ಬದುಕನ್ನು "ಅಪ್ಪು"ವ ರೀತಿ

ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿದ್ದಾಗ.. ದೊಡ್ಡವರ ಚಪ್ಪಲಿಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನೆಡೆಯುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಇರುತ್ತದೆ.. ಅದೇನೋ ಅರಿಯದು.. ದೊಡ್ಡವರ ಚಪ್ಪಲಿಗಳು ಅಥವ ಷೂಗಳನ್ನೂ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಅಸಡ ಬಿಸಡ ನೆಡೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಖುಷಿ.. !

ಅಪ್ಪ ಮೇರುವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ದಂತ ಕತೆ.. ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ಅವರ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದ ಅನುಭವ.. ತಾನು ಅಪ್ಪನಂತೆ ಆಗಬೇಕೆಂದು.. ಅವರು ತುಳಿದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಆದರ್ಶ ಬದುಕನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡವರು ಲೋಹಿತ್ ಅನ್ನುವ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಮೊದಲುಗೊಂಡು.. ಅಪ್ಪನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನೆಡೆದು ಪುನೀತ್ ರಾಜಕುಮಾರ್ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಲೋಕಪ್ರಿಯರಾದವರು.. 

ಆ ಸ್ಟಾರ್ ಈ ಸ್ಟಾರ್ ಅಂತ ನೂರೆಂಟು ಹೆಸರು.. .. ಸ್ಟಾರುಗಳು ಬರುತ್ತಾರೆ... ಆದರೆ ಯಾಕೋ ಪುನೀತ್ ಇವರೆಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನ ಹಾದಿ ತುಳಿದು ತಮ್ಮನ್ನೇ ಪುನೀತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.. 

ವಸಂತಗೀತ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಾಗಿ ಕುಣಿದು ನಲಿದು "ಏನು ಸಂತೋಷವೋ ಏನು ಉಲ್ಲಾಸವೋ"  ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಾ ಕುಣಿದು.. ತನ್ನನು "ಭಾಗ್ಯವಂತ" ಎಂದು ತಿಳಿದು ಭಕ್ತಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದನಾದ.. ಅಣ್ಣಾವ್ರು ಆರ್ಭಟಿಸಿದ ಪಾತ್ರದ ಮುಂದೆ ಗಡ ಗಡ ನಡುಗುತ್ತಲೇ, ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಎದುರು ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿದ ಲೋಹಿತ್.. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿದರು.. 

ನನ್ನ ಹೆಸರು.. ರಾಮ್ ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ರಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅಂತ ಇಟ್ಕೋತೀನಿ ಅಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾ.. ಚಲಿಸುವ ಮೋಡಗಳಲ್ಲಿ ತಾನು ಕರಗಿ ಹೋದ ಪುನೀತ್ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.. 

ಕಸ್ತೂರಿ ನಿವಾಸದಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಪಾತ್ರ ಹೇಳುತ್ತದೆ.. :"ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನ್ನ ಹೇಳಬಾರದು.. ಕೊಡೋದನ್ನ ಮರೆಯಬಾರದು" .. ತನ್ನ ಪುರುಸೊತ್ತು ಇಲ್ಲದ ಸಿನಿಪಯಣದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ, ಅನೇಕಾನೇಕ ಸಮಾಜಮುಖಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ.. ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಎಡಗೈಗೆ ತಿಳಿಯಬಾರದು ಎಂದು ಬದುಕಿ ತೋರಿಸಿದರು.. 

ಬದುಕಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಸಮಾಜಮುಖಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ಎಲೆ ಮರೆಯ ಕಾಯಿಗಳ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಪುನೀತ್.. ತಮ್ಮ ಇಹಲೋಕದ ಜೀವನ ಮುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅವರ ಸಮಾಜಮುಖಿ ಕಾರ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಕೆಲಸಗಳ ವಿವರ ಓಡಾಡುತ್ತಿದೆ.. 

ಬದುಕಿದ್ದಾಗ ಬದುಕಿ, ಹೋದಮೇಲೂ ಬದುಕಿ ಎನ್ನುವ ಉದಾತ್ತ ಜೀವನದ ಪರಿ ಇದು.. 

ಕಾಂತಾ ಆಕಾಶ್ ನೋಡಿದೆಯ ಅಂತ ನನ್ನ ಆಪ್ತ ಗೆಳೆಯ ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ಕೇಳಿದಾಗ.. ಹೋಗಲೇ ಯಾಕೋ ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿಲ್ಲ ಅಂತ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದೆ.. ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆ ರೀತಿಯ ನೃತ್ಯ, ಹೊಡೆದಾಟ ಮಾಡುವರು ಕಡಿಮೆ ಕಣೋ.. ತೆಲುಗು ನಟರು ಮಾಡುವಂತೆ ನೃತ್ಯ, ಹೊಡೆದಾಟದ ದೃಶ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ನಟಿಸುತ್ತಾರೆ ನಮ್ಮ ಪುನೀತ್ ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ಎಂದಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅಷ್ಟು ನಾಟಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ನಾನು.. ಅವರ ಅರಸು ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ಮಂತ್ರ ಮುಗ್ಧನಾದೆ.. 

"ಅಜ್ಜಿ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸೀತಾ ಇದೆ.. ಒಂದು ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣು ಕೊಡ್ತೀಯ... ಒಂದು ತಿಂಗಳಾದ ಮೇಲೆ,, ನಿನಗೆ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ಕೊಡ್ತೀನಿ" ಅಂತಹ ಹೇಳುವ ದೃಶ್ಯ.. ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿದ ಕಾರಣ.. ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿಂದದ್ದೇ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಿನ ಸಿಪ್ಪೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಿನ ಅಂಶವನ್ನು ನೆಕ್ಕಿ ನೆಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುವ ದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅದ್ಭುತ ಕಲಾವಿದ ನೋಡಲು ಸಿಕ್ಕಿದರು..

ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಅವರ ಅನೇಕ ಉತ್ತಮ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿದೆ... ವಂಶಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಲಾಂಗನ್ನು ಉಲ್ಟಾ ಹಿಡಿದು ಹೊಡೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಅವರ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ದುಷ್ಟನೊಬ್ಬ ಒದ್ದಾಗ.. ಲಾಂಗನ್ನು ಮತ್ತೆ ಉಲ್ಟಾ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಹೊಡೆದಾಡುವ ದೃಶ್ಯ ನನ್ನ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನದು.. 

ಅದೇ ಅರಸು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ.. "ಒಬ್ಬಳು ಬದುಕು ಏನೆಂದು ಹೇಳಿದಳು.. ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಬದುಕು ಹೀಗೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿದಳು.. ಇಬ್ಬರು ನನಗೆ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳಿದ್ದ ಹಾಗೆ.. " ಎನ್ನುವ ದೃಶ್ಯದ ಅಭಿನಯ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.. ಸಮಯದ ಗೊಂಬೆಯ ಅಂತಿಮ ದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಾವ್ರು "ಯೋಗಿ ಪಡೆದದ್ದು ಯೋಗಿಗೆ ಜೋಗಿ ಪಡೆದದ್ದು ಜೋಗಿಗೆ" ಎಂದು ಹೇಳುವ ದೃಶ್ಯ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.. 

ಮಿಲನ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೋತು ಹೋಗಿದ್ದ ನಾಯಕಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ, ಜೀವನವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ತಿಳಿ ಹೇಳುವ ಮಾತುಗಳ ಅಭಿನಯ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.. 

ಹುಡುಗರು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೇ ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಅವನ ಒಲವಿನ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ ನಂತರ, ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಬೇಡದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ದೂರವಾಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಾಗ "ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳು ಲವ್ ಲವ್ ಎಂದರೆ ಯಾಕೆ ಹೆದರು ಸಾಯ್ತಾರೆ ಗೊತ್ತಾ.. ನಿಮ್ಮಂತವರಿಂದಾಗಿ.. ಅವರು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಕೈ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬದುಕಿ ತೋರಿಸಿ.. ನಿಮಗೆ ಸಲಾಂ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ.... ಈ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. 

ಪೃಥ್ವಿ ಚಿತ್ರದ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿಯ ಗತ್ತು, ಅಷ್ಟೇ ಸರಳ ಸ್ವಭಾವದ ಪತಿಯಾಗಿ, ತನ್ನ ಮಡದಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುವ ರೀತಿ..  "ನಮ್ಮ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಬೇಕು.. ನನ್ನ ನಂಬಿದ ಜನಕ್ಕೆ ಮೋಸ ಮಾಡಬಾರದು ಎನ್ನುವಂತಹ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಅವರ ಅಭಿನಯ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.. 

ಹತ್ತು ಹಲವು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದರೂ, ನನಗೆ ಲೋಹಿತ್/ಪುನೀತ್/ ಅಪ್ಪು ಎಂದ ಕೂಡಲೇ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಡುವುದು, ಕಾಣುವುದು ಬೆಟ್ಟದ ಹೂವು ಚಿತ್ರದ ಅಂತಿಮ ದೃಶ್ಯ.. ಇಡೀ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತು.. ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ತನ್ನ ಕನಸಿನ ರಾಮಾಯಣ ದರ್ಶನಂ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಕೊಂಡು ಕೊಳ್ಳಲು ಹತ್ತು ಹತ್ತು ಪೈಸೆ ಕೂಡಿಸುತ್ತಾ. .. ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡರೂ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತಂಗಿ, ತಮ್ಮ, ಅಮ್ಮನಿಗಾಗಿ ಕಂಬಳಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು.. ಅವರಿಗೆ ಹೊದ್ದಿಸಿ, ಮನೆಯ ಹೊರಗೆ ಕೂತು ಕಣ್ಣೀರಿಡುವ ದೃಶ್ಯ.. ನಿಜಕ್ಕೂ ಕಲಾವಿದ ಬೆಳೆಯುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿದ ಅಭಿನಯವದು.. 

ಸಾಮಾನ್ಯ ಚಿತ್ರರಂಗದಲ್ಲಿ, ಬಾಲಕಲಾವಿದರು, ನಾಯಕನಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮಿಂಚುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ.. ಅವರ ಮುಗ್ಧತೆಯೋ, ಮಾತಾಡುವ ದನಿಯೋ, ಸರಳವಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸುವ ನೈಜತೆಯೋ ಇವೆಲ್ಲಾ ದೊಡ್ಡವರಾಗಿ ನಾಯಕ ಪಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏರಿದ ಮೇಲೂ ಜನರು ಅದೇ ರೀತಿಯ ಬಾಲಕಲಾವಿದನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿರುವುದರಿಂದ.. ಬಾಲಕಲಾವಿದರು ನಾಯಕರಾಗಿ ಗೆದ್ದ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಕಡಿಮೆ.. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಸವಾಲಾಗಿ ಗೆದ್ದು ನಿಂತವರು ಪುನೀತ್.. 

ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯವಿಟ್ಟನೋ ನಮ್ಮ ಶಿವ ಕಣ್ಣುಗಳ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಟ್ಟನೋ.. ಚಲಿಸುವ ಮೋಡಗಳ ಹಾಡಿನಂತೆ.. ಬೆಳಕಿನ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ಜಗಮಗ ಬೆಳಗುವ ತಾರಾ ಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಜಾರಿಯೇ ಹೋದರು.. 

ಬಾನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಜಾರಿ ಹೋದ ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಾ.. ಬೆಳ್ಳಿ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಜಾರಿ ಹೋದರು.. ಸಿನಿರಸಿಕರ ಮನದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಹಸಿರಾಗುತ್ತಾರೆ.. 

ಮಾಡಿದ್ದು ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳಾದರೂ.. ಜೀವ ತುಂಬಿಸಿ ಅಭಿನಯಿಸಿ.. ಅಣ್ಣಾವ್ರ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಬಹುದು ಎಂದು ತೋರಿಸಿದರು.. ಆದರೆ ವಿಧಿಯ ಆಟ ಬೇರೆಯೇ ಇತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.. 

ಭಾಗ್ಯವಂತನಾಗಿ ಬಂದು ವಸಂತ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಗೀತೆ ಹಾಡುತ್ತಾ ಜೀವನ ಎಂದರೆ ಚಲಿಸುವ ಮೋಡಗಳು .. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಸಬೆಳಕು ಮೂಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.... ನಾನು ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಎರಡು ನಕ್ಷತ್ರಗಳಾಗಿದ್ದೇವೆ.. ಜೀವನವನ್ನು ಅಪ್ಪಬೇಕು..ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ನಾಯಕ ಪುನೀತ್ ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್.. 

ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ಜೀವನದ ಅಭಿನಯಗಳಿಗೆ ಗುರು ಎಂದು ಹಿರಿಯ ಕಲಾವಿದ ಹೊನ್ನವಳ್ಳಿ ಕೃಷ್ಣ ಅವರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದರು.. ಕೃಷ್ಣ ನೀನು ಮಾಡು ನಾನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಹಲವಾರು ಸಂದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಅವರ ಸರಳ ಮುಗ್ಧತೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ..  

ಆಡಿಸಿ ನೋಡು ಬೀಳಿಸಿ ನೋಡು.. ಉರುಳಿ ಹೋಗದು.. 

ಹೌದು.. 

ಬೆಳ್ಳಿ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಪುನೀತ್ ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ಇಂದಿಗೂ .. ಎಂದಿಗೂ ಪವರ್ ಸ್ಟಾರ್..!!!

ಸಗ್ಗದ ಗಣಪತಿಗೆ ತಿಲಕರಾಧನೆ.. !

ಶ್ರೀ ರಾಮ ಸೇತು ಕಟ್ಟುವಾಗ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಅಳಿಲು  ಮೈಯನ್ನು ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದು..  ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಾಡೋದು... ...  ಸೇತುವೆ ಮೇಲೆ ಓಡಾಡೋದು.. 

ಇದನ್ನೇ ಅಳಿಲು ಸೇವೆ ಎಂದು ಕರೆಯೋದು ಎಂದು ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಅಳಿಲಿನ ಮೈ ಮೇಲೆ  ಬೆರಳಾಡಿಸಿ ಅದರ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಬಿಳಿಯ ಗೆರೆಗಳು ಮೂಡಿದವು ಎಂದು ಬಾಲಕನಾಗಿದ್ದಾಗ ಬೊಂಬೆಮನೆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಓದಿದ ನೆನಪು.. 

ಸ್ವಾತಂತ್ರದ ಕಿಡಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿಸಿದ  ಮಂಗಲ್ ಪಾಂಡೆ, ಝಾನ್ಸಿ ರಾಣಿ, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ರಾಜಗುರು, ಸುಖದೇವ್, ಸಾವರ್ಕರ್ ಹೀಗೆ ಅನೇಕಾನೇಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಸಮರದ ಸೇನಾನಿಗಳ ಶ್ರಮವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕತೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಲೋಕಮಾನ್ಯರು ಬಾಲ ಗಂಗಾಧರ ತಿಲಕ್ ಜನತೆಯನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ ಗಣೇಶೋತ್ಸವ ಇಂದು ಅನೇಕಾನೇಕ ಧರ್ಮವನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದು ಎಂಬ ಭಾವವನ್ನು ಬೆಸೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದೆ .. 

ನಾವಿರುವ ತಾಣವೇ ಸ್ವರ್ಗ ಎಂಬ ಭಾವವನ್ನು ಮೂಡಿಸಲು ಒಂದೊಂದೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತಿರುವ ಪಂಚಮುಖಿ ಪ್ಯಾರಡೈಸ್ ಪರಿವಾರದ  ಇನ್ನೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ಗಣೇಶೋತ್ಸವ.. 

ಹೌದು...  ಕೋವಿಡ್ ಮಹಾಮಾರಿ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅಥವ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರುವಂತಹ ಸಮಾರಂಭ ಮಾಡಲು ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡಿದ್ದರೂ, ನೆರೆಹೊರೆಯವರ ಉತ್ಸಾಹಕ್ಕೇನೂ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡಿಲ್ಲ.. ಭಯವೋ, ಎಲ್ಲರೂ ಬದುಕಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲವೋ .. ಇಂತಹ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಉತ್ಸಾಹದ ಚಿಲುಮೆಯನ್ನು ಚಿಮ್ಮಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.. 

ಗಣೇಶ ಹಬ್ಬ ಇಂದಿಗೂ, ಎಂದಿಗೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದ ಹಬ್ಬ.. ಮಂಟಪದ ಸಿಂಗಾರ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಗಣಪತಿ ಮೂರ್ತಿಯ ಮುದ್ದಾದ ಪ್ರತಿರೂಪವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ ಅದನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ, ರುಚಿ ರುಚಿಯಾದ ತಿಂಡಿ, ತಿನಿಸುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ.. ಗಣಪತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಸೇವಿಸುವ ಈ ಸಂಭ್ರಮ ಸದಾ ಸಂತಸ ತರುತ್ತದೆ.. 

ಅನೇಕಾನೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಆಹ್ವಾನಕ್ಕೆ ಮನ್ನಣೆ ಕೊಟ್ಟು, ಕೆಲವು ಮನೆಗಳನ್ನು, ಮನಗಳನ್ನು ಸಂದರ್ಶಿಸಿ ಬಂದಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆಹ್ಲಾದಕರ ಅನುಭವ ನನಗಾಯಿತು...  

ಗಣಪತಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದು.. ಶ್ರೀ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ಆವಾಗ ನೀನು ಸಂಭ್ರಮ ಪಡುವೆಯಂತೆ.. ಈ ವರ್ಷ ನಿನ್ನ ನೆರೆ ಹೊರೆಯವರ ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ನೀನು ಮುಳುಗೆದ್ದು ಸಂಭ್ರಮಿಸು.. ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ನಿನ್ನ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ನಾನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡಿ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪ, ನಿನ್ನ ತಲೆಮಾರಿನ ಹಿರಿ ಕಿರಿಯರಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ..

ಗಣಪ ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.. ಹೌದು ನಿನ್ನ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂಬ ಕೊರಗು ಇತ್ತು.. ಆದರೆ ನನ್ನ ಪಂಚಮುಖಿ ಸಗ್ಗದಲ್ಲಿ ನೆಡೆದ ಪುಟ್ಟ ಉತ್ಸವ.. ನನ್ನ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಹೆಚ್ಹಿಸಿತು.... ನಿನ್ನ ಮತ್ತು ತಿಲಕರ ಸಂಭಾಷಣೆ ಕೇಳುವ ತವಕವಿದೆ.. ಹೇಳುವೆಯ.. 

ಓವರ್ ಟು ಗಣಪತಿ.. 

****

ತಿಲಕ್: ಗಣಪ.. ನಿನ್ನ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ.. ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಸಮರಕ್ಕೆ ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಬೇಕಿದೆ.. ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಇರಲಿ. 

ಗಣಪತಿ : ತಿಲಕ್ ನೀವೆಲ್ಲರೂ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಉತ್ಸವ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲಿ. ... ಮಂದಿಯನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಲಿ .. .ಭರತ ದೇಶ ಬಹುಬೇಗ ಭಾರತವಾಗಲಿ.. ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತವಾಗಲಿ.. 

ತಿಲಕ್ : ನಮ್ಮ ಭರತಭೂಮಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿರುವುದೇನು.. ?

ಗಣಪತಿ: ನಾ ಮುಂದು ತಾ ಮುಂದು ಎಂದು ಮುಂದೆ ಬರುವ ಉತ್ಸಾಹ ಮೂಡಿಸಬೇಕು.. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಎನ್ನುವ ತವಕ ಮೂಡಿಸಬೇಕು.. ನೋಡಲ್ಲಿ ಬಿಬಿಎಂಪಿ ನನ್ನನ್ನು ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ.. ಈ ಕೋವಿಡ್ ಮಹಾಮಾರಿಯ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಉತ್ಸವ ಮಾಡುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಅಂದಾಗ.. ಪಂಚಮುಖಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಮಂದಿ ನನ್ನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ, ನನ್ನ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾದ ಪರಿ ನೋಡು.. ಹಿರಿಕಿರಿಯರೆನ್ನದೆ, ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಎನ್ನದೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಮೂರು ಬಾರಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಬಂದದ್ದು.. ಹಾಡಿಕೊಂಡು ನಲಿದಿದ್ದು..  ಇವೆಲ್ಲಾ ನೋಡೋದೇ ಸಂಭ್ರಮ.. ನಮ್ಮ ಭರತ ಭೂಮಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿರೋದೇ ಈ ರೀತಿಯ ಸಂತಸದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು.. ಈ ರೀತಿಯ ಒಗ್ಗಟ್ಟು .. ಪ್ರತಿ ಮನೆ ಮನೆಗೂ, ಮನ ಮನಗಳಿಗೂ ಸಂತಸದ ಒಬ್ಬಟ್ಟನ್ನೇ ಬಡಿಸುತ್ತದೆ.. 

ತಿಲಕ್: ಗಣಪತಿ ಮಹಾರಾಜ್.. ಜೈ ಜೈ.. ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಮಾತುಗಳು.. ಹೌದು ನನಗೂ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಈ ರೀತಿಯ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದು ಈ ಕೋವಿಡ್ ಮಹಾಮಾರಿ ತೊಲಗಿದ ಮೇಲೆ ಈ ಪಂಚಮುಖಿ ಸದಸ್ಯರು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿ ನೆಡೆಸುವ ಮಹೋತ್ಸವಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಆಸೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ.. 

ಗಣಪತಿ: ಖಂಡಿತ ಆಗುತ್ತದೆ.. ಹೀಗೆ ಅನೇಕಾನೇಕ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇನೆ.. !

ತಿಲಕ್ : ಜೈ ಜೈ ಗಣಪತಿ.. ಗಣಪತಿ ಮಹಾರಾಜ್ ಕಿ ಜೈ.. ಗಣಪತಿ ಕಿ ಜೈ.. !

****

ನಿಜ..ಒಂದಾಗಿ ಬಾಳಿದಾಗ ನಾವಿರುವುದೇ ಸಗ್ಗದಲ್ಲಿ.. ನಾವಿರುವ ತಾಣವೇ ಸಗ್ಗವು ಎನ್ನುವ ಭಾವ ಮನೆಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.. 

ಗಣಪತಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.. !!!

ಪ್ಯಾರಡೈಸ್ ನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ

 ಕಾಲಚಕ್ರ ಉರುಳಿದ ಹಾಗೆ ಬದಲಾವಣೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಇಳಿಯುತ್ತದೆ.. 

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಈ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಆಗ ತಾನೇ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.. ಗೃಹಪ್ರವೇಶವಾದ ಸಂಭ್ರಮ ಇನ್ನೂ ಮನದಲ್ಲಿ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಕಾಫೀ ನಾಲಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ರುಚಿಯಿದ್ದಂತೆ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಆಗಿತ್ತು.. 

ಕೆಲವರ ಪರಿಚಯ ಮಾತ್ರವಿತ್ತು.. ಹಾಗಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣು ಹಿಡಿದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಬಂದಂತ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.. 

ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆಯಿತು.. ಗೃಹಪ್ರವೇಶ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಸಂತಸ.. ಆಗ ನನ್ನ ಮನೆ ಸವಿತಾರ್ಥಕತೆ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಿತು.. 

"ಶ್ರೀ ಈ ಪಂಚಮುಖಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ಒಂದು ವರ್ಷವಾಯಿತು... ನಿನಗನ್ನಿಸಿದ ಎರಡು ಮಾತು ಹೇಳು.. "

"ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಕತೆ ಹೇಳುವೆ.. ಕೇಳು"

"ಹಾ"

******

ಅದೊಂದು ಸುಂದರವಾದ ಊರು.. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾದ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಮನೆಗಳು.. ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿತ್ತು.. ಹರಿಯುವ ಝರಿ.. ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲಿನ ಹಾಸು.. ಹೂವುಗಳು ಬಿಡುವ ಗಿಡಗಳು.. ಮರಗಳು.. ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುವ ಪಾರಿವಾಳಗಳು, ಹಕ್ಕಿಗಳು.. ಒಂದು ಸುಂದರ ಕೊಳ.. ಸ್ವರ್ಗ ಎನ್ನುವ ಮಾತಿಗೆ ಅನ್ವರ್ಥವಾಗಿತ್ತು.. 

ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಕೃಪೆಯಿಂದ.. ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳು.. ಮಯೂರ ನರ್ತನ ಮಾಡುತ್ತಾ.. ಸಮೀರವಾಗಿ.. ರಾಗ ತಾಳ ಪಲ್ಲವಿಗಳ ಮಮತೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ವರ್ಗದ ಪಂಚಮುಖಿ ವಂಶಿಗಳನ್ನು.. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸೈಯದ್ ಎನ್ನುವ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ರಾ"ಜೀವ" ಎನ್ನುತ್ತಾ  ಕೋಮಲ ಲತೆಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಐಸಿರಿ ಶ್ರೀಕಾರವಾಗಿತ್ತು..

ಇಂತಹ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಜೀವಿ  ತೊಂದರೆ ಕೊಡಲು ಬಂದಾಗ.. ಆ ಜೀವಿಗೆ ಅಂತಿಮ ಹಾದಿ ತೋರಿಸುವ ಪದಕಿ ಜೋಡಿ ಬಂದು..ದೇವೆಂದ್ರ ಇಳೆಗೆ ವರ್ಷಧಾರೆ ಸುರಿಸಿ ಭುವಿಯನ್ನು ಕಾಪಾಡುವಂತೆ.. ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸುರಕ್ಷತಾ ಕೋಟೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದರು.. 

ಇಂತಹ ಒಂದು ಸುಂದರ ನಾಕದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಎಪ್ಪತ್ತೈದನೇ ವರ್ಷದ ಸಂತಸವನ್ನು ಬಿತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಹೀಗೆ.. 

ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಆರಂಭ ಕೊಟ್ಟರೆ ಸಾಕು ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಸುಗಮವೇ.. ರಂಗೋಲಿ ನೆಲವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿತ್ತು.. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಹೆಮ್ಮೆ ಹೂಗಳ ಪಕಳೆಗಳನ್ನು ಉಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹರಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು... ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಧ್ವಜರೋಹಣ ಮಾಡಿದ ತಕ್ಷಣ.. ಹೂವಿನ ಮಂದಹಾಸ ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಪಸರಿಸಿತು.. 

ಸಮೀರ್ ಅವರಿಂದ ಶುರುವಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆ ಎಲ್ಲರ ಕಂಠದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ, ರಾಷ್ಟ್ರ ಭಕ್ತಿದ್ಯೋತಕವಾಗಿ ಮೊಳಗಿತು.. ವಂದೇಮಾತರಂ, ಜೈ ಹಿಂದ್, ಭಾರತ್ ಮಾತಾ ಕಿ ಜೈ.. ಈ ನುಡಿಗಳು, ಘೋಷಗಳು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸಿತು.. 

ಸಮೀರ್ ಅವರ ಚುಟುಕಾದ ದೇಶಭಕ್ತಿ ಗೀತೆ  ಸೊಗಸಾಗಿತ್ತು.. ಪುಟಾಣಿಗಳು ಕರತಾಡನ ಮಾಡಿದವು.. ಹಿರಿಯರು ನಲಿದರು.. ಹೆಂಗಳೆಯರು ಈ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ತಮ್ಮ ನೆರೆಹೊರೆಯವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಹಂಚಿಕೊಂಡರು.. 

ವೈದ್ಯರಾದ ದೇವೇಂದ್ರ ನಾಯಕ್ ಅವರ ಪುಟ್ಟ ಸ್ವಗತ ಮಾತುಗಳು.. ಶ್ರೀಮತಿ  ಪದಕಿ ಅವರ ಹಿತನುಡಿಗಳು.. ಈ ಕಾಣದ ಪುಟ್ಟ ಜೀವಿಗಳಿಂದ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಸುರಕ್ಷತಾ ಮಾತುಗಳು ಇಷ್ಟವಾದವು.. 

ಅನೀರೀಕ್ಷಿತ ಎನ್ನುವಂತೆ ಹೌದು ಮೇಡಂ ನೀವೇ ನೀವೇ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಸ್ವಾಗತಿಸಿಕೊಂಡು ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸೀಮಾ ಅವರ ಕೃತಜ್ಞತಾ ಪೂರ್ವಕ ಮಾತುಗಳು ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದವು.. 

ಈ ಸ್ವರ್ಗದ ಅದ್ಭುತ ಗೆಳತಿಯರು ಪಲ್ಲವಿ ಮತ್ತು ಮಮತಾ ಅಲ್ಲಿ ನೆರೆದಿದ್ದವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಿಹಿ ತಿನಿಸಾದ ಬೇಸನ್ ಲಾಡು ಹಂಚಿ ಸಂತಸ ಪಟ್ಟರು.. 

ಇದೊಂದು ಚುಟುಕು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾದರೂ..  ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದರೂ ಈ ಕೊರೊನ ಮಹಾಮಾರಿಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವ  ಲಸಿಕೆಯಂತೆ.. ಪುಟ್ಟದಾದರೂ ಈ ಸ್ವರ್ಗದ ಜನತೆಯನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸೇರಿಸುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿತ್ತು.. 

ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಈ ಪದದ ಅರ್ಥ ಹಸಿದವರಿಗೆ ಊಟದ ಮಹತ್ವ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ.. ಅದನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ ಎನ್ನುವಂತಹ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.. 

ಭಾರತ ಸಂಪದ್ಭರಿತ ನಾಡು.. ಇಲ್ಲಿಯ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯೇ ವಿಶೇಷತೆ.. ಕನಕದಾಸರು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ "ನಾ" ಹೋದರೆ ಹೋದೆನು .. ಇದ್ದರೇ ಇದ್ದೇನು.. ಅರ್ಥಾತ್ ನಾನು ಎನ್ನುವ ಪದವೇ ಈ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಕಾಣ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ನಾವು ನಾವು ನಾವು ಎನ್ನುವ ಪದವೇ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ ಪ್ರತಿ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ.. ಪ್ರತಿ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ.. 

ಜೈ ಭಾರತಾಂಭೆ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಸ್ವತಂತ್ರ ದಿನಾಚರಣೆಗೆ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಘಟನೆ ಹೇಳಿದೆ

*****

ಸವಿತಾರ್ಥಕತೆ:ನಿಜಕ್ಕೂ ಇದೊಂದು ಅದ್ಭುತ ತಾಣ.. ಈ ತಾಣ ಸದಾ ಹಸಿರಾಗಿರಲಿ.. ಹೆಸರಾಗಿರಲಿ.. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕಡೆಯಿಂದ ಶುಭಾಶಯಗಳು ಶ್ರೀ.. 

ಶ್ರೀ: ಖಂಡಿತ ನಿನ್ನ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಈ ಸುಂದರ ಕ್ಷಣಗಳು ಸೆರೆಯಾದದ್ದು ಹೀಗೆ.. 

ನಾಗರಾಜ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ - ಬದುಕುವುದನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ಯೋಗಿ ಪುರುಷರು!!!

ಶ್ರೀಕಾಂತಾ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅಳುತ್ತಾ ಬರ್ತೀವಿ.. ಆದರೆ ನಗು ನಗುತ್ತಾ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಬೇಕು.. 

ನಾಗರಾಜ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಈ  ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದಾಗ ತಕ್ಷಣ ನನಗೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಅಮಿತಾಬ್ ಬಚ್ಚನ್ ಅವರ ಮುಕದ್ದರ್ ಕಾ ಸಿಕಂದರ್ ಚಿತ್ರದ "ರೋತೇ ಹುವೇ ಆತೇ ಹೇ ಸಬ್.. ಹಸ್ತಾ ಹುವಾ ಜೋ ಜಾಯೆಗಾ ಓ ಮುಕದ್ದರ್ ಕಾ ಸಿಕಂದರ್ ಜಾನೇಮನ್ ಕೆಹಲಾಯೇಗ.. "

ಅವರ ನಗು.. ತಮ್ಮನ್ನೇ ತಾವು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಗುವ ಪರಿ ಯಾವ ಮಟ್ಟದ್ದು ಎಂದರೆ.. ಈ ಘಟನೆ ಉದಾಹರಣೆ.. 

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಇದೆ ಮೇ ತಿಂಗಳ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಲಾಕ್ ಡೌನ್ ಇದ್ದರೂ.. ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.. ಅವರ ಆರೋಗ್ಯ ತುಸು ಏರು ಪೇರಾಗಿತ್ತು.. 

"ಹೇಗಿದ್ದೀರಾ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ" ಅಂದೇ 

"ಶ್ರೀಕಾಂತಾ ನಾನು ನೋಡು ಹೀಗಿದ್ದೀನಿ.. ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋಕೆ ಯಮಕಿಂಕರರು ಬರ್ತಾರೆ.. ನಾಗರಾಜ ನೆಡೆಯೇರಿ ಹೋಗೋಣ ಅಂತಾರೆ.. ನಾನು ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾ.. ನೋಡ್ರಪ್ಪಾ.. ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋಕೆ ಆ ಕೋಣನ ಮೇಲೆ ಕೂತಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಬಾಸನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ.. ಆಮೇಲೆ ಮಾತಾಡೋಣ ಅಂತ ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಕೂತೆ.. "

"ಆಗ.. ಯಮಕಿಂಕರರು  ತಮ್ಮ ಕೋಡುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಂಡು.. ಸೀದಾ ಯಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ.. ಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಬರಲ್ವಂತೆ.. ನೀವೇ ಹೋಗಬೇಕಂತೆ.. ಅಂತಾರೆ.. "

"ಆಗ ಯಮರಾಜ.. ಎನ್ರೋ ಆ ನಾಗರಾಜನ ಗೋಳು.. ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ.. ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ವರ್ಷ ಇರ್ಲಿ.. ಸುಮ್ಮನೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ತಲೆ ತಿಂತಾನೆ.. ಅವನು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಉತ್ತರವಿರೋಲ್ಲ.. ಅಂತ ಯಮನೇ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ .. "

ಇದು ಅವರ ಹಾಸ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ.. 

ನನಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗುವಷ್ಟು ನಗು.. ಆದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನೋವಿನ ಹೋರಾಟದ ನಡುವೆಯೂ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಜಗತ್ತನ್ನು ನಗುವಿನ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತೇಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪರಿ ಅಚ್ಚರಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು.. ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ ಈ ಪಾಟಿ ತಮ್ಮ  ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಸಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪರಿ ಯಾವ ಯೋಗಿಗೂ ಕಮ್ಮಿ ಎನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. !

ಯೋಗಿ ಎಂದಾಗ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.. 

ಅವರ ಅಕ್ಕನ ಮಗ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಗ ಶ್ರೀ ನಾಗಭೂಷಣ ಅವರ ಆಶ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ.. 

ಆ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನ ಕುಟುಂಬ ಸೇರಿದಾಗ..  ನೆಡೆದ ಘಟನೆ ಇದು..

ಪೈಪ್ ಹಾಕಿ ತುಸು ಎತ್ತರದಿಂದ ನೀರನ್ನು ಬಿಡುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಾಗಭೂಷಣ ಮಾಡಿದ್ದ.. ನಾಗರಾಜ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನವರಿಗೆ ತುಸು ಬೆನ್ನು ನೋವು ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ.. ಬಲವಂತವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅವರಿಗೆ ಹಾಯ್ ಅನಿಸಿತು.. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕಣೋ ಅಂತ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು.. 

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಪೂರ್ತಿ ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದರೂ..ಈ ಸುಂದರ ಘಟನೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಮುಂದಾದೆ.. 

ಯಾವಾಗಲೂ ತುಸು ಮುಂದಾಲೋಚನೆ ಮಾಡುವ ನನ್ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಕುಮಾರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ತಕ್ಷಣ ಒಂದು ವಿಭೂತಿ, ಒಂದು ಕಾವಿ ಪಂಚೆ,  ಶಲ್ಯ ತಂದೆ ಬಿಟ್ಟರು.. ಆ ವಾತಾವರಣ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಯಿತು ತಕ್ಷಣ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಛತ್ರಿ ಚಾಮರವನ್ನು  ತಂದರು.. ಭರ್ಜರಿ ದೃಶ್ಯವದು.. 

ಕಾಷಾಯ  ವಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಟ ಯೋಗಿಯಾಗಿಯೇ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು... ಅವರಿಗೆ ಆ ಯೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ನಂಬಿಕೆ, ಗೌರವ, ಒಲವು ಇದ್ದದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಆರಂಭಿಕ ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಸಾಧು ಸಂತರು, ಸನ್ಯಾಸಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಳೆದು ಬಂದಿದ್ದರು ಎಂದು ಅವರೇ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದರು.. ಆ ಬಲವಾದ ಸೆಳೆತದಿಂದ ಅವರ ಮೂರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಂತರ ಹೆಸರನ್ನೇ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.. ನರೇಂದ್ರ, ರಜನೀಶ, ಜ್ಞಾನೇಶ್ವರ.. 

ತಮ್ಮ ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ನಗು ಇರಲೇಬೇಕು ಅಂತ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮಾಷೆ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು .. ಪದ್ಮ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಅರ್ಥಾತ್ ಅವರ ಮಡದಿ.. ತಮ್ಮ ಪತಿಗೆ ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಡುವಾಗಲೆಲ್ಲ.. ನರ್ಸ್ ಪದ್ಮ ಬಂದಳು ಅಂತ ಹಾಸ್ಯಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು .. ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ತಾತಾ ತಾತಾ ಎಂದು ಅವರ ತಾತನಿಂದ ಪುರಾಣ ಪುಣ್ಯ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾ.. ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಅವರೇ ಪಾತ್ರಗಳಾಗಿ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಕೈಯಿಂದ ಗದೆ, ಬಿಲ್ಲು, ಬಾಣಗಳಿಂದ ಏಟು ತಿಂದದ್ದು ಉಂಟು.. ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಗೆಳೆಯನಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರಾಗಿ ... ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ಹಾಸ್ಯದ ಗುರುವಾಗಿ, ಬದುಕನ್ನು ನೋಡುವ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ನಾಗರಾಜ್ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನವರಿಗೆ ಈ ಅಕ್ಷರಗಳೇ ನಮನಗಳು.. 

ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಅಕ್ಷರಶಃ ಸಾವಿತ್ರಿಯಂತೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ನೆರಳಾಗಿ ಅವರ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.. ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರೆಗಳು, ಇಂಜೆಕ್ಷನ್, ಅವರ ಶುಶ್ರೂಷೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಚಾಚೂತಪ್ಪದೆ ಸಹನಶೀಲರಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು .. 

ಶ್ರವಣ ಕುಮಾರನ ಕತೆ ನಮಗೆಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿದೆ.. ಆದರೆ ನಾಗರಾಜ ಚಿಕಪ್ಪನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಲ್ಲ ಮೂರು ಮಂದಿ ಶ್ರವಣಕುಮಾರರು.. ತಮ್ಮ ಅಪ್ಪನ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಎಡಬಿಡದೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.. ಸೊಸೆಯಂದಿರು ಮಗಳಾಗಿ ಮೂವರು ಸುಮ, ರೂಪ ಮತ್ತು ಆಶಾ ತಮ್ಮ ಮಾವನನ್ನ ಅಪ್ಪನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.. 

ಇಂತಹ ಒಂದು ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದ ಯಜಮಾನರಾಗಿ ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕನ್ನು ಕಂಡು.. ಅನಾರೋಗ್ಯದ ನೋವಿನಲ್ಲೂ ನಗುವುದು ಹೀಗೆ ಎಂದು ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ನನ್ನ ನಮನಗಳು.. !

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅವರ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರನ್ನು, ಅಕ್ಕಂದಿರನ್ನು,ಅಣ್ಣಂದಿರನ್ನು, ತಮ್ಮನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೊರಟೆ ಬಿಟ್ಟರು. 

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ.. ನಿಮ್ಮ ಹಾಸ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ವಿಚಾರವನ್ನು ಮಂಥನ ಮಾಡುವ ಪರಿ.. ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯದರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿ ತೆಗೆದು ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೇ ಬಡಿಸಿದ ರೀತಿ .. ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬದುಕುವ ರೀತಿಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ನೀವು ಸದಾ ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಜೀವಂತ.. !

ಕಾಡುವ ಕಾಡು ... !

ಸಂಗಮೇಶನ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಗಡಿಗೆಯಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳು ತುಂಬಿತ್ತು.. ನೂರೆಂಟು ಕಾರಣಗಳು,  ಹತ್ತಾರು ಅಡೆತಡೆಗಳು, ಹಲವಾರು ತಲೆನೋವುಗಳು.. ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರೆಯಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಅಜ್ಞಾತ ಗುಂಪೊಂದು ಕರೆ ನೀಡಿದ ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೊರಟೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. 

ಆನ್ಲೈನ್ ನಲ್ಲಿ ಅರ್ಜಿ ತುಂಬಿ, ಅದಕ್ಕೆ ನಮೂದಿಸಿದ ಹಣವನ್ನು ಗೂಗಲ್ ಪೆ ಮೂಲಕ ಕಳಿಸಿದ್ದ.. ಮರಳಿ ಉತ್ತರ ಬಂದಿತ್ತು.. ಇಂತಹ ದಿನ.. ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ .. ಇಂತಹ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕು.. ಮತ್ತು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತರಬೇಕು.. 

ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಇವನು ಮೊದಲೋ.. ಇವನಿಗೆ ಚಾರಣ ಮೊದಲೋ.. ಆ ಗೊಂದಲ ಗೂಡಿನಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅಣಿಗೊಳಿಸಿ... ಐದು ಕಿಮಿ ಇದ್ದ ಆ ಗುಂಪು ಹೇಳಿದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ನೆಡೆದೆ ಹೊರಟಿದ್ದ.. 

ಅದೇನೋ ಹುಚ್ಚು.. ತಲೆ ಜೇನುಗೂಡಾದಾಗ.. ಜೇನು ನೊಣವನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹಾರಿ ಬಿಡಲು ಇದೆ ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗ ಎಂದು.. ತನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟ.. 

ಕಂಡು ಕಾಣದೇ ..  ಪರಿಚಯವಿದ್ದ ಜನರು.. ಅದೇ ಅಂಗಡಿ ಸಾಲು.. ಅದೇ ಮನೆಗಳು.. ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಜಗಮಗ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಓಲಾಡುತಿದ್ದ ಬೀದಿ ದೀಪದ ಕಂಬಗಳು.. ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಪದೇ ಪದೇ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದ  ನಾಯಿ .. ಯಾವುದು ಬದಲಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.. 

ತನ್ನ ಗೆಳತಿಯ ಪಿಜಿ ಮುಂದೆ ಹಾದು ಹೋದಾಗ ಮನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಝೇಂಕಾರದ ದನಿ ಮೀಟಿ ಬಂದಿತ್ತು..  ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಒಂದು ವಾರವಾಗಿತ್ತು.. ಮೊಬೈಲ್ ಮರೆತು ಹೋದ ಕಾರಣ ಸಂಪರ್ಕವಿರಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೂ ಮೇಲ್ ಕಳಿಸಿದರೆ ಪುಟ್ಟದಾಗಿ ಐ ಯಾಮ್ ಫೈನ್ ಎಂದು ಉತ್ತರ ಕಳಿಸಿದ್ದಳು. 

ಸಂಗಮೇಶ ತನ್ನ ಮಾಮೂಲಿ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಂಗ್ ಹಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊಗೆ ಬಿಡುತ್ತಾ ಮುಂದುವರೆದ 

ತನ್ನ ಗೆಳತಿಗೆ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಗೆಳೆತಿಯರಿದ್ದರು.. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಅವಳ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ ಅಕ್ಕ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದು ಅಪಘಾತದಲ್ಲಿ ಇಹಲೋಕ ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅನಾಥಳಾದ ಅವಳನ್ನು ಅವಳ ನೆರೆಹೊರೆಯವರೊಬ್ಬರು ಅನಾಥಾಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದರು.. ಅಲ್ಲಿಂದ ಓದಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಅಂತ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಆಶ್ರಮ ಬಿಟ್ಟು ಪಿಜಿ ಸೇರಿ ತನ್ನ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ತಾನು ನಿಂತಿದ್ದಳು.. 

ಅವಳ ಆಪ್ತ ಗೆಳತೀ ಮಧುವಿಗೆ ತುರ್ತು ಸಹಾಯ ಬೇಕಿದ್ದರಿಂದ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಮಧುರೈಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು.. ಅವರಿಬ್ಬರ ಗೆಳೆತನ ಎಷ್ಟು ಬಲವಾಗಿತ್ತು ಎಂದರೆ.. ಅವಳು ಕರೆದಾಗಲೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣನ್ನು ಕೂಡ ಮಿಟುಕಿಸದೆ... ಬಸ್ ಸೀಟ್ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು.. ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಕೂತ ಮೇಲೆ.. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆಊರು ತಲುಪಿದ ಮೇಲೆ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.. ಸಂಗಮೇಶ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ  ಅವರಿಬ್ಬರ ಗೆಳೆತನದ ಮೇಲೆ ಕೋಪ ಬಂದರೂ ಅಷ್ಟು ಆಪ್ತ ಗೆಳೆತನ ಇರಬೇಕು ಬದುಕಿಗೆ ಎಂದು ತನಗೆ ತಾನೇ ಸಮಾಧಾನ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅವಳಿಗೆ ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದನು.. 

ರೀ ಸಿಗರೇಟು ಹಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಂಡು ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯೆದಲ್ಲಿಯೇ ಹೋಗಿ.. ನಾವೆಲ್ಲಾ ಫುಟ್ ಪಾತ್ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತೇವೆ.. ಪಕ್ಕದಿಂದ ಒಂದು ಬೈಕಿನವ ಕೂಗುತ್ತಾ ಹೋದಾಗ ಮತ್ತೆ ಇಹಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದ ಸಂಗಮೇಶ.. 

ಮೇಘನಾಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದಷ್ಟೂ ಅವನ ತಲೆ ಮೊಸರು ಗಡಿಗೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು.. ಇಬ್ಬರ ಅನುರಾಗಕ್ಕೆ ಭರ್ತಿ ಮೂರು ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು.. ಕೆಲವೇ ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯಾಗುವವರಿದ್ದರು.. ಸಂಗಮೇಶನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ತಕರಾರಿರಲಿಲ್ಲ.. ಎಲ್ಲರೂ ಮೇಘನಾಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿದ್ದರು.. ಹಾಗಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆ ಇರಲಿಲ್ಲ..

ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಾಫ್ಟ್ವೇರ್ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. .ಸಂಗಮೇಶ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬಹು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗಿದ್ದ.. ಹಣಕಾಸಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೆ ತಾಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ಮದುವೆಗೆ ಮುನ್ನವೇ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಫ್ಲಾಟ್ ಕೊಂಡು ಕೊಂಡಿದ್ದರು.. ಜೊತೆಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿ ಸಿದ್ಧ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.. ಮದುವೆಯಾಗೋದು.. ಆ ಮನೆಯ ಗೃಹಪ್ರವೇಶ ಮಾಡೋದು  ಆಸೆಯಾಗಿತ್ತು.. 

ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ದಿಢೀರ್ ಅಂತ ಮೇಘನಾ ಮದುರೈಗೆ ಹಾರಿದ್ದಳು.. ಸಂಗಮೇಶನ ಪ್ಲಾನ್ ಎಲ್ಲಾ ಉಲ್ಟಾ ಪಲ್ಟಾ ಆಗೋದರಿಲ್ಲಿತ್ತು.. ಆಗಲೇ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಈ ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದ.. 

"ಬಾನಿಗೆ ನೀಲಿಯ ಮೇಘಕ್ಕೆ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಬಣ್ಣವ ತಂದವನೆ" ಹಾಡು ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೇ ತಿಳಿಯಿತು.. ತನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಕರೆ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂದು.. 

"ಹಲೋ".. 

"ಸಂಗಮೇಶ್ ಅವರ" 

"ಹೌದು ಸರ್"

"ಸರ್.. ಟಿ ಟಿ ಇಲ್ಲೇ ರಾಮ ಶ್ರೀ ಟಾಕೀಸಿನ ಮುಂದೆ ನಿಂತೈತೆ. ಬನ್ನಿ ಸರ್.. ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದವ್ರೆ.. ನಿಮಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇವ್ನಿ" 

"ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಸರ್ ಬಂದೆ.. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಫೀ ಕಟ್ಟೆ ಹತ್ತಿರ ಬಂದೆ.. ಎರಡೇ ನಿಮಿಷ"

"ಸರಿ ಸರ್"

ಟಿ ಟಿ ಯಲ್ಲಿ ಕೂತ.. ಎಲ್ಲರ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು.. ಎಲ್ಲರೂ ತನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನವರೇ.. ಜೋಡಿ ಜೋಡಿ ಬಂದಿದ್ದರು.. ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು.. ಪರಿಚಯದವರು.. ಗೆಳೆಯರು.. ಹೀಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಮಂದಿ ಇದ್ದರು.. ತಾನೊಬ್ಬ ಸೇರಿ ಹನ್ನೆರಡು.. ಡ್ರೈವರ್ ಒಬ್ಬ ಹದಿಮೂರು.. 

ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿತ್ತು.. ಎಲ್ಲರ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ.. ಒಂದು ಅರ್ಧ ಘಂಟೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತನಾಡತೊಡಗಿದರು.. ನಗು.. ಕಿರುಚಾಟ.. ಹಾಡಿಗೆ ನೃತ್ಯ ಎಲ್ಲವೂ ಸೊಗಸಾಗಿತ್ತು.. 

ಟಿ ಟಿ ಶರವೇಗದಿಂದ.. ಮಾಯಾನಗರಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದು.. ಕಾಡಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತಿತ್ತು.. ಸುತ್ತಲೂ ಕತ್ತಲು.. ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ರಾತ್ರಿ.. ಪಯಣ ಸಾಗುತಿತ್ತು.. ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ.. ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿದವರೆಲ್ಲಾ ಮೆಲ್ಲನೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಸೀಟು ಹಿಡಿದು.. ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದ್ದರು.. 

ಬೋರ್ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ.. ಸಂಗಮೇಶ ಡ್ರೈವರ್ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂತ.. ಅದು ಇದು ಎಂದು ಮಾತಾಡುತ್ತಾ.. ದಾರಿ ಸಾಗುತಿತ್ತು.. 

ಕಾಡಿನ ಮಧ್ಯೆ ಬಂದಿದ್ದರು.. ಇನ್ನೊಂದು ಒಂದು ಘಂಟೆ ದಾರಿ .. ಕಾಡಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದು.. ಚಾರಣದ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಎರಡು ಘಂಟೆ ಕಾಲ ಪಯಣಿಸಿದರೆ ಚಾರಣದ ಆರಂಭದ ತಾಣ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು.. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಎಲ್ಲರೂ ನಿತ್ಯ ಕರ್ಮ ಮುಗಿಸಿ.. ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವುದು.. ಇದು ಪ್ಲಾನ್ ಆಗಿತ್ತು.. 

ಮಾನವ ಒಂದು ಬಗೆದರೆ ದೈವ ಒಂದು ಬಗೆಯುತ್ತೆ ಅಲ್ಲವೇ.. 

ಚರ್ ಚರ್ ಅಂತ ಶಬ್ದ ಮಾಡುತ್ತಾ ಟಿ ಟಿ ಓಲಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿತು.. 

"ಏನಾಯಿತು ಡ್ರೈವರಣ್ಣ... " 

"ಟೈಯರ್ ಪಂಚರ್ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ನೋಡ್ತೀನಿ ಇರಿ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ.. ಗಾಡಿಯನ್ನು ಒಂದು ಬದಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ.. ಕೆಳಗಿಳಿದ.. 

ಅವನನ್ನು ಸಂಗಮೇಶ ಅನುಸರಿಸಿದ.. ಉಳಿದವರು ಗಾಢವಾದ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು.. 

"ಒಹೋ ಥತ್ ತೇರಿ ಕೆ.. ಪಂಚರ್ ಆಗೈತೆ.. ಅರೆ ಇಸ್ಕಿ ಎಲ್ದು ವೀಲು ಢಮಾರ್ ಸಾರು.. " 

"ಸರಿ ಏನ್ ಮಾಡೋದು"

"ಇರಿ ಸರ್.. ಯಾವುದಾದರೂ ಲಾರಿ ಬಸ್ಸು ಬಂದ್ರೆ.. ಅದರ ಜೊತೆ ಮುಂದಿನ ಸ್ಟಾಪಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪಂಚರ್ ಹಾಕಿಸಬೇಕು"

"ಸರಿ ಸರಿ.  ಹಾಗಾದರೆ ಮೊದಲು ಟೈಯರ್ ಬಿಚ್ಚಿ.. ನಾನೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತೀನಿ"

ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದವರನ್ನು ಇಳಿಸಿ.. ಎರಡೂ ವೀಲುಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ.. ರಸ್ತೆ ಬದಿಗೆ ಕೂತು ಕಾಯತೊಡಗಿದರು.. 

ಕಾಡಿನ ಮಧ್ಯೆ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ.. ಚೆಕ್ ಪೋಸ್ಟ್ ದಾಟಿ ಬರುವ ವಾಹನಗಳು ಮಾತ್ರ ಬರಲು ಅವಕಾಶವಿತ್ತು.. ಸಮಯ ಮೀರಿ ಬಂದ ವಾಹನಗಳು ಹೊರಗೆ ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು.. ಇವರ ಗಾಡಿಯೇ ಕೊನೆಯ ಕೆಲವು ಗಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು.. ಹಾಗಾಗಿ ವಾಹನಗಳು ಸಿಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಮ್ಮಿ ಇತ್ತು.. ಆದರೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಕಾಯುವುದೊಂದೇ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು.. 

ಸುಮಾರು ಒಂದು ಘಂಟೆ ಕಾದಮೇಲೆ ಅರಿವಾಗಿದ್ದು.. ಗಾಡಿ ಬರೋಲ್ಲ.. ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಟೈರನ್ನು ತಳ್ಳಿಕೊಂಡು ಕಾಡಿನಂಚಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಪಂಚರ್ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡು.. ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಸ್ಟೆಪ್ನಿ ವೀಲ್ ಬದಲಿಸಿಕೊಂಡು.. ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಿದ ವೀಲ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದು ಅಂತ ನಿರ್ಧಾರವಾಯಿತು.. 

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ 

ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದವರು ತಾವು ಚಾರಣಕ್ಕೆ ತಂದಿದ್ದ ಟೆಂಟನ್ನೇ ಕಾಡಿನ ದಾರಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮಲಗುವುದು ಅಂತ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದರು.. 

ಡ್ರೈವರ್ ಒಂದು ಟೈರನ್ನು ತಳ್ಳಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೊರಟ.. ಸಂಗಮೇಶ ತಾನೂ ಬರುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಡ್ರೈವರ್ ಹಿಂದೆ ಹೊರಟ.. 

ಡ್ರೈವರ್ ವೇಗಕ್ಕೆ ಸಂಗಮೇಶನ ವೇಗ ತಾಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ಹಾಗಾಗಿ ಒಂದತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿಯೇ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದಷ್ಟು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಡ್ರೈವರ್ ಸಾಹೇಬ್ರು ಮರೆಯಾದರೆ.. ಸಂಗಮೇಶ ತಿಣುಕಾಡುತ್ತಾ ಮೊಬೈಲ್ ದೀಪದ ಸಹಾಯದಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯುತ್ತಾ ಸಾಗಿದ. ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಕಷ್ಟ.. ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ದಾರಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.. ಥೋ ಬರಬಾರದಿತ್ತು.. ಅಂತ ತನಗೆ ತಾನೇ ಬಯ್ದುಕೊಂಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ ಹೋದ.. 

ಗಿಡದ ಮರೆಯಿಂದ ಆ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ "ಲೋ ಯಾರ್ಲಾ ಅದು ಒಬ್ಬನೇ ಒಂಟಿರೋದು" ಸದ್ದು ಬಂದ ದನಿಗೆ ಆ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದ.. ಮೊಬೈಲ್ ಚಾರ್ಜ್ ಕಡಿಮೆ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ.. ಮೆಲ್ಲನೆ ಅದು ಸೋತು.. ಮೊಬೈಲ್ ಆಫ್ ಆಯಿತು.. ಸುತ್ತಲೂ ಗವ್ ಗತ್ತಲೆ.. ಕೊಂಚ ಬೆವರಿದ.. ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತು.. "ನಾನು ಕನ್ಲಾ ಸಂಗಮೇಶ ಹುಬ್ಳಿಯಾವ" 

"ಎಲ್ಲಿಗೆ ಒಂಟಿದಿ.. "

ಪುಟ್ಟದಾಗಿ ತನ್ನ ಚಾರಣದ ಕತೆ ಹೇಳಿದ

"ಸರಿ ನಾನು ಒಬ್ನೇ ಇವ್ನಿ.. ಜೊತೆಗೆ ಬತ್ತೀನಿ" ಅಂತ ಅಂದಾಗ "ಸರಿ ಕನ್ಲಾ" ಅಂದ 

ಸುಯ್ ಅಂತ ಒಂದು ಆಕೃತಿ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂತು.. ಬೆಳ್ಳನೆ ವಸ್ತ್ರ.. ನೀಳವಾದ ತಲೆಗೂದಲು.. ಆ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಯಾಕೋ ಇದು ವಿಚಿತ್ರ  ಕಂಡ ಅನುಭವ ಸಂಗಮೇಶನಿಗೆ.. 

"ಯಾರ್ಲಾ ನೀನು.. "

ಅದರ ಪರಿಚಯ ಹೇಳಿತು.. ಸಂಗಮೇಶನಿಗೆ ತನ್ನ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಬೇರೆಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಕೆ ಆಗದಷ್ಟು ತನ್ನ ಬವಣೆಗಳೇ ತುಂಬಿದ್ದರಿಂದ.. ಅದರ ಪರಿಚಯ ಇವನ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.. 

"ಬಾರೋ ಜೊತೆಯಾಗೇ ಹೋಗುಮ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅದರ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ನೆಡೆದ. ಮೊಬೈಲ್ ಆಫ್ ಆಗಿತ್ತು.. ಕತ್ತಲು .. ತನ್ನ ಜೊತೆ ಬರುತ್ತಿರುವುದು ಯಾರೋ ಏನೋ ಅರಿವಿಲ್ಲ.. ತನ್ನ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ಹುಲ್ಲು ಹಾಕುತ್ತಾ.. ಅದು ತನ್ನನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಿಡುತ್ತಾ.. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅದು ಏನು ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತೋ ಅದನ್ನು ಕೇಳುವ ಯಾವುದೇ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕ ತೊಡಗಿದ.. 

ಎದುರಿಗೆ ಒಂದು ಲಾರಿ ಹಾದು ಹೋಯಿತು ..ಆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಯಾಕೋ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನೋಡಿದಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಮೈ ಬೆವರಿತು .. ಬೆಳ್ಳಗಿನ ವಸ್ತ್ರದ ಆ ಆಕೃತಿಗೆ ಕಾಲುಗಳೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ದಂತ ವಕ್ರವಾಗಿತ್ತು.. ತೇಲಿದಂಗೆ ಬರುತಿತ್ತು.. ಇವನು ಕೈ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಹೆಗಲು ಮಾತ್ರ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಇದ್ದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತಿತ್ತು.. 

"ಯಾರ್ಲಾ ನೀನು " ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಾ.. 

"ಅಲ್ಲ ಲೇ ನಾ ಆಗ್ಲೇ ಯೋಳಲಿಲ್ವ.. ನಾನು ದೈಯ್ಯಾ ಅಂತ. "

"ಹಾ ದೈಯ್ಯಾವೇ.. ಸರಿ ಬೇಗ ಬೇಗ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕು" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಹೆದರದೆ ಅದರ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು .. ಒಮ್ಮೆ ಅದುಮಿ ಬಿರ ಬಿರನೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕತೊಡಗಿದ... 

"ನಿನಗೆ ಹೆದರಿಕೆ ಆಗಲಿಲ್ವೆ.. ಹೆದರಿಕೆ ಆಗೋಲ್ವೇ"

"ಹೋಗಲೇ ಹೆದರಿಕೆ ಆಗೋಕೆ ನಾನೇನು ಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದೀನಾ.. ನೀನು ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಭೂತವಾಗಿದ್ದೀಯ.. ನನ್ನನ್ನು  ಬದುಕಿದ್ದಾಗಲೇ ಭೂತಗಳು ಗೋಳು ಹುಯ್ಕೋತ ಇವೆ.. "

"ಸರಿ ಸರಿ ಎದೆಗಾರ ನೀನು.. ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಜನರನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ದೀನಿ. ಹೆದರಿ ಜ್ವರ ಬಂದು ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು ಹೋದೋರೆ ಹೆಚ್ಚು. ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಗಟ್ಟಿಗ.. ಶಭಾಷ್ ಕನ್ಲಾ.. "

"ನೋಡ್ಲಾ ದೈಯ್ಯಾ.. ಧೈರ್ಯ ಇದ್ದಾಗ ದಯ್ಯ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಅನ್ನುತ್ತೆ ಅಂತ ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ್ದರು.. ಅದನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. "

ಹೀಗೆ ಸಂಗಮೇಶ ಅದರ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಸಾಗಿತು.. 

ಕಾಡಿನ ಹಾದಿ ಮುಗಿಯುತ್ತ ಬಂದಂತೆ ಅನಿಸಿತು.. ಗಿಜಿ ಗಿಜಿ ಶಬ್ದ.. ಹೊಗೆಯ ವಾಸನೆ... ಎಲ್ಲವೂ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂತು.. 

ಚೆಕ್ ಪೋಸ್ಟ್ ದಾಟಿ ಹೊರಬಂದ.. 

"ಅಲ್ಲಲೇ ದೈಯ್ಯಾ.. ಪಟ್ನ ಬಂತು.. ಈಗ ನೀ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗ್ತೀಯ.. "

"ನಾನು ಇಲ್ಲೇ Near by ಸ್ಮಶಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಮಲಗ್ತೀನಿ.. ನೀನು ನಿನ್ನ ಕತೆ ಏನು.. ಮೊಬೈಲ್ ಆಫ್ ಆಗೈತೆ.. ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀಯ..?"

"ನಮ್ಮ ಡ್ರೈವರಣ್ಣ ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಇರ್ತಾನೆ.. ಹುಡುಕ್ತೀನಿ.. ಪಂಚರ್ ಶಾಪ್ ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಇರ್ತಾವೆ ... ಕ ಕ ಕಾಕಾ ಕ ಕ ಕ"

ಸಂಗಮೇಶ ನಡುಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ.. 

"ಯಾಕ್ಲಾ ಏನಾಯ್ತು.. "

"ಅಲ್ಲಿ ನೋಡ್ಲಾ ಬಸ್ಸು"

"ಅಯ್ಯೋ ಮಂಗ್ಯಾ.. ನಾನು ದೆವ್ವ  ನನ್ನ ನೋಡಿ ನಿನಗೆ ಭಯ ಆಗಲಿಲ್ಲ.. ಬದಲಿಗೆ ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಾನೇನೋ ನಿನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ ಧೈರ್ಯವಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಬಂದೀ.. ಇದೇನ್ಲಾ ಬಸ್ಸನ್ನು ನೋಡಿ ಹೆದರ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ.. "

"ಲೋ ಅದು ಬಸ್ಸು .. ಅದು ಬಸ್ಸು.. ಮದುರೈ ಅಂತ ಬರೆದೈತೆ.. ಈ ಮದುರೈ ಸಾವಾಸ ಸಾಕಾಗೈತೆ.. ಅದ್ಕೆ ಭಯ ಆಗತೈತೆ.. ನನ್ನ ಗೆಳತೀ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದೆ ಅಲ್ವ.. ಮದುರೈ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಕು ಮದುವೆ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಿ  ಬಿಡ್ತಾಳೆ ಆಕೆ.. ಅದ್ಕೆ ಭಯ.. "

"ಲೇ ಮಂಗ್ಯಾ.. ಆ ಬಸ್ಸನ್ನು ನೋಡು.. ಅದು ಓಡಾಡಿದ ಯಾವುದೇ ಸುಳಿವು ಇಲ್ಲ.. ನಾನು ಆರು ತಿಂಗಳಿಂದ ನೋಡ್ತಾ ಇವ್ನಿ.. ಆ ಬಸ್ಸು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗೆ ಇಲ್ಲ.. ಕೆಟ್ಟು ನಿಂತೈತೆ"

"ನನ್ನ ಹುಡುಗಿ ಬಗ್ಗೆ ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.. ಸಾರ್ ಅಂಗ್ ಮಾಡ್ ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಸರ್.. ಸಾರ್ ಅಂಗನ್ ಬೇಡಿ ಸರ್.. ಅಂತ ಹೇಳಿ ಆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋದ ಬಸ್ಸನ್ನು ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮದುರೈಗೆ ಹೋಗ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಗಟ್ಟಿಗಿತ್ತಿ ಅವಳು.. "

"ನಿನ್ನ ಹಣೆಬರಹ.. ಬೆಳಗಾಗ್ತಾ ಐತೆ ನಾ ಒಂಟೀನಿ .. ಪಕ್ಕದ ಕ್ರಾಸಿನಾಗೆ ಸ್ಮಶಾನ ಐತೆ.. ಬೈ ಕನ್ಲಾ"

ನಡುಗುತ್ತಲೇ ಬಸ್ಸಿನ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಬೋರ್ಡ್ ನೋಡುತ್ತಾ ಹಣೆಯಲ್ಲಿನ ಬೆವರು ಒರೆಸಿಕೊಂಡ.. 

ಮುಂದೆ.... !

ಶ್ರೀ ನಾಗಭೂಷಣ - ದಶವೇದ ಆಶ್ರಮ - ಸಾಧಕರು - ಗಣಪತಿ ಉಪಾಸಕರು

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಒಳಗೂ ಪರಮಾತ್ಮನು ಇದ್ದಾನೆ .. ಆದರೆ ಅವನ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲು ನಮಗೊಬ್ಬ ದೇವಾಂಶ ಸಂಭೂತರಾ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುತ್ತದೆ. 

ಅಂತಹ ಒಬ್ಬ ಮೇರು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವೇ ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಗ  ಶ್ರೀಯುತ ನಾಗಭೂಷಣ. 

ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಸಾಧನೆಯ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರುತ್ತಿರುವ ಅವರ ಸಾಧನೆಯ ಹಾದಿ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳು, ನಂಬಿದವರಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಿರುವ ಶಾಂತಿ ನೆಮ್ಮದಿ, ಅವರು ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಿರುವ ಆಶ್ರಮ, ದೇವಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವ  ಒಂದು ವಿನಮ್ರ ಪ್ರಯತ್ನವಷ್ಟೇ ಈ ಲೇಖನ.. 

ಶ್ರೀ ನಾಗಭೂಷಣ ಅವರ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಹೇಳುವುದು ಅಂದರೆ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಆರತಿ ಬೆಳಗಿದಂತೆ.. ಆದರೂ ನನಗೆ ತೋಚಿದ ಎರಡು ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ.. ಅವರ ಸಾಧನೆಯ ಒಂದು ಮಜಲನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಒಂದು ಅಳಿಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಹೊಮ್ಮಿದೆ.. !

*******

> ಶ್ರೀಕಾಂತಾ ನನಗೆ ಒಂದು ಹತ್ತು ಎಕರೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತೇಳು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟು, ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ನಕ್ಷತ್ರದವರು ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಕೂತು.. ಜಪತಪ ಮಾಡಿ ಉತ್ಸಾಹ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.. ಇದನ್ನು ಮಾಡುವ ಹಂಬಲವಿದೆ 

> ದಶವೇದ ಅಂತ ಒಂದು ಆಶ್ರಮ ಕಟ್ಟುವ ಆಸೆ ಇದೆ.. 

> ನದಿಯ ನೀರಿನಲ್ಲಿ, ಹಾಲು, ಮೊಸರು, ಹರಳು, ಅರಿಶಿನ, ಲಾವಂಚ, ಅಷ್ಟ ಗಂಧ, ಮುಂತಾದ ದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮಂತ್ರ ಘೋಷಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ, ಜಪ ಮಾಡಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಉಲ್ಲಸಿತಗೊಳ್ಳುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ.. ಶಕ್ತಿ, ಉತ್ಸಾಹ ಬರುತ್ತದೆ.. 

> ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶದಿಂದ ಜಪ ತಪ ಮಾಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಕರ್ಮಗಳು ಸವೆಯುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ.. ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಸಂಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ನಿಲ್ಲುವ ಚೈತನ್ಯ ಬರುತ್ತದೆ 

> ನದಿಯ ನೀರು ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸೇರುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹರಿಯುತ್ತಾ ತನ್ನ ಎದುರಿಗೆ ಬರುವ ಅಡೆ ತಡೆಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗಿ, ತನ್ನ ಗುರಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೆ, ಈ ರೀತಿಯ ವಿಧಾನಗಳು ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಹಸಿರು ಮಾಡುತ್ತದೆ.. 

> ಶ್ರೀಕಾಂತಾ ಗಣಪತಿ ಇದ್ದಾನೆ, ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಇದ್ದಾನೆ, ನಾನಿದ್ದೀನಿ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಹೆದರಬೇಡ.. ಬದುಕು ಸುಂದರವಾಗುತ್ತದೆ ..ಧೈರ್ಯವಾಗಿರು.. ಇದೆಲ್ಲಾ ದೇವರು ಕೊಡುವ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು.. ನೀನು ಗೆದ್ದೇ ಗೆಲ್ಲುತ್ತೀಯ.. 

> ನೀ ಸುಮ್ಮನೆ ಬಾ ಮಿಕ್ಕಿದ್ದು ನಾನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.. 

ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳು ಎಲ್ಲರ ಹೃದಯದಿಂದಲೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.. ಅಂತಹಃಕರಣ, ವಿಶ್ವಾಸ ತುಂಬುವ ಮನಸ್ಸು, ನಾ ಇದ್ದೀನಿ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೊಡುವ ಭರವಸೆಯ ಮಾತುಗಳು ಬಂದಿದ್ದು, ಬರುತ್ತಲಿರುವುದು, ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುವುದು ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಗ ಶ್ರೀ ನಾಗಭೂಷಣನಿಂದ.. 

ಹೌದು.. ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವ ಸಲಿಗೆ ಇದ್ದದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. 

******

ಬೂದಿಯಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬರುವ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಪಕ್ಷಿ ಫೀನಿಸ್ ತರಹ ಕಷ್ಟ ಕೋಟಲೆಗಳಿದ್ದರೂ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬಂದು ಹತ್ತಾರು, ನೂರಾರು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುತ್ತಾ, ಬದುಕನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಉತ್ಸಾಹ ತೋರುತ್ತಿರುವ ನಾಗಭೂಷಣ ಬೆಳೆದು ಬಂದ ಹಾದಿ ವಿಸ್ಮಯವೇ ಹೌದು. 

ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಇವನ ಜೊತೆ ಒಡನಾಟವಿದೆ.. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಇವನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಿದಾಗಲೂ ಆರೇಳು ತಿಂಗಳಿಗಾಗುವಷ್ಟು ಉತ್ಸಾಹ ತುಂಬಿ ಕಳಿಸುವ ಇವನ ಮಾತುಗಳು ನನಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಶ್ರೀ ರಕ್ಷೆ.. ನನ್ನ ಬದುಕು ಕವಲು ಹಾದಿ ಹಿಡಿದಾಗಲೂ ಹುರುದುಂಬಿಸಿ, ನಾ ಇದ್ದೀನಿ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಎಂದು ತನ್ನ ಹೆಗಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿದ ಮಮತಾಮಯಿ.. 

ನನ್ನ ತಾಯಿ ತಂದೆಗೆ ನಾಗಭೂಷಣ ಇದ್ದಾನೆ ಶ್ರೀಕಾಂತನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ನಂಬಿಕೆ.. ಹಾಗಾಗಿ ನಾ ಯಾವಾಗ ಹಾಸನಕ್ಕೆ ಹೋಗಲಿ, ಅಥವ ನಾಗಭೂಷನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಅಚಾನಕ್ ಹೊರಟಿದ್ದರೂ ಒಮ್ಮೆಯೂ ನನ್ನ ತಡೆದಿರಲಿಲ್ಲ.. ಅಷ್ಟು ವಿಶ್ವಾಸ ನಾಗಭೂಷಣನ ಮಾತುಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು.. 

*****

ತಾನು ಕಟ್ಟಿದ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಒಂದೊದಾಗಿ ನನಸು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಇವನ ಛಲ ನೋಡಿ ಬಲು ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು..

ಘಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಹಾಸನದ ಗೊರೂರು ಗ್ರಾಮದ ಹೇಮಾವತಿ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಚಳಿ ಗಾಳಿ ಎನ್ನದೆ ನಿಂತು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಜಪ ಮಾಡಿ ಸಿದ್ಧಿಸಿಕೊಂಡ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಏಳಿಗೆಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸದೆ, ತನ್ನ ಬಳಿ ಬಂದ ಅನೇಕಾನೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಂತದ್ದು, ನಿಂತಿರುವುದು, ನಿಲ್ಲುತ್ತಿರುವುದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ..

ಕೇರಳದ ಒಬ್ಬ ಗುರುಗಳಿಂದ ಮಂತ್ರೋಪದೇಶವಾಗಿ ಗಣಪತಿಯನ್ನು ನಂಬಿ ಗಣಪತಿ  ಉಪಾಸಕನಾಗಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪವಾಡ ಸದೃಶ್ಯವಾಗಿ  ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿರುವುದು, ನಮ್ಮ ಕೊರವಂಗಲದ ಕುಟುಂಬದ ಒಂದು ಕೊಂಬೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿರುವುದು ನನ್ನ ಪುಣ್ಯ. 

ಬಂದೂಕಿನಿಂದ ಹೊರಟ ಗುಂಡು ಗುರಿ ತಪ್ಪಬಹುದು, ಆದರೆ ನಾಗಭೂಷಣ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳು ನೆರವೇರದೆ ಹೋಗಿದ್ದು ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನಾ ಎಂದೂ ಕಂಡೆ ಇಲ್ಲ ಕೇಳೇ ಇಲ್ಲ.. 

*****

ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ಇಪ್ಪತ್ತು ಎಕರೆಯನ್ನು ಜಮೀನನ್ನು ಕೊಂಡು ಅದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಮ ಕಟ್ಟುವ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದಾಗ, ಮೊದಲು ಅಚ್ಚರಿ ಎನಿಸಿದರೂ ನಾಗಭೂಷಣನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲಿ, ಅವನ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದ ಮೇಲಾಗಲಿ ಕೊಂಚವೂ ಸಂದೇಶ ಇರಲಿಲ್ಲ ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಪವಾಡವನ್ನು ಕಣ್ಣಿಂದ ನೋಡುವ ಸದವಕಾಶ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ನನ್ನ ಪುಣ್ಯ ಎನ್ನಬೇಕು.. 

ನನ್ನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಒಂದು ಬರಡು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೊನ್ನಿನ ಭೂಮಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನಾಗಭೂಷಣನ ಸಾಧನೆ.  

ಮೊದಲು ಭೂಮಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಕುಡಿಯಲು ನೀರನ್ನು ಹೊತ್ತು ತರಬೇಕಿತ್ತು, ನೆರಳಿಗೆ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೂ ಮರಗಳಿರಲಿಲ್ಲ... ವಾಹನವನ್ನು ಅನತಿದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನೆಡೆದು ಬರಬೇಕಿತ್ತು.. 

ನಂತರ ವಾಹನವನ್ನು ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಹತ್ತಿರ ಬರುವಂತಾದರೂ ಸುಮಾರು ಏಳೆಂಟು ಅಡಿಯಾಳಾದ ತಗ್ಗಾದ ನೀರಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ ಹಾದಿಯನ್ನು ಏರಿ ಬರಬೇಕಿತ್ತು.. 

ಬರಬಿಸಿಲು, ಇಲ್ಲವೇ ತಡೆಯಲಾಗದಷ್ಟು ಬಿರುಸು ಮಳೆ, ಗಾಳಿ, ಚಳಿ ಎಲ್ಲವೂ ಆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತುಸು ಅಧಿಕವಾಗಿಯೇ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಎನ್ನಬಹುದು.. 

ಒಂದೊಂದೇ ಹಂತವನ್ನು ದಾಟಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಆಶ್ರಮ.. ದಶವೇದ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರಿಗೆ ದಕ್ಕಂತೆ ದಶದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲೂ ಪಸರಿಸ ತೊಡಗಿತು.. 

ಹತ್ತಾರು ಹಸುಗಳು ಇರಲಿ ಎಂಬ ಎಂಬ ಆಶಯದಿಂದ ಗೋಶಾಲೆ ರೂಪಗೊಂಡಿತು.. ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ಉಳಿಯಲು ಒಂದು ಅಡಿಗೆ ಮನೆ, ದೇವರ ಮನೆ, ಕೋಣೆ, ಸ್ನಾನದ ಗೃಹ, ಪೂಜಾ ಮಂದಿರ ಹೊಂದಿದ್ದ ಮನೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಯಿತು.. ಮೊದಲು ಪೂಜೆ, ಹೋಮಗಳು ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನೆಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.. 

ನಂತರ ಯಾಗ ಶಾಲೆ ಆರಂಭ.. ಮೊದಲ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕಿಂತಲೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸೊಗಸಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿತು ಯಾಗ ಶಾಲೆ.. ಅದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರವಚನ ಮಂದಿರ.. ಎಂಭತ್ತರಿಂದ ನೂರು ಜನ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಪ್ರವಚನ ಕೇಳಬಹುದಾದ ಪ್ರವಚನ ಮಂದಿರ ನಿರ್ಮಾಣವಾಯಿತು.. 

ಇಲ್ಲಿಂದ ನಾಗಭೂಷಣ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ದೇ ಇಲ್ಲ (ನಾಗಭೂಷಣ ಎಂದಿಗೂ...  ಇಂದಿಗೂ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ದು, ಯೋಚಿಸಿದ್ದು ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ).. 

ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳೂ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ದಿನ ತಪ್ಪದೆ ಹೋಮಗಳು ನೆಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿ ಬಂದ ಅನೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಅಣತಿಯಂತೆ ಹೋಮಗಳನ್ನು ಪೂಜೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ.. ಪೂಜೆ, ಹೋಮಗಳು ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿ ನೆಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿತು.. ಎಂದಿಗೂ ಯಾವುದರಿಂದಲೂ ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಯನ್ನು ಬಯಸದೆ, ತನ್ನ ನಂಬಿ ಬಂದವರಿಗೆ ತನ್ನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಸಂತೈಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಸಂಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬರಲು.. ತಾನು ನಂಬಿದ್ದ ಗಣಪತಿ ದತ್ತಾತ್ರೇಯರ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಬಲದಿಂದ ಹಾದಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. 

ದತ್ತ ಜಯಂತಿ, ಸಂಕಷ್ಟ ಚೌತಿ, ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಸಂಕ್ರಮಣ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನದಿ ಸ್ನಾನ, ಹೋಮಗಳು, ಗುರು ಪೌರ್ಣಿಮೆ, ರಾಮ ನವಮಿ, ಶರನ್ನವರಾತ್ರಿ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲಗಳಲ್ಲೂ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ ಜಪತಪ, ಪೂಜಾ ಹೋಮಾದಿಗಳು ಅವಿರತವಾಗಿ ನೆಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿತು. 

ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ಆಶ್ರಮದ ಭವ್ಯವಾದ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಬಂದು, ಆ ಭಕ್ತಿ  ಸಂಭ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತು ಭಗವಂತನ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು, ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ನಾನೇ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಪುಳಕಿತನಾಗಿದ್ದೀನಿ. 

ಗೊರೂರು ಗ್ರಾಮದ ಹೇಮಾವತಿ ನದಿ ತೀರದಲ್ಲಿ ನರಸಿಂಹ ಸ್ವಾಮಿಯವವರ ಪುರಾತನ ದೇವಾಲಯವಿದೆ.. ಋಷಿ ಮುನಿಗಳು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ತಾಣವೆಂದು ಅಲ್ಲಿನ ಐತಿಹ್ಯ ಹೇಳುತ್ತದೆ.. ಆ ತಾಣ ಹೇಮಾವತಿ ಅಣೆಕಟ್ಟಿನ ತಪ್ಪಲಿನಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾರ್ಯಕಷ್ಟ ಸಾಧ್ಯ .. ಆದರೆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೇರಣೆ.. ಗಣಪತಿಯೇ ನಾ ಇಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ನಾಗಭೂಷಣನ ಅಂತರಾತ್ಮಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದಾಗ.. ಅಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿ ಎನ್ನುವಂತೆ ನಾಗಭೂಷಣನ ತಪಶ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಗೊಂಡು ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರ ಸಹಾಯದಿಂದ ಅಲ್ಲೊಂದು ಗಣಪತಿಯ ದೇವಸ್ಥಾನ ನಿರ್ಮಾಣಗೊಂಡಿದ್ದು ನಾ ಕಂಡ ಘಟನೆ ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರ ಇರುವಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ.. !

ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಮಿಂದು ನರಸಿಂಹನನನ್ನು, ಗಣಪತಿಯನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ ಗಜ ಕೇಸರಿ ಯೋಗ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ ನನ್ನ ಮೈ ಕಂಪಿಸಿತ್ತು.. ಎರಡು ಮಹಾನ್ ದೈವವಾದ ಸನ್ನಿಧಿಯ ವಿಶೇಷ ವೆಂದರೆ.. ನರಸಿಂಹ ಸ್ವಾಮಿ ಪಶ್ಚಿಮಾಭಿಮುಖವಾಗಿದ್ದರೆ... ಗಣಪತಿ ಪೂರ್ವಾಭಿಮುಖವಾಗಿದೆ.. ಎರಡು ಶಕ್ತಿ ದೇವರುಗಳು ಎದುರು ಬದುರು ನಿಂತಿರುವುದು ಗಜಕೇಸರಿ ಯೋಗವಿರುವ ತಾಣ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಪುಷ್ಟಿಕೊಡುತ್ತದೆ.. 

ಈ ದೇಗುಲ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದು ಬಂದ ಒಂದು ಘಟನೆ.. ಇದೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ನಾಗಭೂಷಣ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಅಹೋರಾತ್ರಿ ಕುತ್ತಿಗೆ ಮಟ್ಟದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಜಪ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಆನೆಯೊಂದು ಬಂದು ನಿಂತಂತೆ ... ಅದಕ್ಕೆ ನಾಗಭೂಷಣ ಕಬ್ಬನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೆ ತನ್ನ ಯೋಗ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡಾಗ.. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದು ಗಣಪತಿ ದೇವಾಲಯವಾಗಬೇಕೆಂದು, ಗಣಪತಿ ನಾ ಇಲ್ಲಿ ನೆಲಸಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು ಎನ್ನುವುದು ಈ ಗಣಪತಿ ದೇಗುಲ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಶಂಕು ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಯಿತು ಎಂದು ನಾಗಭೂಷಣನ ಮಾತಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.. ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಈ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದಾಗ ಅತಿ ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟು ಆಗಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಆ ಪರಮಾತ್ಮ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದರೆ ಅದು ಗಣಪತಿ ನಿನಗೆ ಅನುಗ್ರಹ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದೇ ಅರ್ಥ ಎಂದು ಹರಸಿದ್ದರು.. 

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ತನ್ನ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಜನತೆಗೆ ಸಹಾಯ/ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದರೂ, ತಾನೂ ಏನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ ತನ್ನದೇನೂ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮಗುವಿನಂಥ ಮನಸ್ಸಿನ ನಾಗಭೂಷಣನ ಮನಸ್ಸು ಒಂದು ಭವ್ಯವಾದ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ನೇಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.. 

ದಶವೇದ ಅಂದರೆ ಏನೂ ಅಂದಾಗ.  ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಗುರುಗಳಿದ್ದಾರೆ.. ಸತ್ಯ ಯುಗದಲ್ಲಿ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ,  ಕೃತ ಯುಗದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣಾಮೂರ್ತಿ, ದ್ವಾಪರದಲ್ಲಿ ವೇದವ್ಯಾಸರು, ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಶಂಕರ ಚಾರ್ಯರು ಹೀಗೆ ನಾಲ್ಕು ಗುರುಗಳ ಹೆಸರಿನ ಮೊದಲ ಅಕ್ಷರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿ ದಶವೇದ ಎಂದು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಾಗ ನಿಬ್ಬೆರೆಗಾಗಿದ್ದೆ.. ವೇದಗಳು ಎಂದರೆ ನಾಲ್ಕು.. ಎಂದು ತಿಳಿತಿದ್ದ ನನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅಪೂರ್ವ ಪದಪುಂಜ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಕೂಡ ಅಷ್ಟೇ ಅದ್ಭುತವಾಗಿತ್ತು.. 

ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಗಣಪತಿ.. ಅದರ ಸುತ್ತಲೂ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ, ಶಂಕರ ಶಂಕರಚಾರ್ಯ, ವೇದವ್ಯಾಸರು, ದಕ್ಷಿಣಾಮೂರ್ತಿ ಈ ಮೂರ್ತಿಗಳ ಪುಟ್ಟ ಗುಡಿಯೂ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನೀಲಿ ನಕ್ಷೆ ತೋರಿಸಿದಾಗ ಮನಸ್ಸಾರೆ ವಂದಿಸಿ ಕಾಲು ಮುಟ್ಟಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದ್ದೆ.. ಮತ್ತು ನಾಗಭೂಷಣನ ಛಲ ಸಾಧನೆಯ ಆರಂಭಕ್ಕೆ ಸಲಾಂ ಎಂದಿದ್ದೆ.. 

ಭೂಮಿ ಪೂಜೆಯಾಯಿತು, ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆ ಮಾಡುವ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು ಇಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿಯ ಕೆಳಗೆ ಶಕ್ತಿಯುತ ಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ಭಕ್ತಿ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಮಂತ್ರಘೋಷಗಳ ನಡುವೆ ಇಟ್ಟು.. ಅದರ ಸುತ್ತಾ ಗುಡಿಯ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತಾ ಹೋದ ಹಾಗೆ ದೇವಾಲಯ  ವಿಶಿಷ್ಟ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾ ಹೋಯಿತು.. 

ದೇವಸ್ಥಾನದ ವಿನ್ಯಾಸ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು, ಕಂಬಗಳು ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು.. ಇದೆ ಯಂತ್ರ ಚಿನ್ಹೆ ಇದೆ ಕಂಬದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು.. ಗಣಪತಿಯ ವಾಹನ ಇಲಿಯು ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು .. ಗಣಪತಿ ಮೂರ್ತಿಯ ಶಿಲೆ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು, ಇಂತದ್ದೇ ಇರಬೇಕು ತಡವಾದರೂ ಸರಿ ಯೋಚಿಸದೆ ಅದೇ ಮಾದರಿ ಶಿಲೆಯನ್ನು ಹುಡುಕಿಸಿದ್ದು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ.. ಗಣಪತಿ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಇಂಚು ಇಂಚು ತನ್ನ ಸ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಯೋಚನಾ ಲಹರಿಯನ್ನು ಪಣಕ್ಕಿಟ್ಟು ಈ ದೇವಾಲಯ ಮೂಡಿ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ.. 

ದೇವಾಲಯದ ಮುಂದೆ ಇರುವ ಕೆರೆಯಿಂದ ಇಷ್ಟೇ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಇರಬೇಕು.. ಎರಡು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು.. ಕೆರೆಯ ತೀರದಿಂದ ನೋಡಿದರೆ ಗಣಪತಿ ಮೂರ್ತಿ ಕಾಣಬೇಕು ಎಂದು.. ಯಾವ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಕೂಡ ತಿಣುಕುವಂತೆ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವಾಗಿ ಮೂಡಿಸಿರುವ ಪರಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ.. 

ಮದ್ಯೆ ಕೊರಾನಾ ದೆಸೆಯಿಂದ ಶಿಲೆಗಳು ಬರುವುದು, ಶಿಲ್ಪಿಗಳು ಬರುವುದು, ಕೆಲಸ ನಿಗದಿತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಗದೆ ಖರ್ಚು ವೆಚ್ಚ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ.. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ಹಿಡಿದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಬಿಡದೆ.. ತನ್ನ ಆರಾಧ್ಯ ದೇವರಿಗೆ ಒಂದು ತಾಣವನ್ನು ಆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೇರಣೆಯಂತೆ ಕಳೆದ ಭಾನುವಾರ ಏಪ್ರಿಲ್೨೫ ೨೦೨೧ ರಂದು ಪ್ರಾಣಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆ ಭವ್ಯವಾಗಿ ನೆರವೇರಿತು.. ಕೊರೊನ ಮೂಡಿಸಿದ್ದ  ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಅಡಚಣೆಗಳಿಂದ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದಾದ ಇಂತಹ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕುಟುಂಬ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಸರವಿದ್ದರೂ, ಈ ಅಡಚಣೆಗಳೆಲ್ಲ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಬರುವೆ .. ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುವೆ.. 

ಸುಮಾರು ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಮ ಬೆಳೆದು ಬಂದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದ ನನ್ನ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವಂತೆ ಅನುಕೂಲ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ದೈವಪ್ರೇರಣೆಗೆ ನನ್ನದೊಂದು ನಮಸ್ಕಾರಗಳು.. 

ನಾಗಭೂಷಣನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದು ಬೇಕಾದಷ್ಟಿದೆ ಮುಂದಿನ ಕೆಲವು ಸರಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುವೆ. 

ಹತ್ತಾರು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಈ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಪೋಣಿಸುವೇ ನಿಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕಾಗಿ.. ಜೊತೆಗೆ ಹಾಸನ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಹೋಗುವಾಗ ಚನ್ನರಾಯ ಪಟ್ಟಣದಿಂದ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಉದಯಪುರದ ನಂತರ ಜೋಡುಗಟ್ಟೆ ಗ್ರಾಮದ ಬಳಿ ಇರುವ ಶಿವನ ದೇವಾಲಯದ ಬಳಿ ಬಲ ತಿರುವುದು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಕಿಮೀಗಳು ಕರಡೇವು  ಗ್ರಾಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವುದೇ ಈ ಭವ್ಯವಾದ ದಶವೇದ ಆಶ್ರಮ.. 

ಗೂಗಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಆಶ್ರಮ 

Dashaveda Ashrama in Google Search

ಇದರ ನಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹಾಕುತ್ತೇನೆ (Google Map) .. ಜೊತೆಗೆ ನಾಗಭೂಷಣ ಅವರ ದೂರವಾಣಿ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹಾಕುವೆ (+91 94489 20247).. ಆಸಕ್ತರು ಒಮ್ಮೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ.  

ಹರಿವ ನದಿ ಸಾಗರವ ಸೇರುವ ಗುರಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಂತೆ.. ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಜನತೆಗೆಶುಭವಾಗಲಿ , ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ, ದೈವಾನುಗ್ರಹ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಗಲಿ ಎನ್ನುವ ಆಶಯ ಹೊತ್ತು ಸಾಧಿಸಿರುವ ಈ ದೇವಾಲಯ ಹಾಗೂ ಆಶ್ರಮದ  ಗುರಿ ಈಡೇರಲಿ... ಏನಂದೆ.. ಈಡೇರಲಿ ಅಲ್ಲ ಈಡೇರುತ್ತದೆ ಅನ್ನುವ ಖಾತ್ರಿ ನನಗಿದೆ... !