತಾ.. 

ಇವರೆಡರ ಸಮಾಗಮ.. ಈ ಕಥಾನಕ.. 

ಇಂದು ನಿವೇದಿತಾ ಅವರ ಜನುಮದಿನ.. ಅದಕ್ಕೊಂದು ಬರಹ ಕೊಡೋಣ ಅಂತ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ.. ಅರೆ ಅವರ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬರೆದಿದ್ದ ಬರಹಕ್ಕೆ ಮುಂದುವರೆದ ರೂಪ ಕೊಡೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು.. ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶ ಈ ಬರಹ.. 

ಸಿಬಿ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲ ಆಸೆಗಳು ಈಡೇರಲಿ.. ಜನುಮದಿನ ಸುಂದರವಾಗಿರಲಿ.. 

ಜನುಮದಿನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು!